مبانی نظری و پیشینه پژوهش یادگیری مشارکتی (فصل دوم)

.

مبانی نظری و پیشینه پژوهش یادگیری مشارکتی در ۳۱ صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

.

قابل ویرایش : بله

منابع : جدید و آپدیت شده

فرمت فایل : ورد

نحوه پرداخت و دریافت : بلافاصله پس از پرداخت آنلاین قادر به دانلود خواهید بود .

پشتیبانی تخصصی : ۰۹۱۹۱۸۰۹۸۳۴ ( لطفا فقط پیامک یا تلگرام  )

.

توضیحات: فصل دوم

• همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو
• توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
• پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
• رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

• منبع :                           دارد (به شیوه APA)
• نوع فایل:                      WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

تعریف و تبیین یادگیری مشارکتی:

درمطالعه­ی ادبیات مربوط به یادگیری مشارکتی کار سه گروه از محققان جالب است. یک گروه توسط راجر جانسون از دانشگاه مینسوتا رهبری می­شود. گروه دیگرتحت نظارت رابرت اسلاوین از دانشگاه جانز هاپکینز است، و گروه سوم را شلومو شاران (۱۹۹۰-۱۹۸۰) هدایت می­کند. آنها در بعض از تفحصات خود تأثیرات تکلیف مبتنی بر مشارکت همراه با پاداش را بر تکالیف « متداول» برای یادگیری، که در آن­ها دانش­آموزان مطالبی برای تسلط یافتن دریافت می­دارند، مورد بررسی قرار داده­اند (جویس و همکاران، ترجمه: بهرنگی،۱۳۹۰، ص۲۷۵).

اثر گروه جانسون (۱۹۸۱، الف ۱۹۷۵) که درباره تدریس شاگردان به شاگردان است اطلاعاتی درباره اثرات رفتار توأم با همیاری بر وظایف متداول یادگیری و بر ارزش‌ها و رفتار بین گروهی و نگرش ها فراهم آورده است. الگوی این گروه بر توسعه چیزی که بدان بهم وابستگی مثبت اطلاق می‌کنند، یا بر همیاری در جایی که اقدام جمعی تفاوت های فردی را می‌پذیرد تأکید دارد. او در گزارش خود به موفقیت استفاده از گروههای غیر متجانس در وظایفی که مستلزم هماهنگی اعضای گروه در یادگیری تحصیلی و روابط بین گروهی است، اشاره می­کند و انواعی از راهبردهای پایدار را که ساختارهای پاداش­درونی و خارجی را به کار می­گیرند به وجود می­آورد (جویس و همکاران، ترجمه: بهرنگی،۱۳۹۰، ص۵۱۳).

از میان الگوهای بسیار گوناگون تدریس می­توان به یادگیری مشارکتی اشاره کرد. این الگو ازنظر ساختاری زیرمجموعه خانواده الگوهای اجتماعی و برای آموزش همکاری است. سازوکار این الگو به سبب وجود عوامل بارز و مؤثری چون روابط مثبت‌ میان اعضاء، همکاری در گروه­های یادگیری، مسؤلیت­پذیری فردی و پیامدهای رضایت­بخش گروهی، موجب دستاورد- های مثبت و شاخص در آموزش و پرورش دانش­آموزان شده است. یادگیری مشارکتی با ایجاد شرایط مناسب برای آموختن استراتژی­های یادگیری، به انتقال یادگیری از طریق گروه به فرد، و کنش متقابل میان فراگیران با سطوح توانایی علمی ناهمگن در کلاس کمک می­کند. این الگو برای موفقیت تحصیلی دانش­آموزان الگویی مناسب و شناخته شده است

ویژگی­های روش یادگیری مشارکتی:

برای بسیاری از متخصصان و مجریان این سؤال مطرح است که چه تفاوت­های اساسی بین روش مشارکتی و سایرفعالیت­های آموزشی مربوط به گروه­های کوچک وجود دارد. تفکیک و تمایز روش مشارکتی از سایر گروه­های کوچک یاددهی- یادگیری را می­توان در عامل«انگیزه »جستجو کرد. انگیزه یادگیری در راهبردهای مشارکتی نسبت به سایر راهبردهای آموزشی بسیار بالاست. چنین انگیزه­ای از سه ویژگی مهم نشأت گرفته است که عبارتند از:

