مارکتینگ پروژه 20 | مرجع فایل های دانلودی - پروژه آماده - پروژه دانشجویی - پاورپوینت آماده
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

حسابداری تكنولوژی جدید در سیستم های پرداخت قراردادی بیمارستان ها

دسته بندی :حسابداری مدیریت 15

PPS بیمار سرپائی به طور واضح هزینة تكنولوژی جدید را با تعریف گروه های APC تكنولوژی جدید و هزینه های متحمل شده كه بازپرداخت اضافی برای داروهای خاص، بیولوژیكی و تدابیر پزشكی را فراهم می كنند، مورد توجه قرار می دهد هدف گروه های APC تكنولوژی جدید تضمین پرداخت به موقع برای تكنولوژی های جدید است كه خدمات جدید را ارائه می دهند

حسابداری تكنولوژی جدید در سیستم های پرداخت قراردادی بیمارستان ها

دسته بندی حسابداری
فرمت فایل doc
حجم فایل 47 کیلو بایت
تعداد صفحات 27
برای دانلود فایل روی دکمه زیر کلیک کنید
دریافت فایل

حسابداری تكنولوژی جدید در سیستم های پرداخت قراردادی بیمارستان ها……………………….. 2

تعریف تكنولوژی جدید……………………………………………………………………………… 3

اصول طراحی سیستم پرداخت و عملكرد در تكنولوژی جدید……………………………………… 4

سیستم طبقه بندی……………………………………………………………………………………. 6

واحد پرداخت……………………………………………………………………………………….. 6

برنامه نویسی و بروزآوری وزن نسبی…………………………………………………………….. 7

بروزآوری های پرداخت……………………………………………………………………………. 7

ساختار سیستم پرداخت بیماران سرپائی……………………………………………………………. 8

پاسخ دهی به هزینه های تكنولوژی………………………………………………………………… 8

مسائل كدگذاری و طبقه بندی………………………………………………………………………. 9

پیشنهادِ 3A…………………………………………………………………………………………. 9

گروه های طبقه بندی پرداخت گردشی……………………………………………………………. 10

هزینه های متحمل………………………………………………………………………………… 11

پیشنهاد شمارة 3B………………………………………………………………………………… 15

پیشنهاد 3C……………………………………………………………………………………….. 16

نحوة برخورد در رابطه با تكنولوژی های جدید در سیستم پرداختی در مورد بیمارانی كه بستری می شوند. 17

ساختار سیستم پرداختی در مورد بیمارانی كه داخل بیمارستان معالجه می شوند……………….. 18

پاسخگویی به هزینه های تكنولوژی……………………………………………………………… 18

روش های قبلی (روش هایی كه در گذشته مورد استفاده قرار می گرفتند.)……………………… 19

هزینه های بهسازی مزایا و عملكرد تولیدی در سال 2000…………………………………….. 21

توصیه های ما…………………………………………………………………………………….. 24

پیشنهاد 3D……………………………………………………………………………………….. 24

پیشنهاد 3E……………………………………………………………………………………….. 26

حسابداری تكنولوژی جدید در سیستم های پرداخت قراردادی بیمارستان ها

در این بخش كمیتة مشورتی پرداخت مراقبت های پزشكی سئوالاتی دربارة پرداخت تكنولوژی جدید در سیستم های پرداختی قراردادی بیمارستان مطرح می كند. سیاست گذاران چگونه باید «تكنولوژی جدید» را تعریف كنند؟ آیا تعریف بر چگونگی تحمل كردن یك سیستم پرداخت نسبت به تكنولوژی معین تأثیر می گذارد؟ چه اصول پرداختی باید برای تكنولوژی جدید به كار روند؟

