اصلاح نژاد دام
اصلاح نژاد دام
| دسته بندی | زیست شناسی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 50 کیلو بایت |
| تعداد صفحات | 9 |
چكیده:
مدلهای استفاده شده در ژنتیك كمی عمدتا اثر تجمعی ژنهایی را كه عهده دار ایجاد تنوع در صفات می باشند مورد توجه قرار می دهند و فرض اصلی در این مبحث، تفكیك همزمان بسیاری از ژنهای كوچك اثر می باشد. این موضوع مورد تردید است كه همه ژنهای مؤثر بر صفات كمی اثرات جزئی داشته باشند و ممكن است برخی از این ژنها سهم عمده ای در تنوع صفات به خود اختصاص داده باشند. متخصصین ژنتیك مولكولی قادر به تعیین ژنوتیپ آنها با استفاده از تكنیك های مولكولی بوده و قادرند بطور مستقیم نشان دهند كه چگونه تنوع فنوتیپی از تنوع ژنتیكی موجود در ژنوم موجود ناشی می شود امروزه تكنیك های مولكولی و ژنتیك كمی بصورت مكمل یكدیگر استفاده می گردند. دو دیدگاه عمده برای تعیین ژنوتیپ در ژنتیك وجود دارد كه عبارتند از: 1- استفاده از نشانگرهای غیر مستقیم، كه در این روش تعیین ژنوتیپ با استفاده از نشانگرهایی كه بر روی قطعه كروموزومی خاصی است صورت میگیرد. 2- دیدگاه ژنهای كاندیدا است كه در این روش با توجه به اطلاعات موجود، خود ژن كنترل كننده صفت كه پروتئین خاصی را كد می كند مورد بررسی قرار می گیرد كه در واقع این ژنها به عنوان ماركرهای مستقیم صفات بیولوژیكی و فیزیولوژیكی بكار گرفته می شوند. این مقاله سعی دارد در یك نگرش اجمالی برخی از ژنهای كاندیدا برای كنترل صفات مهم اقتصادی یا ژنهای مرتبط با بروز ناهنجاری های ژنتیكی را معرفی كند.
مطالب زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال دیدگاه در سایت