پاورپوینت تجزیه و تحلیل بازار رشت

پاورپوینت تجزیه و تحلیل بازار رشت در ۱۰۸ اسلاید زیبا و قابل ویرایش با فرمت pptx

بخشی از متن

مقدمه:

بازار مهمترین محور ارتباطی و فضای شهری در شهر های ایرانی در گذشته به شمار آمده است زیرا بازار های اصلی و دائمی در هر شهر به طور معمول در امتداد مهمترین راه و محور شهری که از یک دروازه شروع می شد و تا مرکز شهر ادامه می یافت ، شکل می گرفت .

به عبارت دیگر در وهله نخست یک راه اصلی و پرتردد وجود داشت که فضا های تجاری و گاه تولیدی در کنار آن تشکیل می شدند و به تدریج بازار پدید آمد . شکل گیری تدریجی بازار به این علت بود که بیشتر شهر های ایرانی از توسعه یک روستا پدید آمدند و تنها تعداد انگشت شماری از شهر ها به صورت طراحی شده ساخته می شدند .

پیشینه تاریخی بازار ها به چند هزار سال پیش از میلاد می رسد . خصوصیات کالبدی بازار های دائمی و سر پوشیده به گونه ای بود که فضای مطلوب و مناسب برای عابران و خریداران پدید می آمد .

به دلیل اینکه فضای درون بازار ها در تابستان خنک تر از فضای باز و در زمستان گرم تر باشد ، آن ها را سر پوشیده می ساختند . همچنین عابرین از آزار و گزند آفتاب ، باران ، در امان بودند و به همین دلیل بود که گاه مردم بخشی از ساعات خود را برای گذراندن فراغت در بازار می گذراندند .

واژه بازار بسیار کهن است و در برخی از زبانهای کهن ایرانی وجود داشته است زبان فارسی بازار به عنوان اسم مکان به معنی محل خرید و فروش کالاست و در ادبیات فارسی مفهومی وسیع و گسترده دارد و به معنی محل شلوغ و پرازدحام به کار می رود .

.

از نظر کارکرد اجتماعی بازار مهمترین محور و شاهراه ارتباطی در شهر های قدیمی بود و بیشترین آمدو شد شهروندان در آن صورت می گرفت . به عبارت دیگر بازار مهمترین کانال ارتباطی شهر بود که نه تنها مردم ، کالاها و سرمایه ها در آن جریان می یافتند بلکه اطلاعات ، اخبار و آگهی ها نیز از طریق آن به اطلاع شهروندان می رسید زیرا اطلاع رسانی توسط افراد و به صورت شفاهی انجام می شد .

بازار ها بهترین محل برای انجام مراسم و جشن های ملی و مذهبی به شمار   می آمدند و مردم با آراستن و تزئین بازار ها در آن جا جشن بر پا می کردند به علاوه بر این مراسم سوگواری و عزاداری نیز در بازار ها بر پا می گردید و این نشان می دهد که بازار ها نه تنها در مسائل اقتصادی مردم بلکه در مسائل اجتماعی و فرهنگی آن ها نیز دخیل بودند.

بازار های گیلان:

                                     الف : بازار های دائمی .

                                    ب : بازار های هفتگی .

                                    ج : روز بازار .

الف : بازار های دائمی :

این بازار ها از نقاط پر جنب و جوش شهر های گیلان هستند و اعم از سرپوشیده و روباز مراکز خرید و عرضه کالا هستند که معمولاً در مراکز اصلی شهر ها قرار دارند . از ویژگیهای شهر های گیلان ارتباط تنگاتنگ آنان با کرانه های روستایی و حوزه نفوذ آنهاست .  بنابراین بازار های گیلان متناسب با سلیقه مصرف مشتریان آن آراسته شده اند و برای همین است که بازار های منطقه ای گیلان ویژگیهای خاص منحصر به فردی دارند .

بسیاری از بازار های گیلان فعالیت های گسترده ای دارند که از طریق آنها انبوه کالا های مورد نیاز مصرف کنند گان عرضه می شود . بازار های دائمی شهر های رشت ، لاهیجان – فومن ، بندر انزلی ، آستارا ، تالش ، لنگرور ، رود سر و صومعه سرا از جنب و جوش همیشگی و روزمره برخوردارند .

در این گونه بازار ها ، همه گونه کالا به مشتری عرضه می شود و چون این خدمات در کنار همدیگر و به صورت یک مرکز تعبیه شده است به دسترسی به آنها برای خریداری که هدف به خرید چند قلم کالای مختلف دارد بسیار آسان می نماید .

ب: بازار های هفتگی :

این بازار ها ، در روز های معین از هفته تشکیل می گردد . به استثنای برخی از شهر ها ، اکثر شهر های کوچک یا روستا های بزرگ برپا یی این بازار ها در هفته شاهد هستند . فروشندگان این بازار ها که اغلب دوره گرد ها هستند اجناس خود را اغلب با وسایل نقلیه موتوری در طول روز های هفته از محلی به محل دیگر حمل می کنند در این بازار ها گروهی از کالاهای ساخته شده صنعتی و یا کالاهای شهری به مشتریان عرضه می شود .

و گروهی دیگر از کالاها  که از روستاییان خریداری شده برای عرضه به مردمان شهر ها در معرض فرو ش گذاشته می شود .

در کنار این بازار ها به تناسب محل اغلب بازار دام نیز دایر است . انواع دام های زنده ، پرندگان وحشی و خانگی و … دیده می شود . اصولاً این زنان محلی هستند که چهره پرداز اصلی این بازار های هفته گی می باشند . آنان در روز بازار ، لباس های محلی خود را به همراه آنچه که برای فروش آماده کرده اند در این بازار حاضر می شوند . لازم به ذکر است که در گیلان بر خلاف نقاط دیگر ایران که مشارکت زنان در تجارت فقط به مرحله تولید وسائل آن هم در پستوی خانه ها و یا کارگاههای بافندگی فرش یا تولید صنایع دستی خلاصه می شود.

.

.

.

و…