رویکردهای نظری و تاریخی عزاداری امام حسین
رویکردهای نظری و تاریخی عزاداری امام حسین
| دسته بندی | فقه و حقوق اسلامی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 83 کیلو بایت |
| تعداد صفحات | 74 |
مقدمه :
تاریخچه :
عزاداری در زمان بنی عباس و مغول
عزاداری در دوران اخیر
1 – دقت تاریخى
2 – تاریخ تحلیلى
3 – اهداف امام حسین(ع)
4 – توام شدن روضه با سیاست
5 – تشكیل هیاتها
نقش عزادارى
آفات عزاداری امام حسین(ع)
1 – فقدان معرفت و آگاهی
2 – تبدیل شدن عمل به عادت
3 – تحریف ها، بدعت ها و روش های ناپسند
مبانی نظری عزاداران
1 – عزاداری از نگاه عقل
2 – عزاداری از دیدگاه قرآن و سنت
3 – عزاداری امام حسین (ع) در روایات شیعی
4 – عزاداری در نگاه اهل سنت
آسیب شناسی مراسم عزاداری امام حسین (ع)
نکاتی چند در شناخت عزاداری در ایران
چگونگی تحول ابژه های عزاداری
مناسک عزاداری و دین عامه
حماسه کربلا، بزرگترین و دلخراش ترین واقعه تاریخ است که پس از 1400 سال هنوز هم زنده مانده و پس از چهارده قرن به یاد آن واقعه اشکها ریخته می شود و ناله و فریاد به پا است. در این مقاله قصد داریم که سیر تاریخی عزاداری شهدای کربلا را مورد بررسی قرار دهیم.
مراسم عزادارى امام حسین(ع) نخستین بار در روز یازدهم محرم سال 61 هجرى در كنار اجساد مطهر شهیدان توسط اهل بیت علیه السلام برگزار گردید.
پس از آن هنگام ورود کاروان اسیران به كوفه، امام زینالعابدین و حضرت زینب و ام كلثوم علیهم السلام براى مردم كوفه كه براى تماشا آمده بودند، سخنرانى كردند. در پى این سخنرانیها صداى ضجه و گریه از خانهها و مردم كوفه بلند شد. که به نوعی عزاداری برای شهدا و افشاگری امویان بود.
پس از ورود کاروان اسراء به شام و خطابه خوانی امام سجاد(ع) در شام، یزید به اهل بیت امام حسین اجازه داد كه عزادارى كنند و اهل بیت به مدت سه روز به طور رسمى در شام عزادارى كردند. در پى آن خطابه و این عزاداریها، انقلاب بزرگ فكرى در شام پدید آمد و اكثر قریب به اتفاق مردم نسبت به دستگاه حاكمه بدبین شدند.
عزاداری بعدی در مدینه برپا شد. پس از ورود اهل بیت به مدینه عزاى عمومى بر پا گردید و تمامى مردم مدینه ناله و ضجه كردند. پس از آن حلقههاى عزادارى توسط اشخاص و افراد سرشناس بر پا شد. از جمله كسانى كه درمدینه مجلسعزادارى بر پا كرد، حضرت زینب سلام الله علیها بود. این عزادارى مدینه را در آستانه انفجار و حركت عمومى قرار داد و عمر بن سعد جریان را به یزید گزارش داد و اعلام کرد که ” تحقیقا وجود زینب کبری(س) در مدینه اندیشهها را تحریك مىكند، زیرا او سخنور و دانا و باهوش است. خود و كسانى كه با او همراهى مىكنند، در نظر دارند براى خونخواهى حسین قیام كنند.” تا این كه حضرت زینب به شام یا مصر تبعید و رحلت فرمود.
مطالب زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال دیدگاه در سایت