تحقیق حیات وحش ایران

سرزمین عزیز ما ایران از معدود كشورهایی است كه به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص خود دارای زیستگاههای متنوع و به واسته آن گونه های مختلف گیاهی و جانوری می باشد وجود رشته كوههای سر به فلك كشیده البرز و زاگرس جنگلهای سرسبز و پر طراوت شمال ، اكوسیستم پر رمز و راز فلات مركزی ایران ، جنگلهای شگفت آور حرا ، تالاب های متعدد و همه و همه باعث گردیده است كه این م

حیات وحش ایران

سرزمین عزیز ما ایران از معدود كشورهایی است كه به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص خود دارای زیستگاههای متنوع و به واسته آن گونه های مختلف گیاهی و جانوری می باشد. وجود رشته كوههای سر به فلك كشیده البرز و زاگرس جنگلهای سرسبز و پر طراوت شمال ، اكوسیستم پر رمز و راز فلات مركزی ایران ، جنگلهای شگفت آور حرا ، تالاب های متعدد و همه و همه باعث گردیده است كه این مرز و بوم به عنوان یكی از منحصر به فردترین كشورهای دنیا لقب گیرد.

همچنین رویش پیش از 8000 گونه گیاهی، متجاوز از 500 گونه پرنده ، افزون بر 160 گونه پستاندار (شامل بزرگترین و كوچكترین پستاندار دنیا) ، حدود 220 گونه خزنده و دوزیست و … بر جذابیت طبیعت ایران می افزاید. آشنایی با این مواهب الهی و استفاده از جلوه های پرشكوه وحیرت انگیز آن میسر نمی گردد مگر با دیدن وعلاقه مند شدن به آن.

ما شما را به تماشای این زیبائیها دعوت می كنیم:

نظر كارشناسان در مورد حیات وحش ایران

دكترناصر كرمی
هنگامی كه جانداری را میكشید، در دل با او بگویید: همان نیرویی كه تو را میكشد، مرا هم خواهد كشت و من هم خورده خواهم شد، زیرا همان قانونی كه تو را به دست من گرفتار كرد، مرا هم به دست تواناتری گرفتار میكند. خون تو و خون من نیستند مگر شیرهای كه در رگهای درخت آسمان جاری است. *
جانداران ایران، اما عمدتا از این روی به دیاری دیگر رخت برنبستند كه كسی میخواست به قصد خوردن بكشدشان. روزگار دیگر شده بود و جای امنی نمانده بود، برای هیچ جانداری. جادهها، دیركهای برق، اتاقكهای سیمانی، ماشینهای حفاری و … حتی راه یافتند تا ستیغهای برفگیر كه نیم فرسخ ارتفاعشان بود. كسب لقمه نانی برای اینهمه دهان باز منتهای آرزوی همه شد و فراموش كردند كه این دهانهای باز همیشه نمیتواند از گوشت و پوست خویش تغذیه كند. كوبیدند و كندند و پیش رفتند، بی بیم آنكه بیبرگ و باری ابدی سرزمینی بزرگ بهای گزافی است برای چند صباحی دیگر سیر شدن چند نفری دیگر.
این تفنگها نبودند كه در كمتر از 3 دهه بیش از 90 درصد آهوان ایران را از پای درافكندند، آنها را گریز اجتنابناپذیر به صخرهسارهای دوردست از پای درآورد. صخرههایی كه امنتر بود از آن جهت كه دیرتر پای انسان به آن میرسید، اما در آنها گرسنگی و تشنگی هر جنبندهای را از پای درمیآورد. جادهها را كشیدند و هرگز نگفتند كه ساكنان بیزبان این زیستبوم به كجا خواهند رفت. شهركها را گستراندند تا هرجا كه كف دستی زمین بود و هرگز نیندیشیدند كه ساكنان قبلی چه سرنوشتی پیدا خواهند كرد، ساكنان جدید چه طرفی خواهند برد از زیستن در سرزمین بی زاد و زیست؟
* * *
بر اساس آمار سرشماری حیات وحش كه پیش از این در مجلات حیات وحش و سفر منتشر شده است، درفاصله دو سرشماری سالهای 1356 و 1380 حدود 90 درصد از شمار حیات وحش در ایران كاسته شده است. این آمار تكان دهنده حكایت از آن دارد كه روند شتابناك قهقرای طبیعت در ایران كه از ابتدای قرن حاضر آغاز شده است، طی 3 دهه گذشته نه تنها كاهش نیافته، بلكه ابعاد گستردهتری نیز پیدا كرده است. این روند تا كجا تداوم خواهد یافت؟ سرنوشت طبیعت ایران و زیستمندان بیپناه آن چه خواهد شد؟
برای یكی از گونههای حیات وحش ایران، یوزپلنگ آسیایی، با بودجه برنامه محیط زیست سازمان ملل، دفتر و دستك گستردهای راه افتاده است تا از انقراض قریبالوقوع آن جلوگیری كنند. چند وقت پیش كارشناسی به نام جورج.بی.شالر از طرف سازمان ملل به ایران آمد تا از وضعیت پروژه حفاظت از یوز ایرانی گزارشی تهیه كند. دو فراز قابل توجه گزارش او، یكی این است كه در ایران اساسا كارشناسی كه بتواند رد یوز را شناسایی كرده و به تعقیب او بپردازد، وجود ندارد و دیگر اینكه … اساسا در ایران اراده جدی برای حفظ یوز دیده نمیشود. وقتی كه این اراده حتی برای حیوانی كه پروژه بسیار متمول! و حامی بسیار قدرتمندی همچون سازمان ملل را در كنار خود دارد، به چشم نمیخورد، چه انتظاری داریم برای حفاظت از گونههای دیگری كه جز خدای خود پناهی ندارند؟ چرا باید وضعیت حفاظت از زیستگاههای طبیعی در ایران حتی از بسیاری كشورهای آفریقایی و آسیایی بدتر باشد؟
* * *
همه صفحات ایرانشهر امروز اختصاص دارد به بررسی وضعیت حیات وحش در ایران. همكاران ما در این باره با گروهی از كارشناسان صاحبنام به گفتوگو نشسته و گزارشهایی نیز از آخرین وضعیت شماری از گونههای خاص جانوری تهیه كردهاند. اینهمه، فقط برای اینكه یادآور شویم هركدام چقدر سهم داریم در رنگباختگی روزافزون برگ و بار این سرزمین.
جبران خلیل جبران
كتاب پیامبر و دیوانه