مقاله آگاهی و موانع آگاهی برتر (ورزش یوگا)

مقاله آگاهی و موانع آگاهی برتر (ورزش یوگا) در 15 صفحه ورد قابل ویرایش

مقاله آگاهی و موانع آگاهی برتر (ورزش یوگا) در 15 صفحه ورد قابل ویرایش

برای شناسایی موانع آ‎گاهی باید اول خود آگاهی را تا حدودی شناسایی كنیم و برای این منظور سؤالی به این مضمون مطرح می‎شود ، كه آگاهی چیست ؟ چه فرقی با دانش دارد ؟ و … كلاً دونوع سؤال اساسی وجود دارد . یكی از نوع بودشی و نوعی دیگر دانشی است . برای سؤالات دانشی می‎توان جوابی با كلمات و واژه ها و منطقی كه قابل انتقال باشد، پیدا كرد ، اما برای سؤالات بودشی تنها می‎توان جوابی نزدیك به كیفیت جواب سؤال پیدا كرد كه به راحتی قابل انتقال نیست و اصلاً جواب واقعی نیست بلكه تنها فلش و راهنمایی است در درون خود فرد كه جواب را كه یك كیفیت است در درون خود تجربه كند . در مكتب TM مثال جالبی از این مورد وجود دارد كه مثلاً شما چگونه می توانید توت فرنگی و یا مزه آنرا برای كسی كه توت فرنگی را نخورده توضیح دهید و یا داستان فیل و شمع در مثنوی معنوی مولوی كه می گوید: فیلی از هندوستان در شهری كه مردمش تا به حال فیل ندیده بودند آوردند و آنرا در یك خانه تاریك گذاشتند و به هر كسی گفتند : بروید و بگویید آن چیست . یكی رفت و خرطوم فیل را لمس كرد و گفت یك مار بزرگ و دیگری گوشهای فیل را لمس كرد و گفت : بادبزنهایی بزرگ و …كه اگر یكی از آنها شمعی در دست داشت می توانست واقعیت فیل را ببیند و یا گفته معروفی كه، دائوئی كه به نوشته در آید دائو نیست . سؤالات مربوط به آگاهی هم از نوع بودشی است و تنها می‎توان با دانش ، فلشی برای راهنمایی حقیقت جو درست كرد تا او خود آنرا در درون خود تجربه كند . آگاهی را تعریفهای مختلفی كرده اند كه از جمله آنها می‎توان به هوشیاری یا حساس بودن معنا كرد ، نه تفكر و نه دانش صرفاً هوشیاری و زنده بودن ، رابطه هر چیزی با مبدأ اصلی آن ، كیفیتی از هوشیاری برتر ، تجربه ای از بسط و گسترش ، ماهیتی از بودن و …. ولی در كل آگاهی، نه دانش است و نه احساسی خام بلكه به وسیله این ابزار به كیفیتی از هوشیاری و بودش می رسیم كه به آن مرتبه ای خاص از آگاهی می گویند . حال می رسیم به تعریف آگاهی برتر . آگاهی برتر مفهومی است نسبی ، مثلاً ممكن است سطحی از بودش كه برای فردی آگاهی برتر نامیده می‎شود سطحی باشد كه اكنون فرد دیگری در آن باشد ویا از آن گذشته باشد . اما در تعریفی كلی می‎توان گفت : آگاهی برتر سطح و كیفیتی از بودش[1] است كه بالاتر و برتر از بودش كنونی فرد می‎باشد كه در معنایی كاربردی تر، لطیف تر ، پرنورتر ، رهاتر و بسط یافته تر از آگاهی فعلی است . برای آگاهی از بودشی نو موانعی در فرد وجود دارد كه قسمتی از آنها خودآگاه وقسمتی دیگر از آنها ناخودآگاه هستند كه در عملكرد فردخود را نمایش می دهند . برای شناخت این موانع و برطرف كردن آنها می بایست فرد مشاهده گری درگیر با موضوع باشد یعنی در حین اینكه درگیر موضوع باشد بتواند خود و موضوع را بدون قضاوت و تجزیه تحلیل نظاره و مشاهده كند . باید توجه داشته باشید كه الكترون با توجه به نور كه به آن تابیده می‎شود جای خود را تغییر می‎دهد . « مشاهده و مشاهده گر ». مثلاً در یك مشاجره سه نوع برخورد می‎شود اولی كه خود را كاملاً درگیر مشاجره می كنند و از خود غافل می‎شوند و درگیر احساسات ، عقاید و تجزیه تحلیل های قضاوت گونه خود می‎شوند ، نوع دیگر خود را درگیر موضوع نمی كند و سعی می‎كند خود را وارد آن نكند و در خود فرو می رود و از موضوع غافل می‎شود و نوع سومی هم وجود دارد كه فرد بالاترین درگیری را با موضوع پیدا می‎كند ولی در عین حال خود و موضوع را مشاهده كرده و درسهایی برای بودشی نو از آن می‎گیرد .1 حال به بررسی بعضی از این موانع می‎پردازیم البته موانع بسیار دیگری وجود دارند كه شناسایی و برطرف كردن آنها برعهده خود حقیقت جو می‎باشد و اینها تنها می‎توانند راهنمایی برای یافتن بقیه آن باشد. حال به بررسی برخی از آنها می‎پردازیم .

