دانلود تحقیق تبخیر کننده ها

اهمیت تبخیركننده ها در صنایع گوناگون برای كسانی كه با آنها سروكار دارند پوشیده نیست، مخصوصا در پالایشگاه های نفت و گاز برای استفاده از آب های نامرغوب و جلوگیری از ورود آنها به محیط زیست، آنها را بازیافت می كنند

اهمیت تبخیركنندهها در صنایع گوناگون برای كسانی كه با آنها سروكار دارند پوشیده نیست، مخصوصا در پالایشگاههای نفت و گاز برای استفاده از آبهای نامرغوب و جلوگیری از ورود آنها بهمحیطزیست، آنها را بازیافت میكنند و بهصورت آب مقطر یا آبهای سرویس در میآورند كه آبهای سرویس برای شستشو استفاده میشود، اما آبمقطر میتواند استفادههای گوناگون داشته باشد كه از جمله میتواند در دیگهای بخار برای تهیه بخار استفاده شود، لذا برای تهیه آب مقطر روشهای گوناگونی وجود دارد كه یكی از آنها روش تبخیر است كه در تبخیركنندههای چند مرحلهای صورت میگیرد. در اینجا خواص مایع تبخیر شونده و انواع تبخیركنندهها و مشكلات حاكم برآنها شرح داده میشود.

• تبخیر

تبخیر یا غلیظ كردن یك محلول، شامل یك ماده حل شونده غیرفرار و یك حلال فرار است. در اكثریت تبخیرها، حلال ما، آب است. در تبخیر، بخشی از حلال، بخار می شود و یك محلول غلیظ تولید می شود. تبخیر كردن با خشك كردن فرق می كند، زیرا در تبخیر كردن، آن چه باقی می ماند مایع است (بعضی اوقات مایعی با لزجی سطح بالا) نه یك جامد. همین طور تبخیر با تقطیر نیز فرق دارد، زیرا در تبخیر معمولا بخار آب، خالص است و حتی هنگامی كه بخار آب مخلوط است، هیچ كوششی در مرحله تبخیر برای جداسازی بخار آب در قسمت های مختلف صورت نمی گیرد. تبخیر با بلورسازی نیز تفاوت دارد، زیرا در تبخیر تأكید برغلیظ كردن محلول است نه برشكل دادن و ساختن بلورها در وضعیت معین، مثلا در تبخیر آب نمك برای تولید نمك معمولی، خط بین تبخیر و بلورسازی خیلی دور از نوك تیز بودن است.معمولا، در تبخیر، مایع غلیظ، محصول با ارزشی است و بخار آب بعد از چگال شدن دور ریخته می شود، اما در یك وضعیت ویژه، عكس این مطلب صادق است.

آب حاوی مواد معدنی اغلب برای مصرف در بویلرها، فرایندهای ویژه و مصرف انسان، تبخیر می شود و محصول عاری از مواد جامد است. این روش اغلب، تقطیر آب نامیده می شود، اما از دید فنی، تبخیر می باشد. فرآیندهای تبخیر در مقیاس بزرگ توسعه یافته است و برای تهیه آب شیرین از آب دریا به كار می رود. فقط مقدار كمی از كل آب تغذیه بازیافت و شیرین می شود و باقی مانده به دریا برمی گردد.

• خواص ویژه ی مایع

مشكل اساسی تبخیر، كاملا به وسیله خاصیت مایعی كه باید غلیظ شود، تحت تأثیر قرار می گیرد. تغییرات وسیعی در خواص مایع وجود دارد (كه تشخیص و تجربه را در طراحی و عملیاتی كردن تبخیركننده ها طلب می كند) كه این عملیات را از انتقال حرارت ساده به یك هنر مجزا مبدل می كند. بعضی از مهمترین خواص مایع در حال تبخیر به شرح زیر است:

1- غلظت: مایع رقیق ورودی به تبخیركننده، ممكن است به اندازه كافی رقیق باشد، اما هم چنان كه غلظت افزایش می یابد، محلول بیشتر و بیشتر حالت خاص به خود می گیرد. چگالی و لزجی با حجم مواد جامد افزایش می یابد تا این كه محلول اشباع شود یا این كه به خاطر خود مایع، انتقال حرارتی صورت نگیرد. با جوش دادن بیشتر مایع اشباع شده، كریستال تشكیل می شود كه باعث انسداد لوله ها می شود.

2-كف كردن: بعضی مواد مخصوصا مواد آلی، در مدت تبخیر، كف تشكیل می دهند. كف پایدار، با بخار آب خروجی بیرون می رود و باعث كاهش بخار خروجی می شود. در بسیاری از حالت كل مایع، ممكن است در جوش زیاد به همراه بخار آب خارج شود.

3- حساسیت دما: بعضی از مواد شیمیایی ظریف، محصولات دارویی و غذاها، در حین حرارت دیدن متوسط در زمان نسبتا كوتاه، صدمه می بینند. در تغلیظ چنین موادی، تكنیك های ویژه ای هم برای كاهش دمای مایع و هم برای مدت حرارت دادن، لازم است.