كمبود روابط صحیح عاطفی بین والدین و جوانان

خانواده را می توان به تعبیری یك سیستم عاطفی – اجتماعی قلمداد كرد كه در آن وابستگی ها ی متقابل انسانی موجوداست و مجموعه ای از روابط عاطفی بر آن حكم فرماست هر یك از اعضا ءِ خانواده، بسته به جایگاهش، تاثیری متقابل بر دیگران دارد خانواده ای كه محیط آن سرشار از صمیمیت، راستی، مهر ورزی، عاطفه ، یكدلی و تعاون باشد،

كمبود روابط صحیح عاطفی بین والدین و جوانان

در مقدمه این بحث به نظر می رسد ابتدا باید تعریف و شناخت نسبی مناسبی از خانواده و رفتار والدین و نقش آنها در خانوادهونیزنیازهای نسل جوان داشته باشیم.

بدون شك جامعه خود یك خانواده بزرگ است و خانواده نیز یك تابع قابل تعریف و تاثیر پذیر. جامعه و خانواده تاثیر متقابل و عمیقی بر یكدیگردارند. در خانواده كه بیشتر مورد اشاره بحث ما می باشد، پدر و مادر به عنوان والدین و فرزندان بعنوان آخرین حلقه زنجیره انسانیِ قابل تكثیر، در یك تعامل غریزی و اكتسابی باهم زندگی می كنندو هر كدام دارای وظائفی مشخض ومتعددمی باشند كه عمدة این وظائف،به عهده والدین است.

شناخت هر خانواده مستلزم مطالعه عمیق و روشنِ كیفیت روابط موجود در آن واز دیدگاهی دیگر بررسی جایگاه آن در جامعه می باشد.

به طور كلی در هر خانواده اصولی حاكم است كه مورد پذیرش جامعه می باشد و ناظربر تكالیف و وظائفی است كه باید در خانواده صورت پذیرد؛ به عنوان مثال وظیفه سنگین انتقال ارزشهای اخلاقی و فرهنگی و… به عهده والدین می باشد. هر خانواده مانند یك پل ارتباطی محكم میان فرد و اجتماع عمل می كند و به تنهایی یك جامعه كوچك است كه به جامعه گسترده تر، در ابعاد متفاوت عاطفی – اخلاقی –اعتقادی- اقتصادی ….وبا شیوه های متفاوت، خدمت می كند. پس می توان چنین نتیجه گرفت كه اولین مسئول اصلاح و افساد یك جامعه، خانواده است؛ زیرا بنیان فكری كودك ونوجوان در خانواده شكل می گیردو اندیشه های متفاوت او اعم از اعتقادی ، منطقی، عاطفی، سیاسی و رفتارهای مطلوب و نامطلوب،از آن نشات می پذیرد. خانواده می تواند منشا خیر وبركت جامعه، یا به دلیل كمبودهای تربیتی و اخلاقی، منشا بسیاری از فسادها و انحرافات اجتماعی باشد.

خانواده را می توان به تعبیری یك سیستم عاطفی – اجتماعی قلمداد كرد كه در آن وابستگی ها ی متقابل انسانی موجوداست و مجموعه ای از روابط عاطفی بر آن حكم فرماست. هر یك از اعضا ءِ خانواده،بسته به جایگاهش، تاثیری متقابل بر دیگران دارد. خانواده ای كه محیط آن سرشار از صمیمیت، راستی، مهر ورزی، عاطفه ، یكدلی و تعاون باشد، بدون شك موجبات رشد و شكوفائی اعضاء خودرافراهم می آورد. عدم توجه به موارد فوق از مهم ترین مسائلی است كه باعث فقدان یك ارتباط صحیح عاطفی و منطقی، خصوصآ مابین والدین و فرزندان می گردد.