بررسی جایگاه نقد به طور اعم در ادبیات دل انگیزی فارسی

بررسی جایگاه نقد به طور اعم در ادبیات دل انگیزی فارسی

بررسی جایگاه نقد به طور اعم در ادبیات دل انگیزی فارسی

«فهرست مطالب»

فصل اول: ریشه ها

الف) جایگاه نقد در ادبیات جهان

ب) فقه الغه نقد

ج) جایگاه نقد به طور اعم در ادبیات دل انگیز فارسی

د) تاریخچه نقد در ایران به طور اعم

(اولین نقدی كه نوشته شد و فرق فارق و فاحش آن با نق)

هـ) آیا نقد همان نه است؟

فصل دوم: سیر و غوری در تاریخچه پیدایی و اعتبار نقد در ایران از آغاز تا امروز

الف) نقد چیست و منتقد كیست؟!

ب) منتقد تئاتر نداریم، منتقد تئاتر داریم

ج) آشنائی با ژان ژاك گوتیه، یا نگات، جان راسل تایلور و لامبرویچ ویلسون.

هـ) انواع نقد تئاتر: ژورنالیستی (رسانه‌ای)، روانشناختی، جامعه شناختی، علم الاساطیسری و سیاسی.

فصل سوم: حضور نقد در آكادمی ها؛

الف) تفاوت های نقد آكادمیك با نقد ژورنالیستی

ب) نقد اسكولاستیك با نقد كلاسیك

ج) مطبوعات، نقد ونقدها را بود آیا كه عیار می گیرند

تا همه صومعه داران پی كار می گیرند.

فصل چهارم: یك هشدار

الف) عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگوی نفی حكم

نفی حكمت مكن از بهر دل عامی چند

ب) اغلاط فاحش فرهنگی، اطلاعاتی، تئاتری در مطبوعات.

ج) وضعیت فعلی نقد تئاتر در رسانه ها و تسامحات توجیه ناپذیر اصحاب قلم

فصل پنجم: یك استنتاج

الف) نقد تئاتر، سالهای انقلاب

ب) نگاهی ژرفانگر به نقد تئاتر پیش از انقلاب (چه بودیم و چه شدیم و كجا ایستاده ایم؟

ج) آینده نقد تئاتر در ایران (یك پیشگوئی از زبان یك حرفه ای)

د) آشنائی شتابزده با دست به قلمهای معاصر نقد در ایران

فصل ششم: مؤخره

منابع و مؤاخذ

جایگاه نقد در ادبیات جهان

نقد و نقادی كه عبارت از شناخت نیك و بد و تمیز بین سره و ناسره است در همه فنون هنر و در بسیاری از شقوق علوم و معارف بشری هست و اختصاص به آثار ادبی ندارد. با این حال مزیت نقد آثار ادبی در تمام دنیا و تقریباً در تمام اعصار بر نقد سایر فنون هنر – و غیر هنر – اینست كه به یك تعبیر، از همه آنها مفهوم تر و روشن تر است. چرا كه سایر فنون هنر، چون حجاری و نقاشی و غیره و ذلك برای اكثریت مردم تا حدی مشكل و نا مفهوم می باشند در صورتیكه آثار ادبی، فقط برای عده بسیار كمی از مردم ممكن است نا مفهوم و مشكل باشند. مردم با آثار ادبی بسیار مانوس تر و نزدیكتر ند بعضی شعر را می پسندند بعضی دیگر به داستان علاقه دارند، بعضی به نمایشنامه ها شیفه اند و برخی به سخنان عارفانه و اخلاقی عنایت می ورزند و در هر حال ، اكثراً با آثار ادبی علاقه مندند و درباره این آثار غالباً اظهار نظر نیز می كنند و اما همین مسئله مسبب اختلاف عقاید و نظرها در نقد آثار ادبی بیش از نقد سایر فنون هنر شده است.

در حقیقت آثار ادبی برای همه مردم و برای تمام طبقات به یك نوع جایگاه نقد در ادبیات جهان و به درجه ارزش ندارد، و بسا كه هر خواننده ای یا هر طبقه ای از خوانندگان در آن آثار نمی جویند یا نمی یابند و این خود سبب می شود كه در نقادی و ارزیابی آثار ادبی اختلاف سلیقه بسیار پیدا می شود و اقسام و انحاء مختلف نقد ادبی بوجود می آید. كه بعضی مبتنی است بر لفظ. و بعضی بر معنی. بعضی جنبه فنی دارد و بعضی دیگر جز بیان عقاید و آراء شخصی چیزی نیست و خلاصه همین تفاوت و اختلاف در امر التذاذ و تمتع از آثار ادبی سبب شده است كه نقد ادبی تاكنون اساس و قوامی نیافته است. و بر پایه و بنیاد درستی قرار نگرفته است. و هنوز بعد از قرن ها بحث و تحقیق كه نقادان مختلف كرده اند درست قرین و دقیق ترین روش های نقادی شیوه و روش التقاطی و تألیفی است یعنی شیوه ای كه از جمع و تلفیق سایر شیوه ها و روش های نقادی حاصل شده باشد و علت این امر هم این است كه هرچند در طی قرن های دراز نقادان بزرگ و عالی مقام در دنیا پدید آمده اند اما هر كدام از آنها توقعی دیگر از آثار ادبی و از نویسندگان آنها داشته است و هر یك راه و روشی دیگر در غایت و مقصدی دیگر برای شاعران و نویسندگان پیشنهاد كرده است و اكثر آنها در دفاع و تأئید نظر و غایتی كه خود برای آثار ادبی پیشنهاد كرده اند. زیاده تأكید و اجرام نموده اند. به طوری كه شیوه ها و روش ها و آراء و مكاتب نقادان دیگر را به كلی طرد و نفی كرده اند و ناچیز و حقیرشمرده اند و همین امر سبب مشاجرات بسیار در مسائل راجع به نقد ادبی شده است و ضرورت جمع آنها از اینجا است.