این سئوالات با در نظر گرفتن تغییرات قانونی اخیر در عملكرد تكنولوژی در سیستم های پرداخت قراردادی و بیماران بستری و سرپائی بحث و بررسی می شود. كمیته یك سری پیشنهادات را راجع به این مسائل به كنگره و وزیر ارائه می دهد كه هدف آن ایجاد سیستم های پرداخت مراقبت های پزشكی پاسخگو به تازه های تكنولوژیكی است و در عین حال به حداقل رساندن پرداخت هزینه. مهمتر از همة آنها، توصیه ها به وزیر در مورد تخصیص كدهائی به خدمات جدید و روشها، بررسی نیاز به تغییرات طبقه بندی خدمات یا بیماران، و اجرای پرداخت های اضافی برای تكنولوژی های جدید است. بخش قبل (بخش 2) به مسألة مرتبطِ متدهای بروز آوری پرداخت ها در مراقبت های پزشكی سنتی می پردازد. اغلب خدمات بیمارستانی هم اكنون به صورت قسطی پرداخت می شوند. اخیراً، نگرانی هایی با توجه به عملكرد تكنولوژی جدید تحت پرداخت قراردادی (قسطی) به وجود آمده است. آیا مراقبت های پزشكی، معرفیِ تكنولوژی های جدید را به سرعت تشخیص می دهد تا دسترسی به منافع را تضمین كند؟

آیا نرخ های پرداخت به اندازة كافی هزینه های تكنولوژی های جدید را منعكس می كند؟

قانون اصلاح بودجة متعادل (BBRA) سال 1999 به این مسأله برای سیستم پرداخت قسطی بیماران سرپائی (PPS) با برقراری پرداخت های Pass-through برای انواع خاص تكنولوژی جدید می پردازد.

مراقبت های پزشكی كه اخیراً تصویب شده و قانون حمایت و بهبود منافع SCHIP سال 2000 (BIPA)، HCFA را ملزم به ایجاد مكانیزمهای جدید برای پرداخت پ یشرفت های تكنولوژیكی طبق PPS سرپائی می كند. با توجه به تكنولوژی جدید پرداخت در یك سطح ادراكی، سئوالات زیر را باید مورد توجه قرار داد:

  • چگونه باید تكنولوژی جدید را تعریف كنیم؟ آیا این تعریف بر چگونگی برخورد یك سیستم پرداخت در یك تكنولوژی خاص تأثیر می گذارد؟
  • چه اصول پرداختی باید در عملكرد تكنولوژی های جدید به كار رود؟
  • سیستم های پرداختی قراردادی چگونه برای تكنولوژی های جدید محاسبه می شوند؟

پس از این بحث،
این بخش به چگونگی برخورد سیستن های پرداختی قراردادی بیماران بستری وسرپائی با تكنولوژی جدید می پردازد و تغییرات سیاستی را پیشنهاد می كند.

تعریف تكنولوژی جدید

تكنولوژی نشان علم پزشكی مدرن است. اگرچه پیشرفت های تكنولوژیكی نتایج مراقبت های پزشكی را بسیار بهبود بخشیده اما در افزایش هزینه ها نیز یك عامل اساسی بوده است.

نظر به برخورد سیستم های پرداختی با تكنولوژی جدید، باید یك تعریف جدید برای «تكنولوژی جدید» بنا كرد. مثلاً، اگر یك تكنولوژی جدید برای تمام خدمات بیمارستانی به كار رود، محاسبة هزینه های سیستم پرداخت نیاز به یك مكانیزم متفاوت دارد تا یك تكنولوژی جدید.

در مفهوم اساسی، تكنولوژی یعنی كاربرد عملیِ دانش. در بخش پزشكی، این می تواند شاملِ:

داروها، تدابیر، تجهیزات و مواد، روشهای پزشكی و ، سیستم های پشتیبانی و سیستم های سازمانی و مدیریتی باشد.

برخی از این تكنولوژی ها مثل داروها یا روش های جراحی، خدمات قابل شناسائی و بیماران شخصی را تحت تأثیر قرار می دهد. بقیه، مثل تجهیزات تشخیصی جدید، برای بخشی از خدمات به كار می رود.

اما، یك سری مثل سیستم های اطلاعاتی یا تكنیك های مدیریتی پیشرفته بر تمام خدمات ارائه شده در یك بیمارستان تأثیر می گذارد. در تعریف یك تكنولوژی جدید، انواع جدید تكنولوژی (مثل نمایش دیجیتال) و پیشرفت های اساسی در تكنولوژی های قدیمی تر باید در نظر گرفته شوند. در یك سیستم پرداخت، یك تكنولوژی جدید می تواند تطبیق تكنولوژی قبلی در یك موقعیت جدید باشد، اگرچه تأثیر كلیِ تكنولوژی، باعث افزایش هزینه ها شده است، اما تكنولوژی های خاصی باعث افزایش یا كاهش هزینه ها می شوند.

