راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی

هدف از این پایان نامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی می باشد.

 راهبردهای یادگیری خودتنظیم روش های مشخص می باشند که هدف آن ها دست یابی به دانش و مهارت می باشد (نوتا، سوریس، زیمرمن، ۲۰۰۴) راهبردهای یادگیری خودتنظیم دیدگاه نسبتاً جدیدی برای یادگیری و پیشرفت تحصیلی است زیرا راهبردهای یادگیری خودتنظیم به این نکته توجه نموده اند که چگونه دانش آموز شخصاً فرایند یادگیری خود را فعال کرده، تغییر می دهند و تنظیم می نمایند (سبحانی نژاد و همکاران، ۱۳۸۵). پژوهش پری و همکاران (۲۰۰۸) نیز نشان داد که استفاده از تمرینات تقویتی و تمریناتی که موجب یادگیری خودتنظیمی می شود. بر افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی موثر است.  چانگ (۱۹۹۱) پژوهشی تحت عنوان ارتباط عملکرد تحصیلی دانشجویان و سبک شناسی، فراشناختی، انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی انجام داده است. نتایج بدست آمده نشان داد بین مولفه های انگیزشی (خودکارآمدی و ارزش های درونی) و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی همبستگی معناداری وجود دارد. 

پژوهش های انجام شده درباره راهبردهای یادگیری نشان داده اند که با استفاده از این تدابیر، پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان را بهبود می بخشد. پژوهش پینتریج و دی گروت (۲۰۱۰) به منظور بررسی خودکارآمدی، ارزش گذاری درونی، اضطراب امتحان و خودتنظیمی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی و ارزش گذاری درونی به طور مثبتی با درگیری شناختی و عملکرد تحصیلی رابطه دارند.

زیمرمن (۲۰۰۰) در مطالعه ای تاثیر خودتنظیمی و باورهای انگیزشی را بر روی گروهی از دانش آموزان دبیرستانی بررسی کرد او مشاهده نمود که یکی از مهم ترین عوامل موثر در موفقیت دانش آموزان دبیرستانی دارا بودن مهارت خودتنظیمی و باورهای انگیزشی است. دانش آموزانی که از این راهبردها بیشتر استفاده می-کردند. و به تمام مراحل یادگیری خویش نظارت و کنترل داشتند، می دانستند که چگونه برای مطالعه یک درس در خود ایجاد انگیزه نمایند و از چه شیوه ای برای فهم مطالب و به یادداشتن آن ها استفاده کنند. این دانش آموزان موقع انجام تکالیف درسی احساس سرزندگی و شادکامی بیشتری داشتند. 
بندورا (۱۹۸۶) نیز معتقد است که اثر مثبتی از خودکارآمدی بر عملکرد تحصیلی وجود دارد. 

فهرست مطالب

تعریف نظری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

تعریف عملیاتی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

۲-۱- مقدمه:    1
۲-۲-۱- الف: یادگیری خودتنظیمی (خود نظم داده شده)    21
۲-۲-۲- انواع خودتنظیمی    29
۲-۲-۲-۱- نظمدهی بیرونی:    29
۲-۲-۲-۲- نظمدهی درونفکنی شده:    29
۲-۲-۳- فرایندهای خودتنظیمی    30
۲-۲-۴- مدلهای یادگیری خودتنظیمی:    31
۲-۲-۴-۱- مدل پینتریج (۱۹۹۰)    31
۲-۲-۴-۲- مدل زیمرمن (۱۹۸۶)    36
جدول ۲-۲ مهارتهای اساسی و اولیه یادگیری خودتنظیمی (زیمرمن)    38
۲-۲-۴-۳- مدل وین و هدوین (۱۹۹۸)    39
۲-۲-۴-۴- مدل بوکارتز:    41
جدول ۲-۳ الگوی سه لایه یادگیری خودتنظیمی بوکارتز، ۱۹۹۹ (نقل درکدیور، ۱۳۸۶)    41
۲-۲-۴-۵- مقایسه مدلها    42
جدول ۲-۴ مقایسه چهار مدل براساس سه مرحله یادگیری خودتنظیمی    45
جدول ۲-۵ مقایسه دو به دو چهار مدل براساس سه معیار    46
۲-۲-۵- راهبردهای یادگیری خودتنظیمی:    49
۲-۲-۶- نظریههای یادگیری خودتنظیم:    57
۲-۲-۶-۱- نظریه کنشگر    58
۲-۲-۶-۲- نظریه پدیدار شناختی    59
۲-۲-۶-۳- نظریه شناختی –  اجتماعی زیمرمن    60
۲-۲-۶-۴- نظریه بندورا    62
۲-۲-۶-۵-نظریه ویگوتسکی    64
۲-۲-۶-۶- نظریه پردازش اطلاعات(ساختارگرایی)    66
۲-۲-۶-۷- نظریه کارون و شیر    66
۲-۲-۱۰-۸- رابطه خودتنظیمی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی    74
۲-۳- بخش دوم: پیشینه پژوهش    75
۲-۳-۱- پژوهشهای انجام شده در خارج از کشور    75
۲-۳-۲- پژوهشهای انجام شده در داخل کشور    87
 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی