مبانی نظری و پیشینه پژوهش جسمانی سازی

مبانی نظری و پیشینه پژوهش جسمانی سازی در ۲۰ صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات: فصل دوم

• همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو
• توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
• پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
• رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
• منبع :                           دارد (به شیوه APA)
• نوع فایل:                      WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

جسمانی سازی یک موضوع جذاب برای محققان و متخصصان دررشته روانشناسی و روانپزشکی می باشد. جسمانی سازی نتیجه بد ترجمه شدن یک واژه آلمانی است که برای نخستین بار توسط ویلهلم استکل در سال ۱۹۲۰ به کار رفته است. که به صورت زبان بدن که مفهومی مبهم است ترجمه شده است. برای ساده کردن زبان استکل، مترجمان جسمانی سازی- کلمه ای که در همه جای اجتماعات مدرن غربی حاضر است- ایجاد کردند (مای، ۲۰۱۴). اصطلاح جسمانی سازی در زبان پزشکی بخصوص روانپزشکی  به دلیل معنی ضمنی طبیعی آن و همچنین به دلیل قدرت سیستم طبقه بندی ایجاد شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (۲۰۱۳) باقی ماند. استکل جسمانی سازی را به صورت یک بیماری بدنی که  تجلی یک روان رنجورخویی عمیق است تعریف کرده است. او جسمانی سازی را همانند مفهوم فروید از ((تبدیل)) مورد توجه قرار داد. در کارهای پژوهشی درباره جسمانی سازی تلاش زیادی شده است تا بین جسمانی سازی، اختلال تبدیل و بیماری های جسمانی تمایز ایجاد شود. جداسازی جسمانی سازی از پدیده های مشابه به دلیل این حقیقت که مرزهای این سازه اختیاری است دشوار است (کلابرس، ۲۰۱۱).

         در ویراست چهارم طبقه بندی اختلالات روانی اختلالاتی که مشابه اختلال جسمانی سازی است در طبقه اختلالات شبه جسمانی قرار دارند و عبارت اند از: اختلال جسمانی سازی، اختلال شبه جسمانی نامتمایز، اختلال تبدیل، اختلال درد و اختلال جسمانی شکلی که به گونه دیگر مشخص نشده است. این بخش خاص راهنمای تشخیصی با بیمار های روان تنی که به وسیله درماندگی روانی تسریع می شود ارتباط ندارد. در حالی که برخی نویسندگان جسمانی سازی را به عنوان راهی برای افراد دارای مشکلات روان – اجتماعی و هیجانی  در نظر می گیرند تا این درماندگی ها را به صورت نشانگان فیزیکی بیان کنند، برخی دیگر جسمانی سازی را نه یک موجودیت بالینی مجزا و نه نتیجه یک فرایند منفرد آسیب شناختی در نظر می گیرند (انجمن روانپزشکی آمریکا، ۲۰۱۳). کیرمایر و روبینز (۲۰۱۱) سه تمایز نظری و تجربی بین سه پدیده جسمانی شکل در مراقبت -اولیه قایل شده اند: ۱) جسمانی شکل خوبیمارانگارانه که به تفسیر اشتباه احساسات بدنی طبیعی یا با اختلال اندک به عنوان یک بیماری جدی همراه با اضطراب سلامتی اشاره دارد؛ ۲)جسمانی سازی نمایشی که به بیمارنی اشاره دارد که علایم فیزیکی یک بخش از اختلال خلقی یا اضطرابی آنها است؛ ۳)جسمانی سازی عملکردی به نشانگان آسیب فیزیکی غیرقابل توجیه با شرایط پزشکی، سوءمصرف مواد یا بیماری های روانپزشکی اشاره دارد.

چیزی که سه شکل جسمانی کردن را یکی می کند، حضور علایمی است که اگرچه به یک شرایط عمومی پزشکی اشاره دارد، بعد از ارزیابی های مناسب پزشکی به وسیله هیچ یک از شرایط پزشکی یا سوء مصرف موار قابل توضیح نیست (انجمن روانپزشکی آمریکا، ۲۰۱۳).

 Wilhelm Esteckel

 Organ Speech

 Conversion

 Kirmayer&Robins