شیوه های موفق مقابله با مشكلات زندگی چیست؟

هر فرد یك طوری باید با مشكلات خود كنار بیاید یعنی از یك طرف با آن هماهنگی داشته باشد یعنی با مرور زمان و بدون فشار بر مغز و زندگی خود آن را حل كند مثلاٌ بعضی افراد ممكن است مسیری دیگر را برای حل این مشكلات انتخاب كنند و به طور منطقی و واقعی به مشكلات می نگرد تا ریشه های اصلی و مهم را پیدا كنند فرد به تحلیل و بررسی نقش خود در این رخ دادها و رفتار

شیوه های موفق مقابله با مشكلات زندگی چیست؟

هر فرد یك طوری باید با مشكلات خود كنار بیاید یعنی از یك طرف با آن هماهنگی داشته باشد یعنی با مرور زمان و بدون فشار بر مغز و زندگی خود آن را حل كند. مثلاٌ بعضی افراد ممكن است مسیری دیگر را برای حل این مشكلات انتخاب كنند و به طور منطقی و واقعی به مشكلات می نگرد تا ریشه های اصلی و مهم را پیدا كنند. فرد به تحلیل و بررسی نقش خود در این رخ دادها و رفتار مناسبی در قبال آنها می پردازد و مسئولیت خود را در انها و در بوجود آمدن آنها می پذیرد.

شخصی كه برای خود ارزش قائل است و در رویارویی با مشكلات احساس مسئولیت می كند و نمی گوید كه این موضوع زندگی و آینده مرا خراب و تباه كرده است.

بلكه او به خود می گوید اگر من این كار را نمی كردم این مشكل بوجود نمی آمد یعنی این مسئولیت را می پذیرد و از احساسات و هیجانات خود آگاه می شود.

پذیرفتن مسئولیت یك قدم حیاتی:

كسی كه با احساس «ارزش نداشتن» بزرگ شده باشد . در واقع به نوعی زندگی عادت كرده است كه تغییر آن برایش سخت و دلهره آور است. او. به نوعی رفتار غلط فقط عادت كرده است اما برای كنار گذاشتن و تغییر این عادت شهامت لازم را در خود نمی بیند.

بسیاری از ما می دانیم كه روش زندگی مان درست نیست. می دانیم كه باید تغییری در اوضاع ایجاد كنیم تا احساس بهتری از زندگی داشته باشیم اما به رغم این آگاهی شهامت ایجاد این تغییر را نداریم. مانع اصلی در اینجا «ترس» است. ترس از گام برداشتن در یك مسیر ناشناخته. ترس از نگاه مردم. ترس از نداشتن و نتوانستن. ترس از شكست مبالغه كردن یا دست كم شمردن. به سرزنش های دیگران و بسیاری از موارد دیگر.

«شخص ممكن است بك عمر به خاطر این ترس ها از هر گونه تغییر تحول مثبت در زندگی دوری كند»

پس كنترل زندگی خود را خودمان به عهده بگیریم یعنی هیچ كس ما را نمی تواند از این مسئولیت ها خلاص كند و كارهای ما را انجام دهد پس هر كدام از ما مسئول زندگی و آینده خود هستیم.

آگاهی به مسائل:

بسیاری از جوانان از تنهایی رنج می برند .مضطرب و نگرانند. احساس عدم درك از سوی دیگران می كنند. خود را حقیر و بی ارزش می دانند. در برقراری ارتباط با دیگران دچار وحشت می شوند. بدون آنكه به دلایل واقعی این احساس پی ببرند بسیاری به رغم جوانی. مأیوس. خسته. كسل و بی علاقه به همه چیز هستند. آنها نیز فكر می كنند دیگران قادر به درك آنها نیستند. به همین دلیل به نفرت و كینه شان افزوده می شود. آنها فقط می دانند كه باید در موقعیت و شرایط بهتری قرار می گرفتند اما هیچ گونه تلاشی برای رسیدن به این موقعیت بهتر از خود نشان نمی دهند.

اكثر این افراد از احساس عدم اعتماد و ارزش به خود رنج می برند آنها روزها. ماه ها و سالها را تلف می كنند بدون این كه بدانند چه كار می كنند و بدون آنكه كوششی واقعی برای یافتن ریشه ناراحتی های خود انجام دهند.

آنان گاه نا آگاهانه این احساس تحقیر و عدم ارزش را ناشی از عارضه فیزیكی یا جسمی و یا نقصی كه در بدن یا صورت خود دارند می دانند و تمام زندگی خود را صرف توجه به این مسأله می كنند بدون اینكه در صدد ریشه یابی مسأله باشند.

تصمیم گیری:

در مسیر زندگی انتخاب هدف یك مسأله است و تصمیم گیری برای رسیدن به آن مسأله ای دیگر به طور مسلم فضیلت مهم و اصلی در تصمیم گیری رسیدن است كه با خود عوامل اصلی پیشرفت روحی و روانی. یعنی تلاش. امید و فعالیت را به همراه می آورد.

همانطور كه بیشتر در تعریف احساس ارزش داشتن بیان كردیم این موضوع از دو عنصر اساسی تشكیل شده است.