مكانیزم های مورد استفاده بر محاسبة هزینه های تكنولوژی جدید تا حدی به نوع تكنولوژیِ مطرح شده بستگی دارد. تخصص هزینه های یك ابزارِ مورد استفاده در یك روش ویژه، در وزن نسبیِ آن روش منعكس می شود. هزینه های تكنولوژی های وسیعتر مثل سرمایه گذاری تجهیزات یا سیستم های اطلاعاتی از طریق بروزآوری نرخ پرداخت پایه، آسانتر پرداخته می شوند. در برخی موارد مثل PPS بیماران سرپائی، تغییر در وزنهای نسبی به صورت بودجة بی طرف ایجاد می شود.

در آن صورت، سیستم پرداخت هنوز نیاز به حسابداری افزایش هزینه تكنولوژی از طریق پروسة بروزآوری دارد.

اصول طراحی سیستم پرداخت و عملكرد در تكنولوژی جدید

پرداخت اقساطی مطابق با برنامه مراقبت های پزشكی برای خدمات بیماران سرپائی صورت گرفت تا اثربخشی در ارائه خدمات را ارتقاء بخشد و مالیات دهندگان را از كارها و هزینه های غیرضروری حفظ كند. با تنظیم به موقعِ نرخهای پرداخت، برنامة پزشكی یك پرداخت ثابت را برای بیماران بیمارستان معین می كند كه بخوبی هزینه های مطلوب مهیا كننده را منعكس می كند.

مهیاكنندگانی كه به صورت اقساطی هزینه را می پردازند در ریسك مالی برای هزینه های پرداخت قرار می گیرند و اگر هزینه هایشان زیر آن مقدار باشد پاداش می گیرند. این مورد با بازپرداخت هزینه مغایر است، كه هیچ محرك درونی برای اثربخشی ندارد.

یك سیستم پرداخت قراردادی، محرك های مالی را برای تطابق تكنیك های جدید فراهم می سازد كه هزینة پایین تری دارد، البته سیستم پرداخت باید مكانیزم هائی را برای حسابرسی هزینه های تكنولوژی های جدید كه كیفیت را افزایش می دهند آماده كند حتی اگر هزینه ها بالا رود.

یك PPS باید به طور بی طرف، تصمیم گیری كلینیكی را در نظر داشته باشد كه شامل تطبیق با تكنولوژی جدید است. سیستم پرداخت نباید طرفدارِ استفاده از یك شیوه یا تكنولوژی باشد، اما هزینه های یك تأمین كننده كارآمد را برای تمامی گزینه ها بپردازد و به پرسنل كلینیك اجازه دهد آنچه مطلوب است در موقعیت های فردی، انتخاب كنند. نرخهای پرداخت برای یك محصول معین تنظیم می شوند اما تعداد و تركیب داده ها در تولید محصول به نظر كلینیكی تأمین كننده بستگی دارد. هزینه های خیلی بالا، باری بر دوش مالیات دهنده و ذی نفع هستند.

اگر هزینه خیلی پایین باشد، محركی برای منع خدمات مورد نیاز است. نرخ صحیح هم در سطح جهانی و هم برای توزیع هزینه ها بین خدمات مهم است.

برای اطمینان از اینكه اقساط برای حفظ دسترسی به خدمات مورد نیاز بدون خرج های اضافی، كافی هستند نیاز به یك پروسه تعادل داریم. محاسبه نرخ های پرداخت كافی باید با استفاده از معتبرترین منابع اطلاعات موجود، به طور اداری امكان پذیر و عملی باشد.

داده های محدود و متغیرهای قابل پیش بینی در هزینه های تأمین كنندگان اشاره به این مطلب دارد كه كفایت پرداخت در سطح وسیع تعیین می شود، با اظهارنظرهای پرداختی مثل اظهارنظرهایی كه به آموزش محاسبات متغیرهای قابل پیش بینی در هزینه ها بین انواع تأمین كنندگان داده می شود.

PPS ها عوامل مشترك معینی دارند، شاملِ سیستم طبقه بندی خدمات یا بیمار، واحد پرداخت، پرداخت های نسبی بین خدمات (وزن پرداخت) و یك نرخ پایة پرداخت (یا فاكتور تغییر).

همه PPS ها یك پروسه برای بروزآوری اوزان نسبی پرداخت و میزان پرداخت پایه دارند.

نحوة رفتار این عناصر، مفاهیمی برای رفتار تكنولوژی جدید طبق یك PPS معین دارد.

سیستم طبقه بندی

سیستم طبقه بندی، خدمات پرداخت را دسته بندی می كند كه می تواند وسیع باشد مثل PPS بیمار بستری و خدمات بیمارستانی را اساساً توسط تشخیص عمده یا روش خاص شان گروهبندی می كند.

متناوباً می تواند نسبتاً محدود باشد، مثل PPS بیماران سرپائی، كه خدمات را بر
اساس یك خدمات خاص یا مجموعه كوچكی از خدمات دسته بندی می كند مثل یك آزمایش تشخیص، یك جراحی سرپائی یا یك ملاقات كلینیكی. سیستم طبقه بندی بر چگونگی تعریف تكنولوژی و چگونگی برخورد با تكنولوژی جدید تأثیر می گذارد. یك سیستم پرداخت محدود (مثل PPS بیماران سرپائی) یك دارو یا تدبیر خاص را با استفاده از اقساط اضافی یا مكانیزم های دیگر مورد هدف قرار می دهد. پایه ریزی سیستم طبقه بندی بر اساس تشخیص، وابستگی یك تكنولوژی خاص را به یك مورد معین مشكل می سازد.

واحد پرداخت

واحد پرداخت مربوط به سیستم طبقه بندی است و هدف طبقه بندی را در پرداخت معین می كند. PPS بیمار بستری دارای یك دسته بندی بزرگ و وسیع است: پرداخت برای تمام خدمات ارائه شده درطی اقامت در بیمارستان است. در مقابل، PPS سرپائی، بر یك طبقة كوچك تكیه دارد: پرداخت برای داده های مورد نیاز برای یك روش محدود است.

تعریف یك واحد پرداخت، تا حدی حوزة محرك های كارآئی یك PPS را مشخص می كند: هرچه گروه بزرگتر باشد، جای افزایش كارآئی در سطح مهیا كننده نیز افزایش می یابد، اما شانس محدودكردن خدمات هم زیاد می شود. واحد پرداخت بر مكانیزم هایی هم كه هزینة تكنولوژی جدید را تصرف می كنند تأثیرگذار است. اگر واحد پرداخت یك گروه بزرگ را در بر داشته باشد، هزینه های افزایش یافته در یك حوزه، مثل ابزار تولید یك داروی جدید، می تواند هزینه های بخش دیگر را كاهش دهد، مثل مدت زمان بستری شدن، كه باعث می شود پرداخت كلی دسته یكسان بماند یا كاهش یابد. البته برای یك گروه محدود، میدان كمتری برای جبران كارآیی وجود دارد، و هزینه های تكنولوژی های جدید باید واضح تر به نظر آورده شوند.

برنامه نویسی و بروزآوری وزن نسبی

كدهای بروزآوری و اوزان پرداخت راهی دیگر برای رسیدگی به چگونگی بحث از تكنولوژی جدید فراهم می كند. تنظیم مجدد اوزان نسبی برای خدمات راههائی را در نظر می گیرد كه در آن، تكنولوژی جدید، تولید بیشتر و عوامل دیگر، هزینه های خدمات را نسبت به یكدیگر تغییر دهد. این پروسه همچنین معرفی واضح كدهای جدید را برای روشهای ابتكاری ممكن می سازد. همة PPS ها برای بروزآوری روتینِ كدها و اوزان نسبی تهیه می شوند، هم PPSهای سرپائی و هم بستری اصلاحات سالانه را متحمل می شوند. فركانس (دفعات) اصلاح اوزان و كدها بر مدت زمانی كه پرداخت های مناسب برای تكنولوژی های جدید ایجاد می شود مؤثر است. البته اولویت های چندگانه باید متعادل شوند، شامل انسجام سیستم های كدگذاری و پرداخت به تأمین كنندگان از اصلاح پروسه های ارسال صورت وضعیت شان برای نشان دادن كدها و اوزان جدید، موجودی داده ها و نیازهای اداری.

