تحقیق با موضوع سنگهای آذرین

تحقیق با موضوع سنگهای آذرین در قالب Word تعداد صفحه 22 قابل ویرایش

تحقیق با موضوع سنگهای آذرین

توضیحات :

تحقیق با موضوع سنگهای آذرین در قالب Word تعداد صفحه 22 قابل ویرایش.

بخشی از متن:

مقدمه
سنگ از نظر زمین‌شناسان به ماده‌ی سازنده‌ی پوسته‌و بخش جامد سست‌كره‌ی زمین گفته می‌شود. سنگ‌ها از یك یا چند كانی درست شده‌اند و از نظر چگونگی پدید آمدن در سه گروه سنگ‌های آذرین، سنگ‌های رسوبی و سنگ‌های دگرگونی جای می‌گیرند. سنگ‌های آذرین از سرد شدن گدازه‌ی آتش‌فشان‌ها به وجود می‌آیند. سنگ‌های رسوبی پیامد فرسایش سنگ‌ها و انباشته شدن رسوب‌ها در دریاها هستند. هنگامی كه سنگی در فشار و گرمای زیاد قرار گیرد، سنگ دگرگونی پدید می‌آید.
سنگ‌ها و كانی‌ها
كره‌ی زمین از نظر ویژگی‌های فیزیكی ساختار لایه‌ای دارد. بخش مركزی آن جامد است، بیش‌تر از آهن و نیكل درست شده و هسته‌ی درونی نامیده می‌شود. پیرامون هسته‌ی درونی را لایه‌ی مایعی از آهن و نیكل فراگرفته كه هسته‌ی بیرونی نام دارد. پیرامون هسته‌ی بیرونی را لایه‌ای به نام گوشته در بر می‌گیرد كه خود از لایه‌ا‌ی جامد و سخت به نام گوشته‌ی زیرین و لایه‌ای نرم‌تر و خمیری به نام سست‌كره درست شده است. پیرامون گوشته را لایه‌ی نازك و جامدی به نام پوسته فراگرفته كه بیش‌تر از سیلیس، اكسیژن و آلومینیوم درست شده است. زمین‌شناسان به مواد طبیعی و بی ‌جان سازنده‌ی پوسته سنگ می‌گویند و بیرونی‌ترین لایه‌ی زمین را سنگ‌كره می‌نامند.
سنگ‌ها از یك یا چند كانی درست شده‌اند. كانی به موادی بی‌جان، جامد و بلوری گفته می شود كه تركیب شیمیایی به نسبت ثابتی دارند. بیش از 3 هزار گونه كانی در طبیعت یافت شده است كه نزدیك 20 تا 25 گونه از آن‌ها در ساختمان بسیاری از سنگ‌ها وجود دارند. بیش‌تر سنگ‌ها از چند كانی درست شده‌اند، مانند گرانیت كه بخش زیادی از آن از سه كانی كوارتز، فلدسپات و بیوتیت است. هر گروه از سنگ‌ها نیز دارای كانی‌های مشخصی هستند كه در گروه سنگ‌های دیگر وجود ندارند یا بسیار اندك هستند. برای نمونه، كانی هالیت فقط در سنگ‌های رسوبی دیده می ‌شود و در سنگ‌های آذرین یا دگرگونی دیده نمی ‌شود. كانی ولاستونیت نیز فقط در سنگ‌های دگرگونی یافت می شود. با این همه، برخی از كانی ‌ها، مانند كوارتز، ممكن است در هر گونه سنگی وجود داشته باشند.

سنگ‌ها و كانی‌های آن‌ها
گونه‌ی سنگ كانی‌هایی كه در آن یافت می‌شود
سنگ‌های آذرین ارتوز، پرتیت، میكروكلین، پلاژیوكلاز، كوارتز، نفلین،
لوسیت، هورنبلند، اوژیت، بیوتیت، مسكوویت، الیوین
سنگ‌های رسوبی كانی‌های رسی، كلسیت، دولومیت، كوارتز، هالیت، سیلوین،
ژیپس، انیدریت،گلوكونیت، اكسیدها(به‌ویژه آهن)،كربنات‌های دیگر
سنگ‌های دگرگونی استرولیت، كیانیت، آندالوزیت، سیلیمانیت، گرونا، ولاستونیت،
ترومولیت، كلریت، گرافیت، تالك
سنگ‌های آذرین
هرچه بیش‌تر به ژرفای زمین برویم، دما بالاتر می ‌رود و در ژرفای زیاد به اندازه‌ی می‌رسد كه برای ذوب‌شدن سنگ‌ها كافی است. با این همه، مواد درونی زمین به حالت مذاب نیستند و فشار زیادی كه از لایه‌های بالایی بر لایه‌های زیرین وارد می‌شود، از ذوب شدن سنگ‌ها جلوگیری می‌كند. اما در جاهایی از ژرفای زمین كه به دلیلی(برای نمونه، در پی جایه‌جایی ورقه‌های سنگ كره) از فشار كاسته می‌شود یا سنگ‌های سطحی زمین به زیر سطح فرو می‌روند، سنگ‌ها ذوب می‌شوند. هر جایی كه سنگ‌ها ذوب شوند، ماده‌ی مذاب، كه ماگما نام دارد، به سوی بالا راه پیدا می‌‌كند و آرام آرام دمای آن كاهش می‌یابد و سنگ‌های آذرین را پدید می‌آورد.
ماگما ممكن است به بخش‌های بالایی پوسته نفوذ كند یا از راه شكاف‌ها و سوراخ‌ها به سطح پوسته راه یابد. ماگمایی كه از سطح پوسته بیرون نمی‌زند به آهستگی و طی سال‌ها سرد می‌شود و سنگ‌های آذرین درونی را می‌سازد. به ماگمایی كه از دهانه‌ی آتش‌فشان بیرون می‌آید و به سطح زمین می‌رسد، گدازه می‌گویند. همه‌ی حجم گدازه‌ای كه به سطح زمین می‌آید، به حالت مذاب نیست و قطعه‌های ذوب نشده‌ی سنگ و كانی‌های بلوری را نیز در خود دارد. گدازه طی چند روز سرد می‌شود و سنگ‌های آذرین بیرونی را می‌سازد.

و…