عدم كنترل بر احساسات و افكار :

گوئی انسان ماهیت خود را از دست داده وفراموش كرده است كه احساسات و افكار ابزاری هستند برای زندگی بهتر چون یا احساسات از هم گسیخته راهبری او را در زندگی بر عهده دارد و یا افكاری محدود و بسته اورا محدود می كند . انسان حتی نمی تواند از بروز احساسات منفی خود در خود جلوگیری كند و یا با منطقی ناقص ،خود را بر حق می داند تا دیگران را كشتار كند و حق دیگری را پایمال كند .

پیش چشمت داشتی شیشه كبود

زان سبب دنیا كبودت می نمود

تمرین 1: الف : زندگی خود را مشاهده كنید و ببینید در كجاها درگیر خوشایندها و ناخوشایندهای بوده اید از خود بپرسید برای چه ؟ چرا ؟ آیا این طرز نگرش صدمه ای به من در آن رابطه نزده است ؟

تمرین ب : علامتی برای خود مثلاً یك علام
ت ضربدر بر دستتان بزنید و هر بار كه در حال تجزیه و تحلیل و قضاوت بودید و یا از چیزی خوشتان آمد و یا بدتان آمد ،درحالی كه با موضوع درگیر می شوید ، خودتان ، احساستان و افكارتان را نظاره كنید بدون هیچ قضاوتی ومقایسه ای فقط و فقط مشاهده كنید بدون هیچ پیشداوری و بعد آنها را در دفتری یادداشت كنید و فكر كنید آیا می‎شد احساس یا فكر دیگری می كردم كه مرا در برخورد و كیفیت برتر یاری كند . حداقل 5 مورد از آن افكار را بنویسید و فكر كنید چرا اینگونه برخورد نكردید .

2- ترس ومقاومت در برابر تغییر :

ممكن است این اندیشه را شنیده باشید كه « ترك عادت موجب مرض » این یك واقعیت وجودی در بشر و برای ذهن است .

ذهن كه خود توده ای از انرژی وقتی به چیزهایی عادت می‎كند شیارهایی از انرژی در درون خود درست می‎كند ، كه حركت بر روی این شیارها یا انجام عادتها موجب لذت و تغییر آنها موجب ترس می‎شود . بشر از كودكی توسط خانواده و جامعه برنامه ریزی می‎شود و الگوهایی تكرار ‎شوند و یا عاداتی و یا منطقی به او داده می‎شود . این عادات باعث یك عملكرد تكراری و الگودار می‎شود كه كاملاً خشك و بی روح است . یكی از كاركردهای شناخت و آگاهی تغییر این عادات و الگوها و نگرش هاست كه این باعث مقاومت و ترس فرد می‎شود . راهكار این موضوع پذیرش است كه تنها با تغییر نگرش به وجود می‎آید . تنها یك حقیقت جو است كه به دنبال تغییر خود و یافتن بودشی نو می‎باشد و با شجاعت در راه تغییر نگرش خود گام بر می دارد و در برابر هر آگاهی جدیدی نه آنرا رد می‎كند و نه آنرا قبول می‎كند بلكه به عنوان یك محقق بر روی آن فكر می‎كند و اگر آنرا مناسب تشخیص داد به آن عمل می‎كند .