بروزآوری های پرداخت

سرانجام، بروزآوری پرداخت به نرخهای پایه می تواند تأثیرات هزینة تكنولوژی جدید را نشان دهد. برخی از روش های بروزآوری مثل قالب بروزآوریِ MedPAC كه برای بروزآوری PPS بستری و دیگر موقعیت هایی كه خدماتی با حق الزحمه دارند ایجاد می شوند، به طور واضح تأثیر افزایش كیفیت و افزایش هزینه تكنولوژی را بر هزینه ها و افزایش پرداخت ها را به ترتیب در نظر می گیرد.

البته، وقتی تكنولوژی جدید كارآئی را افزایش و هزینه ها را كاهش دهد، بروزآوری پرداخت باید آن روش ها را نیز نشان دهد. برای PPS بستری، كنگره بروزآوری را سالانه تنظیم می كند. با راهنمائی MedPAC و وزارت خدمات پزشكی و انسانی. برای PPS بیماران سرپائی كنگره بروزآوری را تا سال 2002 تنظیم كرده است. پروسه بروزآوری برای سال های آتی به طور كامل توسط اداره مالی خدمات بهداشتی (HCFA) ایجاد نشده است. در حال حاضر، هیچ مكانیزم واضح و روشنی برای تأثیرات هزینه های تكنولوژی جدید در بروزآوری عامل تبدیل بیماران سرپائی در نظر گرفته نشده است.

رفتار تكنولوژی جدید در سیستم پرداخت بیماران سرپائی. اجرای PPS سرپائی در اول آگوست 2000 از پرداخت بر پایه هزینة خدمات ارائه شده در بیماران سرپائی كمی دور شد. این بخش PPS بیماران سرپائی و چگونه پرداخت تكنولوژی جدید را توصیف كرده و توصیه هائی برای اصلاح سیستم ارائه می دهد.

ساختار سیستم پرداخت بیماران سرپائی

PPS بیماران سرپائی، خدمات را بر اساس سیستم كدگذاری مشترك HCFA طبقه بندی می كند. دو نوع HCPCS وجود دارد. كدهای سطح 1 بر اساس سیستم كدگذاریِ واژگان عملی رایج پزشك (CPT) است كه توسط انجمن پزشكی آمریكا تولید شده. كدهای سطح II كه شامل ذخایر، داروها و تدابیر است توسط HCFA بوجود می آید. سرویس ها از لحاظ كلینیكی مشابه اند و با توجه به استفادة منابع اند. واحد پرداخت PPS بیماران سرپائی، خدمات فردی است. اگر بیماری چندین نوع خدمات دریافت كند مثل ویزیت و عكس برداری، بیمارستان برای هر خدمات یك هزینه دریافت می كند. پرداخت برای یك سرویس در یك گروه APC شامل دسته بندی محدودی از خدمات فرعی است. وسیع ترین دسته بندی برای عمل جراحی بیماران صورت می پذیرد. هزینة عمل جراحی، هزینه های اجرائی و اتاق های بستری، بیهوشی، داروها و تجهیزات جراحی را در بر دارد.

پاسخ دهی به هزینه های تكنولوژی

PPS بیمار سرپائی به طور واضح هزینة تكنولوژی جدید را با تعریف گروه های APC تكنولوژی جدید و هزینه های متحمل شده كه بازپرداخت اضافی برای داروهای خاص، بیولوژیكی و تدابیر پزشكی را فراهم می كنند، مورد توجه قرار می دهد. هدف گروه های APC تكنولوژی جدید تضمین پرداخت به موقع برای تكنولوژی های جدید است كه خدمات جدید را ارائه می دهند.

مدیریت

طراح و مدیر مارکتینگ پروژه _ خوشحال میشم که بتوانم قدمی در رشد و برطرف ساختن نیازهای شما عزیزان بردارم.

مطالب زیر را حتما بخوانید:

قوانین ارسال دیدگاه در سایت

  • چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه اشخاص مدیر، نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.
  • چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لینک کوتاه: