تحقیق خصوصی سازی

خصوصی سازیفرایندی اجرایی، مالی و حقوقی است كه دولتها در بسیاری از كشورهای جهان برای انجام صلاحات در اقتصاد و نظام اداری كشور به اجرا در می آورند واژه «خصوصی سازی» حاكی از تغییر در تعادل بین حكومت و بازار و به نفع بازار است

تعریف خصوصی سازی:

خصوصی سازی:فرایندی اجرایی، مالی و حقوقی است كه دولتها در بسیاری از كشورهای جهان برای انجام صلاحات در اقتصاد و نظام اداری كشور به اجرا در می آورند.

واژه «خصوصی سازی» حاكی از تغییر در تعادل بین حكومت و بازار و به نفع بازار است.خصوص سازی وسیله ای برای افزایش كارایی (مالی و اجتماعی)عملیات یك موسسه اقتصادی است؛ زیرا چنین به نظر می رسد كه مكانیسم عرضه و تقاضا و بازار در شرایط رقابتی باعث بكارگیری بیشتر عوامل تولید، افزایش كارایی عوامل ودر نتیجه تولید بیشتر ومتنوع تر كالاها و خدمات و كاهش قیمتها خواهد گردید.

این پیش بینی به جهت مبانی تئوریك و علمی در سطح اقتصاد خرد و همچنین تجربه سایر كشورها امری پذیرفته شده است ودر این صورت چرایی مسئله قابل پاسخ و اثبات است اما نكته غامض و پیچیده چگونگی انجام آن و درپیچیده ترین مسئله آن یعنی انتقال مالكیت و نیز شكل گیری بخش خصوصی در جامعه است.

خصوصی سازی امروزه به عنوان یكی از سیاست های اقتصادی مهم جهت نیل به كارآیی بالاتر سیستم های اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد. مروری بر تاریخ نشان می دهد كه با ملی شدن صنایع بعد از جنگ های جهانی اول و دوم، خصوصی سازی، فضای بین المللی را در برگرفت و كشورها یكی پس از دیگری در این راه گام نهادند ودلیل آن بروز مشكلاتی از قبیل زیان های انباشته شركت های دولتی، كمیت و كیفیت پایین محصولات تولیدی شركت ها، اتلاف منابع تولیدی ناشی از عملكرد شركت های دولتی بود.

خصوصی سازی به معنای محدود وساده، تبدیل صنایع و واحدهای دولتی به بخش خصوصی می باشد. و یا فرایندی است كه در طی آن شركت ها و تأسیسات دولتی به بخش خصوصی سپرده میشوند. ویا آنگونه كه حامیان بین المللی خصوصی سازی میگویند: “خصوصی سازی اقتصاد، در واقع عبارت از مسوول كردن مردم در فعالیتهای اقتصادی می باشد. ” اما در مفهوم وسیع خصوصی سازی، عبارت از فرهنگی است كه توسط آن دولت و تمام نهادهای تصمیم گیرنده آن به این واقعیت باور میكنند كه كار مردم را باید به مردم واگذار كرد.به این معنا كه دولت كارهایی را كه مردم بهتر انجام می دهند، به مردم واگذار میكنند. مطابق این برداشت خصوصی سازی در تمام عرصه ها به خصوص در عرصه اقتصادی، زمینه ای بیشتر مشاركت مردمی در فعالیت های اجتماعی،سیاسی،فرهنگی و اقتصادی را همواره ساخته و بدون شك این مشاركت گسترده می تواند در یك جامعه، پایه های دموكراسی را تحكیم بخشیده ونظارت مردم بر عملكرد دولت به ویژه عملكرد اقتصادی آن را، بیشتر نماید.

در چارچوب فرایند خصوصی سازی یك اقتصاد رقابتی شكل می گیرد و اقتصاد رقابتی به تغییر نقش دولت، ایجاد امكانات مالی جدید و گسترش رفاه عمومی منجر می شود.

خصوصی سازی یعنی تغییر فضای حاكم بر موسسات دولتی به نحوی كه در عین حفظ بافت اصلی فعالیت، صرفاً فضای مذكور تغییر یافته و شرایط بازار بر نحوه موسسه طوری تأثیر گذارد كه انگیزه و مكانیسم های بخش خصوصی املاك تصمیم گیری در موسسه مذكور قرار گیرد.

بیس لی ولیتل چایلد Little child Beasly and می گویند: خصوصی سازی وسیله ای برای بهبود عملكرد فعالیت های اقتصادی از طریق افزایش نقش نیروهای بازار است، در صورتی كه حداقل 50 درصد از سهام دولتی به بخش خصوصی واگذار گردد.

ولجانوسكی (veljunosky)، خصوصی سازی را به معنای انجام فعالیت های اقتصادی توسط بخش خصوصی با انتقال مالكیت دارایی ها به بخش خصوصی می داند. كی وتامسون (key and Thompson) معتقدند: واژه خصوصی سازی، روش های متعدد و مختلفی را برای تغییر رابطه بین دولت و بخش خصوصی شامل می شود، از طریق ملی كردن ویا فروش دارایی های متعلق به دولت، مقررات زدایی، حذف ضوابط محدود كننده و معرفی رقابت در انحصارات مطلق دولتی و پیمانكاری و یا واگذاری تولید كالاها و خدماتی كه توسط دولت اداره و تأمین شود به بخش خصوصی بالاخره مایلك بایست می گوید: خصوصی سازی واقعی یعنی این كه مالك، شركت را اداره كند.اما اگر بخواهیم از خصوصی سازی تعریف خلاصه ای داشته باشیم، باید بگوییم كه خصوصی سازی عبارت است از اقدام به واگذاری واحدهای اقتصادی دولتی و یا تحت نظارت دولت به بخش خصوصی ومردم از طریق مختلف به منظور بهبود كارایی اقتصادی و مدیریتی آن واحدها.