مبانی نظری و پیشینه تحقیق یادگیری خودنظم داده شده ۹۸ صفحه

این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق یادگیری خودنظم داده شده را در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می دهد. 

(سیف،۱۳۸۸)، پینتریج (۱۹۹۹) یادگیری خود نظم داده شده را به عنوان راهبردهایی که دانش آموزان استفاده می کنند تا شناخت خود را تنظیم کند، تعریف می کند. خودتنظیمی سازه ای است که در دهه ی ۱۹۶۷ از سوی بندورا مطرح شد. یکی از مفاهیم مورد تاکید نظریه شناختی- اجتماعی   بندورا، مفهوم خودسامانی یا خودنظم دهی است. منظور از خودسامانی «تولید و هدایت اندیشه ها، هیجانات و رفتارها توسط خود فرد به منظور رسیدن به هدف است» (سانتروک ، ۲۰۰۴)

بندورا، یادگیری خودتنظیمی را این گونه تعریف می کند: «توانایی شروع کردن و دست کشیدن از فعالیت های مطابق یا مقتضیات موقعیت های اجتماعی، آموزشی و توانایی به تعویق انداختن کارها با هدف دلخواه» خودتنظیمی، نقطه ثقل کارکرد موثر در زمینه های کنترل تکانه، مدیریت زمان و مقابله با فشار روانی است. (زیبازاده، ۱۳۸۶). گرین و آزودو (۲۰۰۷) می گویند: «اگرچه بر سر تعریف نظریه خودسامانی در میان صاحب نظران اختلاف وجود دارد، اما همه ی آنان بر این باورند که یادگیرندگان خود سامانگر فعالند و به کمک نظارت و راهبرد، یادگیری خود را به طور موثر سامان می دهند» (سیف،۱۳۸۸)، پینتریج (۱۹۹۹) یادگیری خود نظم داده شده را به عنوان راهبردهایی که دانش آموزان استفاده می کنند تا شناخت خود را تنظیم کند، تعریف می کند. یادگیری خود نظم داده شده یک فرایند فعال و سازنده است که طی آن یادگیرنده برای خود هدف تعیین می کند و با توجه به اهداف و شرایط موجود در محیط سعی در ارزیابی، تنظیم و کنترل فرایندهای شناختی، انگیزه ای و رفتاری اش می کند. 

جباری، خداپناهی و حیدری (۱۳۸۲) به بررسی مقایسه ای دانشجویان از لحاظ مسند مهارگذاری، باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خود نظم داده شده پرداختند. نتایج حاکی از این بود که دانشجویانی که دارای مسند مهارگذاری بیرونی هستند. در مقایسه با درونی ها، دارای باورهای انگیزشی کمتر ی هستند و در کل از راهبردهای یادگیری کمتری استفاده می کنند. 

فهرست مطالب

تعریف نظری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

تعریف عملیاتی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه پژوهش یادگیری خودنظم داده شده

۲-۱- مقدمه:    19
۲-۲- بخش اول: مبانی نظری    21
۲-۲-۱- الف: یادگیری خودتنظیمی (خود نظم داده شده)    21
۲-۲-۲- انواع خودتنظیمی    29
۲-۲-۲-۱- نظمدهی بیرونی:    29
۲-۲-۲-۲- نظمدهی درونفکنی شده:    29
۲-۲-۳- فرایندهای خودتنظیمی    30
۲-۲-۴- مدلهای یادگیری خودتنظیمی:    31
۲-۲-۴-۱- مدل پینتریج (۱۹۹۰)    31
۲-۲-۴-۲- مدل زیمرمن (۱۹۸۶)    36
جدول ۲-۲ مهارتهای اساسی و اولیه یادگیری خودتنظیمی (زیمرمن)    38
۲-۲-۴-۳- مدل وین و هدوین (۱۹۹۸)    39
۲-۲-۴-۴- مدل بوکارتز:    41
جدول ۲-۳ الگوی سه لایه یادگیری خودتنظیمی بوکارتز، ۱۹۹۹ (نقل درکدیور، ۱۳۸۶)    41
۲-۲-۴-۵- مقایسه مدلها    42
جدول ۲-۴ مقایسه چهار مدل براساس سه مرحله یادگیری خودتنظیمی    45
جدول ۲-۵ مقایسه دو به دو چهار مدل براساس سه معیار    46
۲-۲-۵- راهبردهای یادگیری خودتنظیمی:    49
۲-۲-۶- نظریههای یادگیری خودتنظیم:    57
۲-۲-۶-۱- نظریه کنشگر    58
۲-۲-۶-۲- نظریه پدیدار شناختی    59
۲-۲-۶-۳- نظریه شناختی –  اجتماعی زیمرمن    60
۲-۲-۶-۴- نظریه بندورا    62
۲-۲-۶-۵-نظریه ویگوتسکی    64
۲-۲-۶-۶- نظریه پردازش اطلاعات(ساختارگرایی)    66
۲-۲-۶-۷- نظریه کارون و شیر    66
۲-۲-۱۰-۸- رابطه خودتنظیمی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی    74
۲-۳- بخش دوم: پیشینه پژوهش    75
۲-۳-۱- پژوهشهای انجام شده در خارج از کشور    75
۲-۳-۲- پژوهشهای انجام شده در داخل کشور    87
 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی