مبانی نظری وپیشینه تحقیق نقدشوندگی

مبانی نظری وپیشینه تحقیق نقدشوندگی

توضیحات: فصل دوم تحقیق کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو تحقیق

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

یكی از شاخصهایی كه كارایی بورس اوراق بهادار با آن سنجیده می‌شود، «میزان نقدشوندگی سهام مورد معامله» است. همواره علاوه بر دو معیار نرخ بازدهی و ریسك، درجه نقدشوندگی داراییها نیز مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرد. عامل مهمی كه در تعیین نقدشوندگی یك دارایی اهمیت دارد اندازه بازار آن دارایی می‌باشد. اگر خریداران و فروشندگان بالقوه بسیاری برای یك دارایی مشخص وجود داشته باشد، بازار آن دارایی دارای نقدشوندگی می‌باشد (حسن‌جانی، 1386، 25)

تعاریف

نقدشوندگی به معنای سرعت تبدیل سرمایه‌گذاری‌ها یا داراییها به وجوه نقد می‌باشد. اوراق بهاداری كه در بورس اوراق بهادار با استقبال معامله روبرو میشوند، می‌توانند حاكی از سرعت نقدشوندگی آنها باشد (مهدی ابزری و همكاران، 1386).

نقدشوندگی، توانایی سرمایه‌گذاران در تبدیل داراییهای مالی به وجه نقد در قیمتی مشابه با قیمت آخرین معامله است، با این فرض كه اطلاعات جدیدی از زمان آخرین معامله كسب نشده باشد (خرمدین، 1387).

نقدشوندگی داراییها عبارت است از توانایی معامله سریع حجم بالایی از اوراق بهادار با هزینه پایین و تأثیر قیمتی كم (لیو، 2005)

فوس نقدشوندگی سهام را قدرت فروش سریع دارایی در قیمت مشابه قیمت قبلی بازار با فرض اینكه هیچ گونه اطلاعات جدیدی وارد بازار نشده است، تعریف كرده است.

داتار نقدشوندگی بازارهای مالی را، ظرفیت بازارهای مالی برای جذب نوسانات موقتی عرضه و تقاضا بدون اختلالات بیش از اندازه قیمتها تعریف می‌كند.

آیتكن و كامرتون، قدرت نقدشوندگی را توان تبدیل اوراق بهادار به پول نقد در پایین‌ترین سطح هزینه‌های مبادلاتی تعریف می‌كنند.

در جامعترین تعریف نقدشوندگی بازار عبارت است از توانایی انجام معاملات در حجم بالا، با حداكثر سرعت، حداقل هزینه و حداقل اثر قیمت، این تعریف برروی چهار بعد از نقدشوندگی تمركز دارد:‌حجم معاملات، سرعت معاملات، هزینه معاملات و اثر قیمت.

یكی از مهمترین كاركردهای بازار سرمایه، تامین نقدشوندگی است. در حقیقت بازارهای ثانویه ضمن فراهم كردن نقدشوندگی، از طریق كشف قیمت و توانایی انتقال ریسك، باعث كاهش هزینه سرمایه می‌گردند. فرناندز (1999) از قول «كینز» بیان می‌كند كه نقدشوندگی، توسط یك معیار مطلق قابل اندازه‌گیری نیست. در متون مالی گاهی برای رساندن مفهوم، به جای واژه نقدشوندگی از واژه بازارپذیری یا قابلیت خرید و فروش استفاده می‌شود، زیرا هر چه تعداد خریداران و فروشندگان بالقوه یك دارایی بیشتر باشد، آن دارایی نقدشوندگی بیشتری دارد. (نوبهار، 1388).

نقدشوندگی معیارهای زیادی دارد، كه هیج كدام قادر به اندازه‌گیری تمام ابعاد آن نیستند روبین در سال 2007 معیارهای نقدشوندگی را می‌توان به دو گروه تقسیم كرد:

الف) معیارهای مبتنی بر معامله: شامل حجم معاملات، فراوانی معاملات، ارزش سهام معامله شده، تعداد روزهای معاملاتی، نرخ گردش سهام، درصد سهام شناور آزاد، زمان انتظار معامله، رتبه‌ی نقدشوندگی،

ب) معیارهای مبتنی بر سفارش: شامل تفاوت قیمت پیشنهادی عرضه و تقاضا، تفاوت عرضه و تقاضای موثر و عمق بازار.

