اندیشه مرگ

اندیشه مرگ یاد مرگ و سراى پس از آن، بهترین موعظه، سازنده‏ترین اندرز و نیكوترین پند براى هر انسان است و غفلت از آن موجب مى‏شود كه انسان به بیراهه رود و از حركت در مسیر كمال بازماند در اخبار و روایات وارد شده از معصومان(ع) به یاد سراى دیگر و پرهیز از غفلت بسیار توجه شده است؛ از جمله سُئِلَ النَّبی(ص) أیُّ المُؤمنینَ اَكْیَسُ؟ قال «اَكْثَرُهُم

اندیشه مرگ

یاد مرگ و سراى پس از آن، بهترین موعظه، سازنده‏ترین اندرز و نیكوترین پند براى هر انسان است و غفلت از آن موجب مى‏شود كه انسان به بیراهه رود و از حركت در مسیر كمال بازماند.
در اخبار و روایات وارد شده از معصومان(ع) به یاد سراى دیگر و پرهیز از غفلت بسیار توجه شده است؛ از جمله:
سُئِلَ النَّبی(ص): أیُّ المُؤمنینَ اَكْیَسُ؟
قال: «اَكْثَرُهُم ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ اَشَدُّهُم لَهُ اسْتِعْداداً».(1)
از پیامبر(ص) سؤال شد: هوشیارترین مؤمنان كیانند؟
حضرت فرمود: «هوشیارترین مؤمنان كسانى هستند كه بیشتر به یاد مرگ باشند و خود را براى آن آماده كنند».
سُئِلَ النَّبی(ص): مَنْ اَزْهَدُ النّاس؟
قالَ: «مَنْ لَمْ یَنْسَ المَقابِرَ و الْبَلى‏؛ وَ تَرَكَ فَضْلَ زینَةِ الدُّنیا؛ وَآثَرَ مایُبْقى‏ على مایُفنى‏، وَلَمْ یَعُدَّ غَداً مِنْ اَیّامِهِ؛ وَعَدَّ نَفسَهُ فی المَوتى‏».(2)
از پیامبر(ص) سؤال شد: پرهیزكارترین مردم كیست؟
حضرت فرمودند: «پرهیزكارترین مردم كسى است كه قبر و عذابهاى آن را از یاد نبرد؛ زینتهاى دنیا او را نفریبد؛ سراى جاودان را بر این دنیاى گذران برگزیند؛ فردا را از عمر خویش نشمرد و خود را آماده مرگ كند».
قال الصادق(ع):« ذِكْرُالْموتِ، یُمیتُ الشَّهواتِ فى النَّفسِ؛ ویُقَطِّعُ مَنابِتَ الغَفْلَة؛ وَیُقوّى القلبَ بمواعِدِ اللَّهِ؛ و یَرُقُّ الْطَبعَ؛ و یُكسِّرُ اَعلامَ الهَوى‏؛ و یُطْفی نارَالْحِرصِ؛ وَیُحَقِّرُالدّنیا».(3)
امام صادق(ع) فرمود: «یاد مرگ، خواهشها و هوسهاى نفسانى را مى‏میراند؛ ریشه‏هاى غفلت را قطع مى‏كند؛ دل را به نویدهاى الهى نیرو مى‏دهد؛ خوى بندگى را در نهاد انسان مى‏آفریند؛ نقش و نگارهاى دلباختگى به دنیا را به هم مى‏زند؛ شعله‏هاى حرص و طمع را فرو مى‏نشاند و دنیا را پست و كوچك مى‏گرداند».

بنابراین «اندیشه مرگ» انسان را از گناه باز مى‏دارد؛ او را به سوى كارهاى نیك فرا مى‏خواند؛ ایمان را در دل مى‏آفریند و به زندگى و حیات انسان معنا و جهت مى‏دهد.
مرگ چیست؟

آیا «مرگ» نیستى، نابودى، فنا و انهدام است؛ یا تحول، تطور و انتقال از جایى به جایى و از جهانى به جهانى دیگر؟
این پرسش، همواره براى بشر مطرح بوده، هست و خواهد بود و هر كس از دیر زمان مایل بوده است پاسخ آن را بیابد و یا به پاسخى كه دیگران داده‏اند، ایمان و اعتقاد پیدا كند.
ما، چون مسلمانیم و به قرآن ایمان داریم؛ پاسخ آن را از كلام خداوند تعالى مى‏گیریم:

11 صفحه ورد