مبانی نظری و پیشینه پژوهش مهارت های ارتباطی (فصل دوم)

مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دو) مهارت های ارتباطی در ۳۲ صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات: فصل دوم

• همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو
• توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
• پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
• رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
• منبع :                           دارد (به شیوه APA)
• نوع فایل:                      WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

مقدمه

طی تعریفی که محققان از مفهوم مهارت های ارتباطی ارائه داده اند، این مهارت ها عبارتند از توانایی برقراری ارتباط با دیگران به شکل کارآمد و مؤثر، لازم است که این رابطه در عین اینکه برای خود شخص مفید است، برای شخص مقابل هم سود داشته باشد. به عبارت دیگر مهارت های ارتباطی که بعضا مهارت های اجتماعی یا مهارت های بین فردی نیز نامیده می شوند، عبارتند از توانایی فرد برای ارتباط برقرار کردن با دیگران در جهت برآورده نمودن نیازها، خواسته ها، حق و حقوق با تعهدات به شیوه ای قابل قبول بدون اینکه به نیازها، خواسته ها، حق وحقوق یا تعهدات دیگران صدمه ای وارد آورد. هدف شما ممکن است دفع یک سوء تفاهم، تشریح یک ایده، دلداری دادن به دوستتان، پافشاری روی نظرتان، توجیه کردن استادتان در مورد ضرورت موضوعی که به عنوان تحقیق در نظر گرفته اید ویا قانع کردن دیگران جهت تجدیدنظر در رفتارهایشان باشد؛ هر چه ما در برقراری ارتباط کارآمدتر باشیم، احتمال دستیابی به هدف بیشتر میسر خواهد بود (امانی و لطافتی، ۱۳۹۳).

مهارت های ارتباطی به منزله آن دسته از مهارت هایی هستند که به واسطه آنها افراد می توانند درگیر تعامل های بین فردی و فرایند ارتباط شوند؛ یعنی فرایندی که افراد در طی آن، اطلاعات، افکار و احساس های خود را از طریق مبادله پیام های کلامی و غیرکلامی با یکدیگر در میان می گذارند (جاکوبسکی و همکاران، ۲۰۱۱). این مهارت ها مشتمل بر مهارت های فرعی با خرده مهارتهای مربوط به “درک پیامهای کلامی و غیر کلامی”، ” نظم دهی به هیجانها”، “گوش دادن”، “بینش نسبت به فرایند ارتباط ” و ” در ارتباط” است که اساس مهارت های ارتباطی را تشکیل می دهند (خوشکام، ۱۳۹۲). این مهارت ها از چنان اهمیتی برخوردارند که نارسایی آنها می تواند با احساس تنهایی، اضطراب اجتماعی، افسردگی، حرمت خود پایین، و عدم موفقیت های شغلی و تحصیلی همراه باشد (هانسون و لندبلند، ۲۰۱۴).

این مهارت ها مشتمل بر مهارتهای فرعی یا خرده مهارت های مربوط به درک پیامهای کلامی و غیرکلامی، نظم دهی به هیجان ها، گوش دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباطی و قاطعیت در ارتباط است که اساس مهارت های ارتباطی را تشکیل می دهند.

بر طبق تعریفی که محققان از مفهوم مهارت در ارتباطات میان فردی ارائه داده اند می توان گفت: “مهارتهای ارتباطی” عبارت است از رابطه برقرار کردن با دیگران به شکلی کارآمد و مناسب ، به معنای دست یافتن به اهداف موردنظر (خوشکام، ۱۳۹۲).

هارجی(۱۹۸۶) ، مهارتهای ارتباطی را مجموعه ای از رفتارهای هدفمند، به هم مرتبط و متناسب با موقعیت فرد می داند که آموختنی بوده و تحت کنترل فرد می باشد. وی در ارزیابی نشانه های این مهارتها به شش عنصر زیر اشاره می کند:

۱- شامل مجموعه ای از رفتارهای کلامی و غیرکلامی گوناگون می باشد.

۲- مستلزم داوطلب شدن و ارائه پاسخهای مناسب ومؤثرند.

۳- تقویت های اجتماعی دیگران را به حداکثر می رسانند.

۴- ماهیتی تعاملی دارند و به زمان بندی مناسب و تأثیر متقابل برخی از رفتارهااحتیاج دارند.

۵- تحت تأثیر عوامل محیطی همچون سن، جنس و پایگاه طرف مقابل می باشد.

گازدا(۱۹۸۹) مهارتهای ارتباطی را شامل ارتباط کلامی و غیرکلامی برای برقراری ارتباطات، شرکت در فعالیتهای اجتماعی، درگیر شدن در روابط صمیمانه و نزدیک بین فردی و بیان افکار می داند ( به نقل از زارع پور و آسوده، ۱۳۹۰).

-Understanding Verbal And Nonverbal Messages

– Emotion Regulation

– Listening

– Being Aware Of Communication Process

– Assertiveness

-Self- Esteem

-Understanding Verbal And Nonverbal Messade

-Emotion Rejulation

-Listening

-Hargie