پکیج (پروتکل) درمان شناختی-رفتاری برای معتادین (سو مصرف مواد)

پکیج (پروتکل) درمان شناختی-رفتاری برای معتادین (سو مصرف مواد) در ۳۱ صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات پکیج (پروتکل) درمانی آموزشی روانشناسی

آماده سازی در ۱۲ جلسه درمانی

طراحی شده به صورت آموزش گروهی

آماده شده در بیش از  30  صفحه به صورت جامع (فونت B lotus)

دارای شرح جلسات به صورت کامل جهت اجرا

دارای رفرنس معتبر و به شیوه   APA

توجه: این پکیج (پروتکل) شامل شرح جلسات برای آموزش و اجرا می باشد. لازم به ذکر است که این پکیج برگفته از پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری دفاع شده می باشد و در تحقیقات مختلف مورد استفاده قرار گرفته و با جامعه و نمونه ایرانی سنخیت کامل دارد.

نمونه ای از جلسات درمانی و مبانی نظری پکیج مورد نظر:

جلسه اول

• بازخورد انگیزشی فردی
• تهیه جدول مربوط به تصمیم گیری برای ادامه یا عدم ادامه مصرف مواد.

1. مضرات ادامه مصرف مواد و عدم تغییر
2. فواید ایجاد تغییر در مصرف مواد
3. فواید ادامه دادن مصرف مواد و عدم تغییر
4. مضرات ایجاد تغییر در مصرف مواد

جلسه دوم

• تعیین موقعیت های پرخطر

1. بین فردی و درون فردی
2. عوامل راه انداز : عواطف، افراد ، مکان ها و اشیا

• طرح های عملی برای مقابله با موقعیت های پرخطر

جلسه سوم

• تعیین عوامل زمینه ساز برای سوء مصرف مواد
• روش های برنامه ریزی برای مقابله با اشتیاق و میل برای مصرف مواد.

1. توقف فکر
2. تمرین ایجاد تعادل در تصمیم گیری
3. به تاخیر انداختن.

شرح و توضیح جلسات درمانی و تکنیک ها

جلسه اول : بازخورد انگیزشی فردی

در اولین جلسه، بر شناسایی و کشف فواید و مضرات ایجاد تغییر در روند مصرف مواد توسط درمانجویان تاکید می شود. برای انجام این کار از فنون مختلفی استفاده می شود (راتگرزو گریوز، ۲۰۰۴). توصیه ما این است که جدول دو ستونی روی وایت بورد رسم کنید و ستون اول آن را به فواید ایجاد تغییر در مصرف مواد و ستون دوم آن را به مضرات عدم تغییر در مصرف مواد اختصاص دهید و از حاضران در جلسه بخواهید تا این ستون ها را پر کنند.

هنگام انجام این تمرین متخصصان بالینی نباید زیاد فعال باشند و باید نقشی به تقریب خنثی داشته باشند. نکته اصلی اینجاست که باید افراد گروه را تشویق کرد تا خودشان را ساختار انگیزشی خودشان را برای تغییر تعیین کنند. درمانگر باید از فنون گوش دادن تأملی یا تعمقی استفاده کرده و افراد را تشویق کند تا در این کار مشارکت فعالانه ای داشته باشند (میلر و رولینک، ۲۰۰۲).

جلسه دوم : معرفی موقعیت های پرخطر

در این جلسه، بر کمک به درمانجویان برای تعیین موقعیتهایی که خطر مصرف مواد را در آنها افزایش می دهند، تاکید می شود. این موقعیت ها یا درون فردی هستند یا بین فردی، زیرا موقعیت های پرخطر که به طور معمول با عنوان « عوامل راه انداز » از آنها یاد می شود، شامل حالات عاطفی درونی یا وقایع بیرونی اند که در زبان خاص گمنام های الکلی (AA) « افراد، مکان ها و اشیا» نامیده می شود (یا به اصطلاح توپ بازی، زمین بازی، یاربازی). باید به درمانجویان برای توسعه طرح های عملی خاص و چندمرحله ای برای مقابله با موقعیت های پرخطر و سبک زندگی بدون مصرف مواد، کمک کرد.

خصوصیات کلی درمان شناختی- رفتاری

بر اساس تأکیدی که در درمان شناختی- رفتاری بر رابطه بین افکار، احساس، اعمال و رفتار وجود دارد، ویژگی های زیر برای این روش درمانی از مفاهیم اساسی محسوب می شود.

1. ۱٫   سازمان یافتگی

جلسات درمان شناختی-رفتاری معمولأ در حدود ۱۲ جلسه یک ساعته تعیین می شود درمانگر در مورد موضوعاتی از جمله اعتماد و خطرات مرتبط با درمان به مراجع آگاهی می دهد. در شروع هر جلسه با تدارک جلسه بعد، درمانگر و مراجع دستورالعمل جلسه را به طور دقیق مورد بررسی قرار می دهند و موضوع های هر جلسه تعیین و مورد بررسی قرار می گیرد. تمرین های میان جلسه ها سازمان یافته و پیش بینی شده برای آینده و دارای هدف های ویژه ای می باشد (بک، استیر و گاربین، ۱۹۸۸).

1. ۲٫   کیفیت رابطه درمانی

در طول درمان بین درمانگر و مراجع یک رابطه همکارانه وجود دارد. آن ها سعی می کنند به کمک همدیگر مشکلات فردی مراجع و آنچه را که به آن ها در درمان کمک می کند، را درک کنند و روش های جدید در فرد برای تفکر و رفتار ایجاد کنند. در درمان شناختی-رفتاری، رابطه درمانی در بعضی از مواقع آموزشی است و درمانگر از تجربه های خود در تغییر تفکرات فردی استفاده می کند و راهنمایی در سطوح مختلف ارائه می دهد. در طول جلسه درمان هر دو طرف به گونه ای با هم کار می کنند تا شیوه هایی را برای رفتار و تفکر مراجع فراهم آورند. رابطه درمانی در این شیوه درمانی شبیه رابطه معلم و شاگردی است. درمانگر دانش خود را به کار می گیرد تا تفکر مراجع را به چالش بکشد و او را به سوی گزینش شیوه جدید تفکر سوق دهد (بک و همکاران، ۱۹۸۸).

1. ۳٫   تأکید بر زمان حال

گذشته را نمی توان تغییر داد، اما تفکر کردن در مورد گذشته (مانند حال و آینده) می تواند مفید باشد. درمان شناختی-رفتاری اساسأ بر آنچه که فرد احساس می کند و چگونگی کنار آمدن فرد با شرایط حاضر تمرکز دارد اگرچه احساسات و رفتار ها اغلب به واسطه تجربیات گذشته تعیین می شوند (بک و همکاران، ۱۹۸۸).

 Structure

 Qualities Of The Therapeutic Relationship

 Focus On The Present