۱-  اهداف گروهی

اهداف گروهی معمولاً به صورت پاداش براساس موفقیت گروه در وظایف و کارکردهای تحصیلی تعریف می­شود. در این رویکرد کار گروه­ها براساس ارتقای هر عضو در سطوح مختلف پیشرفت تحصیلی مورد شناسایی قرار می‌گیرد. دانش­آموزان در موقعیت روش مشارکتی، همچون سایر موقعیت­های آموزشی، برای تسلط بر محتوا و دستیابی به اهداف آموزشی سخت تلاش می­کنند، اما این تلاش برای کسب امتیازات فردی صورت نمی­گیرد، بلکه هدفش کسب افتخار گروهی و ارتقای موقعیت گروه است. در فعالیت­های آموزشی به صورت گروه­های کوچک، به هیچ وجه اهداف گروهی مورد توجه نیست.

پاداش­های گروهی در روش مشارکتی کارکردی حمایتی برای فراهم کردن انگیزه در فرآیند یادگیری دارد. این ویژگی دانش­آموزان را تشویق می­کند که زمان خود را صرف مساعدت به هم گروه­های خود نمایند. از طرف دیگر پاداش­های گروهی سبب می­شودکه دانش­آموزان کم­توان نیز انگیزه بیشتری برای فعالیت­های یادگیری داشته باشند، زیرا مایل نیستند که کم­کاری آن­ها باعث کاهش امتیاز دانش­آموزان قوی در گروه گردد.

۲-  مسؤلیت­های فردی:

مسؤلیت­های فردی بستگی به میزان تلاش در فرآیند آموزش و تسلط هر دانش­آموز بر محتوای آموزشی دارد. اعضای گروه به صورت مشارکتی تمرین و به یکدیگر کمک می­کنند، اما به صورت ویژه وبه طور مستقل و جدا از هم برای ارائه مهارت­های خود مورد ارزشیابی قرار می­گیرند. اما امتیاز فردی هر یک از اعضای گروه، اساس و پایه موفقیت گروه را مشخص می­سازد، زیرا بر اساس میانگین چنین موفقیت­هایی است که شناخت عمومی گروه قابل پیش­بینی است. مسؤلیت­های فردی، اعضای گروه را مطمئن خواهد ساخت که هر عضوی به‌طورجدی وظایف یادگیری‌ا‌ش را انتخاب و دنبال خواهد کرد، و عدم تسلط هیچ عضویموجب شکست دیگران نخواهد شد. تأکید بر این مسؤلیت سبب می­شود که همه اعضای گروه وظایفشان را به نحومطلوب انجام دهند تا موجب کاهش نمره دیگران نشوند. برعکس در سایر گروه­های کوچک معمولاً معلم به‌ صورت کلی به نتایج کار گروهی نمره می­دهد در نتیجه همه اعضای گروه همان نمره را دریافت می­کنند.

۳-  فرصت­های برابر برای یادگیری:

فرصت­های برابر برای موفقیت، به وسیله نظام نمره­گذاری برمبنای عملکرد پیشین اعضای گروه تضمین می­شود نه براساس رسیدن به سطح پیشرفت آزمون­های هنجاری یا آزمون­های معیاری. در روش مشارکتی، گروه­های ممتاز آن­هایی هستند که پیشرفت اعضایشان نسبت به گذشته قابل توجه باشد، نه آن­هایی که بالاترین میانگین نمرات را در آزمون کسب کرده باشند. دراکثر موقعیت­های رویکرد مشارکتی، موفقیت تنها محدود و منحصر به یک گروه نیست؛ ممکن است همه گروه­ها موفقیت کسب کنند. به هر حال موفقیت گروهی می­طلبد که اعضای گروه همه نیروی خود را برای رسیدن هر یک از اعضای گروه به حداکثر پیشرفت تجهیز کنند.

یکی از کارکردهای مؤثر روش مشارکتی این است که دانش­آموزان با هر میزان توانایی که دارند، تعامل و چالش را تجربه می­کنند، و به‌ سوی پیشرفت تحصیلی مطلوب گام برمی­دارند. مطالعات کنترل شده وبه دقیق نشان می­دهند که درروش مشارکتی، حتی ضعیف­ترین دانش­آموزان به طور قابل ملاحظه­ای سریعتر از دانش­آموزان ضعیف هم­­تراز خود در سایر موقعیت­های آموزشی پیشرفت می کنند

……..

…………

………………….

Slavin

Sharan

Johnson