تحقیق بررسی پیشینه تاریخی استان کرمانشاه در ایران

تحقیق بررسی پیشینه تاریخی استان کرمانشاه در ایران

استان تاریخی كرمانشاه همچون دیگر نقاط كشور كهنسال ما آثاری از روزگار مجد و عظمت ایران را در سینه كوه ها و پهن دشت های خود محفوظ كرده است . برخلاف سایر نقاط ایران كه به صورت مقطعی مورد سكونت قرار گرفته اند . این استان بدون وقفه در ادوار مختلف تاریخ مورد سكونت قرار گرفته است ، شواهد و مدارك باستان شناختی نشان می دهد این منطقه از اولین زیستگاه های انسان اولیه به شمار می رفته و یكی از مراكز مهم جمعیتی در زاگرس میانی محسوب می شده است . تمامی مراحل و ادوار زندگی انسان از عهد حجر تا دوره های تمدنی پیش از تاریخ و سپس تا تشكیل حكومت های بزرگ سیر تطور خویش را در این محدوده طی كرده است . به طوریكه غار شكارچیان بیستون نكات جالبی را درباره سابقه زندگی بشری در دوران پارینه سنگی در ایران روشن می دارد . پس از این دوره در حدودو هزار سال پیش به علت گرم شدن هوا انسان غار را ترك كرده و روی به یكجانشینی می آورد كه این حركت موجب زراعت و دامپروری و براثر آن روستا نشینی می شود كه بدون شك نخستین روستاها در این استان شكل گرفته كه از جمله آنها می توان گنج دره هرسین ، گاكیه و تپه سراب اشاره كرد . انسان های پیش از تاریخ گنج دره جزء نخستین انسان هایی هستند كه در ایران سفالگری را اختراع كرده و روی به فعالیت های صنعتی آورده اند .
در هزاره چهارم پیش از میلاد استان كرمانشاه یكی از مراكز مهم تجاری و بازرگانی بوده و بازرگانان آن با بازرگانان شوشی و بین النهرینی به داد و ستد و مبادله كالا مبادرت می ورزیدند . حضور بازارهایی در گودین كنگاور و چغاگاوانه اسلام آباد از آن دوره شاهدی بر این مدعا است .
به استناد كتیبه های بابلی و آشوری ، ساكنان زاگرس اقوام لولوبی و گوتی بودند . این مردمان سخت كوش و شجاع به منظور حفاظت از این خطه مرتب با بین النهرینی ها در جنگ و ستیز بوده اند كه در این امر به پیروزی های چشمگیری نیز نایل شده اند و از آن پس دره های زاگرس قرن ها مركز تمدن و حكومت های ایرانی و بین النهرینی بوده كه سرانجام عنصر ایرانی تمدن خود را بر این سامان غالب ساخت . حضور نقش برجسته‌های‌ این اقوام در سرپل ذهاب كه یكی از قدیمی ترین نقش برجسته های خاورمیانه محسوب می‌شود بیانگر این موضوع است .
منطقه كرمانشاه به واسطه همجواری با دولت آشور ، پیوسته در معرض تهاجم دولت مقتدر آشور بود و شاهانی چون تیكلات پلیسر ، شلمانصر سوم ، بارها به محدوده كرمانشاه لشكركشی كرده اند در كتیبه های به جا مانده از آشوریان از سرزمین های پارسوا ، زكروتی ، مادی ها و سرزمین نیشانی نام برده شده است ، نیشانی سرزمینی است كه به اطراف كرمانشاه و ماهیدشت كنونی اطلاق می شد و به واسطه مراتع معروف خود برای پرورش و نگهداری اسب شهره بود .
در سالنامه های آشوری از شهری به نام الی پی نام برده شده كه مورخان آن را بین كرمانشاه و همدان تشخیص داده اند و برخی دیگر از مورخان آن را در محل فعلی كرمانشاه معرفی كرده اند .
با شكل گیری حكومت ها ، این خطه نیز یكی از مراكز مادی محسوب می شده است كه از این دوره یادمان هایی با ارزش چون دژ گودین در كنگاور برجای مانده است . در این دوره كرمانشاه یكی از شاهراهای حیاتی ایران بوده و جاده اكباتان به بابل از این استان عبور می كرده است .
در دوره هخامنشی با عبور جاده شاهی كه یك رشته آن اكباتان را به بابل وصل می كرد بر رونق و آبادانی این منطقه افزوده شد . پس از انقراض هخامنشیان ، در دوره سلوكی مناطقی از كرمانشاه چون بیستون و دینور محل حضور كلنی های یونانی بوده ولی دیری نپائید كه اشكانیان آنان را شكست داده و در این منطقه حضور پیدا كردند. نقش برجسته‌های اشكانی در بیستون بیانگر این موضوع است. در این دوره بیستون یكی از مراكز مهم دوره اشكانی محسوب می شده است.
استان كرمانشاه در دوره ساسانی بیش از هر دوره دیگری از اعتبار و رونق خاصی برخوردار بوده است. این منطقه همواره مورد توجه شهریاران ساسانی بوده و به علت نزدیكی با تیسفون پایتخت آنها ، ایام تابستان را در قصور ییلاقی اینجا می گذرانده اند. در اخبار مورخان اسلامی به كرات آمده كه خسرو اول در نواحی طاق بستان قصوری ساخته بود كه در آنها از فغفور چین ورای هند و قیصر روم و دیگر حكمرانان روزگار پذیرایی كرده است .