آسیب شناسی اجتماعی

انسانها در فراز و نشیبهای تاریخ همیشه از دردها و آسیبهای اجتماعی بسیاری رنج برده اند و همواره در جستجوی یافتن علل و انگیزه های آنها بوده اند تا رهها و شیوه هایی را برای رهایی ازآنها بیابند از مجموعه این آگاهیها و تجربه ها و آموخته ها، توانسته اند زمینه های مطالعاتی و رشته های مختلفی را برای تبیین بی هنجاریها و نابسامانیهای زندگی اجتماعی پی ریزی كن

مقدمه

انسانها در فراز و نشیبهای تاریخ همیشه از دردها و آسیبهای اجتماعی بسیاری رنج برده اند و همواره در جستجوی یافتن علل و انگیزه های آنها بوده اند تا رهها و شیوه هایی را برای رهایی ازآنها بیابند. از مجموعه این آگاهیها و تجربه ها و آموخته ها، توانسته اند زمینه های مطالعاتی و رشته های مختلفی را برای تبیین بی هنجاریها و نابسامانیهای زندگی اجتماعی پی ریزی كنند. حاصل این كار پیدایی دانش آسیب شناسی اجتماعی (جامعه شناسی انحراف) است. آسیب شناسی اجتماعی مطالعه بی نظمیها و آسیبهای اجتماعی همراه با علل و انگیزه های پیدایی آنها و نیز شیوه های پیشگیری و درمان این پدیده ها، به انضمام مطالعه شرایط بیمار گونه اجتماعی است؛ زیرا خاستگاه اصلی تبهكاری را باید در كل حیات اجتماعی از قبیل: فقر، تورم، گرانی، بیكاری، فقدان امنیت مالی و حقوقی و دیگر عواملی كه باعث محرومیت می شوند. زمینه مساعدی را برای انواع مختلف آسیبهای اجتماعی چون: خودكشی، سرقت، اعتیاد به مواد مخدر، الكلیسم، طلاق، گدایی و… فراهم می آورند. از این رو مفهوم آسیب شناسی گسترده وسیعی پیدا می كند و از ابعد ارزشی و كاربردی فراوانی برخوردار می گردد.

تعریف آسیب شناسی اجتماعی

آسیب شناسی عبارت است از مطالعه و شناخت ریشه بی نظیمها در ارگانیسم در پزشكی به فرآیند به علت یابی بیماریها، آسیب شناسی گویند. در مشابهت كالبد انسانی با كالبد جامعه می توان اسیب شناسی اجتماعی را مطالعه و ریشه یابی بی نظمی های اجتماعی تعریف كرد.

در واقع، آسیب شناسی اجتماعی، مطالعه ناهنجاریها و آسیب های اجتماعی نظیر بیكاری، اعتیاد، فقر، خودكشی، روسپیگری، طلاق. ولگردی، گدایی و… همراه با علل و شیوه های پیشگیری و درمان آنها به انضمام مطالعه شرایط بیمارگونه و نابسامان اجتماعی است.

اعتیاد چیست؟ معتاد كیست؟

اعتیاد چیست؟ اعتیاد را به عادت كردن خود گرفتن، خوگر شدن، و خود را وقف عادتی نكوهیده كردن معنی كرده اند. به عبارت دیگر، ابتلای اسارات آمیز به ماده مخدر كه از نظر جسمی یا اجتماعی زیان آور شمرده شود اعتیاد نام دارد.

اصطلاح اعتیاد به سهولت قابل تعریف نیست، اما عواقب آن به صورتهای مختلف نظیر كم شدن تحمل و وابستگی بدنی هویدا می شود.

در طب جدید به جای كلمه اعتیاد، وابستگی به دارو به كار می رود كه دارای همان مفهوم ولی دقیق تر و صحیح تر است. مفهوم این كلمه آن است كه انسان بر اثر كار برد نوعی ماده شیمیایی از نظر جسمی و روانی به آن وابستگی پیدا می كند، به طوری كه بر اثر دستیابی و مصرف دارو، احساس آرامش و لذت به او دست می دهد؛ در حالی كه نرسیدن دارو به خماری، دردهای جسمانی و احساس ناراحتی و عدم تامین دچار می شود(فدائی و سجادیه، 1365: 19).

معتاد كیست؟

معتاد كسی است كه در اثر مصرف مكرر و مداوم، متكی به مواد مخدر یا دارو شده باشد، یا به عبارت دیگر قربانی هر نوع وابستگی دارویی یا روانی به مواد مخدر معتاد شناخته مس شود. (برژره، 1368:5) از نظر آسیب شناسی هر دارویی كه پس از مصرف چنان تغییراتی را در انسان به وجود آورد كه از نظر اجتماعی قابل قبول و پذیرش نباشد و اجتماع نسبت به آن حساسیت یا واكنش نشان دهد، آن دارو مخدر است و كسی كه چنین موادی را مصرف می كند معتاد شناخته می شود.

عوارض جسمی

1.تریاك و مشتقات آن دندانها را كثیف و آسیب پذیر كرده، مخاط دهان را ملتهب می سازد و موجب نقصان ترشحات غدد بزاقی می گردد.

2.ورود مرفین یا هروئین به بدن، كار دستگاه عصبی را در سطوح مختلف تغییر می دهد و در صورت تداوم، آن را به بدكاری مزمن و دایمی سوق می دهد. (تقوی: 1370: 97).