اخلاق علم: بین انسانگرایی و نوین‌گرایی
اخلاق علم: بین انسانگرایی و نوین‌گرایی
| دسته بندی | علوم انسانی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 17 کیلو بایت |
| تعداد صفحات | 22 |
چکیده :
علم به تنهایی نمی‌تواند یك برنامه جهانی برای جامعه ایجاد كند. به‌عبارت دیگر، علم جهت نیست. سه عامل اساسی این بیان را تقویت‌می‌كند: ابتدا تقسیم شدن روبه‌رشد دانش، دوم رمززدایی از پیشرفت‌به عنوان یك ارزش فی‌نفسه و سرانجام، سكولاریزه شدن علم.
اخلاق علم مسأله جدیدی نیست. تاریخ بشر شاهد پیشرفتهایی‌در دانش و نظریه‌های علمی مبین آن پیشرفتها بوده كه همواره به‌مباحثات اخلاقی و فلسفی منجر شده است. فهم این نكته كه‌پیشرفتهای علمی چه هنگامی مناسب است و یا حتی به زیر سؤال‌كشیدن مجموعه دانش قبلی، كار آسانی است. اما اگر مسأله را به طورگسترده‌تر مورد بررسی قرار دهیم مشخص خواهد شد كه علم ـشامل فیزیك، شیمی، بیولوژی، نجوم و ریاضیات ـ به طور مستمر وغالبا ضمنی جامعه را از طریق یك تفسیر ویژه از جهان و جایگاه مادر آن مورد چالش قرارداده است. بعید است كه در آینده نزدیك نیزیك پاسخ علمی دایم برای حل این چالش پیدا شود.
امروزه همچنین نگرانی اخلاقی در خصوص تأثیر بالقوه و مؤثرذهنی و اخلاقی ارتباطات سمعی و بصری در سراسر جهان وجوددارد. این فنون به موازات كنار گذاشتن موانع زمان و مكان، همچون‌اختراع چاپ در دوران گذشته، به عنوان یك انقلاب تلقی می‌شود.
مطالب زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال دیدگاه در سایت