ویس (2004) چهار بعد نقدشوندگی را اینگونه مشخص نموده است:

زمان انجام معامله: كه به صورت توانایی انجام معامله به صورت آنی در قیمت جاری بازار تعریف می‌شود.

استحكام: كه به صورت توانایی خرید و فروش دارایی در تقریبا یك قیمت و زمان تعریف می‌شود.

عمق: كه توانایی خرید یا فروش میزان شخصی از یك دارایی بدون تحت تأثیر قرار دادن قیمت تعریف می‌شود.

برگشت‌پذیری: كه به صورت سرعت بازگشت قیمتها به سطوح قبلی، پس از تغییر در قیمت با انجام معاملات بزرگ تعریف می‌شود.

سرمایه‌گذاران، اوراق بهادار با نقدشوندگی بالا را ترجیح می‌دهند. یعنی اوراقی كه بدون از دست دادن ارزش و به سادگی قابل تبدیل به وجه نقد باشند. بنابراین اگر همه خصوصیات یكسان باشند، اوراقی كه نقدشوندگی پایین‌تری دارند، باید بازده بالاتری داشته باشند تا مشتری را جذب كنند. ممكن است برخی سرمایه‌گذاران، اوراق بهادار كوتاه‌مدت را به بلندمدت ترجیح می‌دهند؛ زیرا اوراق بهادار با سررسید كوتاه‌مدت، نقدشوندگی بیشتری دارند. بدین ترتیب سرمایه‌گذاران تنها در صورتی اوراق بلندمدت نگهداری می‌كنند كه با بازدهی اضاف
ی ناشی از درجه نقدشوندگی پایین جبران شود. اگر چه اوراق بلندمدت را می‌توان پیش از سررسید نقد كرد، اما قیمت آنها به تغییرات نرخ بهره حساس تر است. معمولا اوراق بهادار با سررسید كوتاه‌مدت، نقدشوندگی بالاتری دارند، چون احتمال اینكه بدون از دست دادن ارزش به وجه نقد تبدیل شوند، بیشتر است. اوراق بهاداری كه سررسید آنها كوتاه‌مدت است و یا بازار ثانویه فعالی دارند، نقدشوندگی بالاتری دارند. در این راستا بازارهای ثانویه به منظور افزایش قدرت نقدشوندگی سرمایه‌گذاریها برای سرمایه‌گذاران ایجاد شده‌اند تا وجوه سرمایه‌گذاری بلندمدت را به ویژگی نقدشوندگی نزدیك نموده و اطمینان دستیابی سریع به وجه نقد حاصل آید. این قابلیت در بازار سهام شركتهایی كه طرحهای بلندمدت دارند محدود است و كمتر ایجاد می‌گردد. سرمایه‌‌گذارانی كه به نقدینگی سریع نیاز داشته باشند احتمالا از بازار سرمایه‌گذاری های بلندمدت خارج شده و به بازار كوتاه‌مدت با سود كم روی می‌آورند. این موارد را می‌توان از دلایل تأسیس شركت های سرمایه‌گذاری دانست كه می‌توانند با تنوع در سرمایه‌گذاری‌ و افزایش میزان سرمایه و تعداد سهامداران قدرت نقدشوندگی سهام خود را در بازار افزایش دهند. سرمایه‌گذارانی كه تا سررسید به وجوه خود نیازی ندارند. اوراق با نقدینگی پایین‌تر را خرید می‌كنند. اما بعضی از سرمایه‌گذاران حاضرند روی اوراق با بازده كمتر اما با درجه نقدشوندگی بالا سرمایه‌گذاری كنند. بازارهای سهام با نقدشوندگی بالا، باعث می‌شوند تا سرمایه‌گذاران پرتفولیوی خود را به سرعت و با كمترین هزینه تعدیل كنند. نقدشوندگی بالا باعث تسهیل تحقیق‌های سرمایه‌گذاری شده و ریسك آنها را كاهش می‌دهد. بنابراین می‌توان گفت كه نقدشوندگی تاثیری مثبت بر توسعه بازار سهام خواهد داشت چرا كه حجم بالاتری از پس‌اندازهای مردم وارد بازارهای سهام خواهد شد.