پرو پوزال رابطه بین استقرار مدیریت دانش در بیمارستان با رضایت مراجعه کنندگان به بیمارستان

پرو پوزال رابطه بین استقرار مدیریت دانش در بیمارستان با رضایت مراجعه کنندگان به بیمارستان

امروزه چالش اصلی سازمان ها درک مدیریت دانش و چگونگی پیاده سازی آن است. بزرگترین هدف سازمان ها تعریف یک سیستم مدیریت دانش مناسب و اداره آن به یک روش موفق در جهت اهداف استراتژیک سازمان است. استقرار مدیریت دانش فرصت مناسبی را برای بهسازی در عملکرد کارکنان و مزیت رقابتی در اختیار سازمان ها قرار می دهد. سازمان های امروزی پایه های مزیت رقابتی پایدار خود را بر دارایی های ناملموس و سرمایه های فکری و دانشی خود بنا نهاده اند. بنابراین یکی از مهم ترین و حیاتی ترین منابعی است که سازمان می تواند در مدیریت راهبردی خود از مزیت های آن بهره مند شوند و در حال حاضر این سرمایه سازمانی بیش از هر زمان دیگری حائز اهمیت شناخته شده است.

بخش بهداشت و درمان به عنوان سازمانی كه نیازمند كاركنان ماهر و با دانش است، به علت ارتباط با سلامت جامعه، نیازمند استفاده از روشهایی كارآ در ارائه خدمات جهت بهبود كیفیت، كاهش هزینه‌های بهداشتی و رفع به موقع نیازهای مراجعین است كه تنها در سایه استفاده از روشهای نوین مدیریت اطلاعات و تخصیص زمان مناسب به امر مدیریت دانش امكانپذیر است(میرغفوری،2010). عدم رضایت از خدمات بهداشتی درمانی عواقب نامطلوبی را بدنبال دارد. ناخرسندی مردم منجر به قطع ارتباط آنان با نظام بهداشتی و یا حداقل عدم مشاركت آنان در ارائه خدمات می شود. به علاوه ناخوشایندی مردم منجر به احساس عدم كفایت و ناخوشنودی پرسنل و به تبع آن كاهش كارآیی نظام بهداشتی می گردد. و بالاخره آنكه رضایت، یكی از وجوه سلامتی فرد است و درصورت عدم توجه به رضایت مردم، نظام بهداشتـی بر خلاف رسالت خود كه پاسخ به نیاز مردم برای سلامتی است، عمل كرده است(ابوالحسنی،1375).

در سازمان های بهداشتی و درمانی مشابه سازمانهای دیگر، دانش زیادی در ورای فرایندها تولید می‌شود. تفاوت هایی نیز بین سازمان های بهداشتی و درمانی با سایر سازمان ها وجود دارد. یكی از این وجوه اختلاف، داشتن اهدافی علاوه بر سازمان های دیگر یعنی ارتقای محافظت از بیمار و كاهش خطاهای پزشكی است. تفاوت دیگر، استفاده فزاینده از فناوری های پیشرفته در خدمات بهداشتی است كه به كارگیری كاركنان آموزش دیده و متخصص را ضروری می‌سازد. از طرف دیگر لزوم انجام كارها به صورت گروهی و حول محور بیمار، به اشتراك هر چه بیشتر دانش و سازمان دهی و مدیریت آن در این سازمانها اهمیت به‌سزایی می بخشد( پیری،آصف زاده،2006). كدگذاری بالینی نیز یكی دیگر از كاربرد های مهم مدیریت دانش درسازمان های بهداشتی است.(کرامتی،پیری،2007).