پندار یا خیال و تخیل :

تخیل یكی از استعدادهای بسیار خلاق بشری ونیروی محركی برای انسان است . در پس هر اختراعی ، در ذهن خالق آن تخیل آن بوده است . اما روی دیگر تخیل ، خیال بافی است كه مانعی قدرتمند و موذیانه در برابر توانایی ما برای نفوذ به آگاهی برتر می باشد . توسط خیال بافی بخش عمده ای از انرژی توجه ما را هدرمی رود . بخش اعظم آنچه ما تفكر می گوییم خیال پردازی بیش نیست . در تخیل فرد اتكاء اش برخود است و قائم به ذات است ولی در خیال پردازی قالیچه ای از آسمان می‎آید و فرد را به آرزوهایش می رساند . خیال پردازی نوعی فرار و روبرو نشدن با واقعیت است. فرد قدرت و شجاعت برخورد با واقعیت را ندارد پس خود را در خیالاتش غرق می‎كند تا از درد و رنجی كه می كشد فرار كند . خیال پردازی ما را از زندگی در اكنون جاودانه باز می دارد و كیفیت توجه را پراكنده می‎كند . ما حتی خودمان را از كیفیت خیالی اشباع كرده ایم ، خیالاتی همچون عشق ، روراستی و … خیال بافی فرد را در خوابی عمیق به اندازة عمر فرو می‎برد و به جای اینكه دست به عمل بزنیم ، نظریه می‎دهیم و دچار تئوری می شویم .

2-من یا خطاهای شناختی « وابستگی به شكلها »

مانع بعدی كه باید مورد توجه قرار گیرد ، چیزی است كه انرژی را همانند رؤیا بافی به بیرون منتشر نمی سازد بلكه آن را به واسطه یك موضوع خارجی و یا یك كیفیت روانی و درونی از ما بیرون می كشد . این كیفیت همان من یا همذات پنداری خود با روابط، نقش ها ، خوشایند و ناخوشایندهایمان و قوتها وضعفهایمان است و كلاً با تمام مالیكت هایش . انسان متوجه نمی‎شود كه در حال همذات پنداری است و چگونه خود را با نقش هایی كه بازی می‎كند یكی پنداشته و خود را از بودش واقعی اش باز می دارد و دلیل اصلی آن كه او نمی تواند توصیفش كند و آنرا شناسایی كند این است كه همه انسانها كم و بیش در آن قرار دارند و یك مورد مشترك است . فلسفة شرق این حالت را وابستگی می‎نامند كه شناسایی خود با چیزی است در بیرون از خود فرد. چون انسان ماهیت اصلی خود را شناسایی نكرده است ، از نقشها ، مقام و هرچیزی كه در بیرون از او وجود دارد هویت می‎گیرد . حتی نسبت به احساسمان ، عقایدمان یكی می‎شویم اگر كسی به ما بگوید كه فكر و عقیده ات غلط است انگار كه به ما توهین كرده است و ما در صدد انتقام از او برمی آییم و با او می جنگیم . ما حتی تبدیل به تملكات خود می شویم ، به ماشین من صدمه می‎زنی ، من ناراحت می شوم و از تو انتقام می گیرم . این به این معناست كه ما نه فقط با تملكات و شغلمان و روابطمان یكی می شویم بلكه همچنین با قوانین اجتماعی و برنامه ریزی و سنتها و … هم یكی می شویم مثلاً تماشاچیان متعصب فوتبال را در نظر بگیرید حاضرند به خاطر تیمهایی سرهمدیگر را بشكنند . و حتی در سطحی بالاتر یكی شدن با جسم و احساسات و افكار و عمل بر اساس آنها ، مثال بارز آن عیسی بودن كه بر صلیب خود را با جسمش یكی نمی دانست و حتی آنجا هم به هم عشق داشت و یا با یك حرف خوشایند یك نفر شاد و با حرف دیگری ناراحت می شود .

در پی همذات پنداری ، خطاهای شناختی فراوانی مانند تعمیم ، عواطف منفی ، درگیری ، تفسیر ، عنصر خودی و …. بروز می‎كند . كار اصلی از بین بردن روی همذات پنداری عملاً از آنجا آغاز می‎شود كه بپذیریم آن وجود دارد . بنابراین نخستین كار مشاهده است . هر چه جدی تر و عمیق تر مشاهده كرده وبه پوچی این موضوع پی ببریم كمتر با وقایع و امور بیرون یكی شده و كمتر تأثیر می گیریم و می توانیم انرژیمان را باز پس گرفته و رها باشیم و كنترل زندگی ، افكار ، احساسات و خودمان را در دست بگیریم .