بررسی اثر صادرات غیر نفتی بر رشد اقتصادی در ایران
در این مقاله، كوشیده‌ایم تا با داده‌های آماری ایران و استفاده از یك‌مدل تابع تولید، اثرهای رشد صادرات غیرنفتی را بر رشد اقتصادی، بررسی نماییم در مدل‌مورد استفاده در این پژوهش، اثر صادرات غیرنفتی بر رشد اقتصادی از طریق اثرهای جانبی وافزایش بهره‌وری، توضیح داده می‌شود نتایج این پژوهش كه براساس داده‌های آماری سال‌های
| دسته بندی | اقتصاد |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 42 کیلو بایت |
| تعداد صفحات | 23 |
بررسی اثر صادرات غیرنفتی بر رشد اقتصادی در ایران
در سال‌های اخیر، از توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان یكی از سیاستهای مورد تأكیددولت نام برده‌اند.
در سال‌های اخیر، از توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان یكی از سیاستهای مورد تأكیددولت نام برده‌اند. تحلیل‌گران اقتصادی كشور نیز، كم و بیش، به موضوع توسعه صادرات‌غیرنفتی به عنوان راهبردی موفقیت‌آمیز برای رسیدن به نرخ رشد اقتصادی بالا، اشاره كرده‌اند.راهبرد توسعه صادرات، در واقع، پس از تجربه موفقیت‌آمیز در شماری از كشورهای در حال‌توسعه، وارد متون اقتصادی گردید. از لحاظ تجربی نیز در سال‌های اخیر، در این مورد مطالعات‌زیادی صورت گرفته است. در این مقاله، كوشیده‌ایم تا با داده‌های آماری ایران و استفاده از یك‌مدل تابع تولید، اثرهای رشد صادرات غیرنفتی را بر رشد اقتصادی، بررسی نماییم. در مدل‌مورد استفاده در این پژوهش، اثر صادرات غیرنفتی بر رشد اقتصادی از طریق اثرهای جانبی وافزایش بهره‌وری، توضیح داده می‌شود. نتایج این پژوهش كه براساس داده‌های آماری سال‌های۱۳۴۶ تا ۱۳۷۶، انجام یافته است، اثرهای مثبتی از رشد صادرات غیرنفتی را بر رشد تولیدناخالص داخلی بدون نفت در ایران، نشان نمی‌دهد. به نظر می‌رسد میزان صادرات غیرنفتی درایران و تركیب آن، در این زمینه، علل اصلی باشند.
رابطه صادرات با رشد اقتصادی كه هدف اصلی این تحقیق می‌باشد در برآورد معادلات تایید می‌گردد. این رابطه بنابه آنچه كه آثار جانبی صادرات بر بقیه بخش‌های اقتصادی نامیده می‌شود بدست می‌آید. این نتیجه در مورد كالاهای صنعتی از اهمیت بیشتری برخوردار است چونكه منابع جانبی مورد بحث كه مواردی مانند گسترش ظرفیت تولیدی جامعه، افزایش بهره‌وری عوامل و تخصیص بهینه‌تر عوامل تولید را دربرمی‌گیرد، بطور بالقوه از صادرات صنعتی مستقیما” قابل حصول است . صادرات نفت علیرغم آنكه رشد قابل ملاحظه‌ای در اقتصاد ایران را موجب شده است ، لكن بعلت نوسانات شدید آن و همچنین اثرات ركودی آن بر بقیه بخش‌ها در هنگام رشد این متغیر، اثرات سوئی را بر مجموعه اقتصاد ایران بر جای گذاشته است ، در عین حال نمی‌توان نقش مثبت تامین مالی درآمدهای نفتی را در رشد اقتصادی انكار كرد. سیاستهای تشویق صادرات در ایران عمدتا” با هدف رفع محدودیت ارزی صورت گرفته است و در این زمینه سیاستهای دولت مهمترین عامل بشمار می‌آیند. علیرغم این سیاستها، صادرات غیرنفتی كشور همچنان متكی به محصولات و كالاهائی است كه بطور سنتی و طی قرون گذشته، دارای بازارهای معین و نسبتا” مطمئن در صحنه جهانی بوده است . صادرات مدرن كشور نیز از مزیت نسبی و تخصیص بهینه منابع برخوردار نبوده و صرفا” بواسطه انگیزه‌های فراهم آمده توسط دولت رشد یافته‌اند. بطور كلی صادرات غیرنفتی كشور از تمركز كالائی و جغرافیائی برخوردار بوده و چون عمدتا” از كشش پائینی برخوردار هستند هرگونه نوسان درآمدی در بازار جهانی آنها موجبات بی ثباتی درآمدهای غیرنفتی صادراتی را فراهم می‌آورد و این در حالی است كه استراتژیهای توسعه صادرات موفق، چنین نقیصه‌ای را مرتفع كرده‌اند.
اثر تجارت خارجی بر رشد اقتصادی ایران(1338-1380)
ازجمله عواملی که تأثیر به سزایی در رشد اقتصادی اکثر کشورهای در حال توسعه داشته، اتکا به تجارت خارجی بوده است و بعلت وابستگی شدید این کشورها به درآمدهای صادراتی و واردات مورد نیاز جهت پی ریزی صنعتی، تجارت خارجی نقشی اساسی و انکارناپذیر در رشد اقتصادی این کشورها دارد. هدف مقاله حاضر، تعیین جایگاه صادرات و واردات (به تفکیک کالاهای سرمایه‌ای، واسطه‌ای و مصرفی) بر رشد اقتصادی ایران در دوره (1380-1338) است که در برآورد الگوها از بسته نرم افزار Eviews.3 استفاده شده است.
مطالب زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال دیدگاه در سایت