تحقیق درباره کروماتوگرافی

دانلود تحقیق درباره کروامتوگرافی

*تحقیق درباره کروماتوگرافی*

جداسازی بوسیله كروماتوگرافی

اهمیت روش كروماتوگرتافی به دقت زیاد آن است كه می تواند مقدار بسیار كم مواد موجود در عصاره سلولی را تفكیك كند. اساس این روش بر جابجایی ذرات موجود در یك بخش متحرك بر روی یك بخش جامد است. سرعت جابجایی مواد موجود در بخش متحرك با درشتی مولكول ها، جرم مولكولی آنها و میل تركیبی مواد بستگی دارد در نهایت نمونه بر حسب درشتی و جرم مولكولی در جایگاههای خاصی از بخش ثابت جایگزین می شود.

كروماتوگرافی روی كاغذ

انواع جداسازی های مختلف و ساده بر روی كاغذ به عنوان پیشروان كروماتوگرافی كاغذی توصیف شده اند.

در این روش فاز ثابت یك محیط آبی است كه مولكولهای آن با رشته های سلولی كاغذ كروماتوگرافی پیوندهای محكمی دارد و فاز متحرك یك حلال آلی است كه با خاصیت موئینگی از خلال كاغذ عبور می كند. در این روش قطره ای از محلول حاوی مخلوطی كه باید جدا شود را روی سك صفحه یا نوا كاغذ صافی در محل علامت گذاری شده قرار می دهند. در این محل، قطره به صورت یك لكه حلقوی پخش می‌شود. وقتی كه لكه خشك شد، كاغذ را در یك ظرف مناسب سربسته طوری قرار می دهند كه یك سر آن در حلال انتخاب شده به عنوان فاز متحرك فرو رود (لكه نباید توی محلول قرار گیرد چون لكه از كاغذ شسته می شود). حلال از طریق الیاف كاغذ در نتیجة كاغذ در نتیجة عمل موئینگی نفوذ می كند و اجزا مخلوط را به میزانهای مختلف در جهت جریان حمل می كند. نكته مهم این است كه سطح كاغذ نباید كاملاً بوسیله حلال پوشانده شود، زیرا در این صورت اصلاً جداسازی صورت نمی گیرد و یا نواحی خیلی پخش می شوند. وقتی كه حبهه حلال مسافت مناسبی را طی كرد یا بعد از یك زمان قابل قبول، كاغذ را از تانك بیرون آورده، جبهه حلال را با علامتی مشخص می كنند و مهلت می دهند تا كاغذ خشك شود.

اگر اجسام رنگی؛ باشند به صورت نواحی یا لكه هایی مجزا مشخص شوند. هدف این است كه لكه ها فشرده و جدا از هم باشند. اگر لكه رنگی نبوده باید به روشهای شیمیایی یا فیزیكی آن را تشخیص داد.(استفاده از واكنشگر مكان یاب یا ماورابنفش) ساده ترین روش شناسایی بر اساس Rf یعنی نسبت فاصله طی شده بوسیله لكه تقسیم بر فاصله طی شده جبهه حلال است.

برای تفكیكی مطمئن تر، از كروماتوگرافی كاغذی دو بعدی استفاده می كنیم. در این حالت پس از اینكه مرحله اول كروماتوگرافی تمام شد. كاغذ صافی را با زاویه 90 درجه می چرخانیم و مجدداً با حلال دیگری عمل گروماتوگرافی را پی می گیریم در نتیجه این عمل تفكیك مخلوط مورد نظر، بسیار دقیق تر صورت می گیرد.

موارد استعمال كروماتوگرافی كاغذی:

1- جداسازی آمینواسیدها و پپتیدها در بررسی ساختارهای پروتئین ها

2- آزمایش روزمره ادرار و سایر مایعات بدن برای اسید آمینه ها و قندها

3- جداسازی بازهای پورین و نوكلئوتیدها در آزمایش اسید نوكلئیك

4- جداسازی استروئیدها

5- جداسازی تركیبات علامت دار بوسیله رادیوایزوتوپ ها

مواردی كه در جداسازی بوسیله كروماتوگرافی كاغذی موفق نبودند:

1- جداسازی اجسام فرار غیر فعال مانند هیدروكربن ها

2- اسیدهای چرب فرار

كروماتوگرافی لایه نازك

در این روش كه همان كروماتوگرافی اصلاح شده است، جاذب به صور لایه نازكی با ضخامت یكنواخت روی یك تكیه گاه صت بی اثر پخش می شود كه معمولاً از صفحات شیشه ای استفاده می كنند. جاذب جامد به صورت پودر ریز را معمولاً با آب و گاهی با یك مایع آلی فرار به صورت خمیز در می آورند و آن را بوسیله دستگاههای پخش كننده تجاری یا یك پخش كننده خانگی یا حتی با دست روی صفجه پخش می كنند. (حتی با پاشیدن یا فرو بردن نیز امكان پذیر است) صفحه پوشیده از خمیر را خشك و با گرم كردن آن در حدود 100 درجه به مدت از قبل تعیین شده، آن را فعال می كند.