مبانی نظری و پیشینه سبک های عشق ورزی
مبانی نظری و پیشینه سبک های عشق ورزی
| دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 89 کیلو بایت |
| تعداد صفحات | 26 |
بصورت فایل ورد
همراه با منابع
سبک های عشق ورزی:
2-4- 1- نظریه های روان تحلیل گری:
این نظریه پردازان به صورت سنتی بر انگیزه های ناهشیار تأكید می كنند . فرد برای تكرار روابط دوران كودكی با والدینش می خواهد با فردی كه صفات ایدآلش را دارد (گمان یا فرافكنی می كند) ارتباط بر قرار نماید. بعد از اینكه معشوق را واقعا دید، منجر به یك رهایی احتمالی می شود.
2-4- 2- نظریه های یادگیری اجتماعی:
نظریه های یادگیری اجتماعی در مورد عشق، نظریة وابستگی متقابل می باشد كه كلی و تیبوت در سال 1978 پدید آوردند. در این الگو جذابیت برای ارتباط با یك دوست یا در نهایت عشق به این دوست به عنوان موقعیتی توصیف می شود كه در این موقعیت افراد یك رابطه را به عنوان پیامد مثبت دریافت می كنند. این عمل در ارتباط با انتظارات ارتباطی پایه ای است. در ابعاد دیگر این مدل، عشق، به عنوان اشاره به موقعیتی درك می شود كه در آن موقعیت یك دگرگونی انگیزشی كه از رفتار بر اساس پایه های علاقه به خود فوری نشئت گرفته و به رفتار بر اساس بنیان های توجه گسترده تبدیل می شود كه این توجه گسترده شامل دوست و ارتباط نیز می شود. بنابراین، عشق، مستلزم آمادگی برا ی بیرونی سازی و حتی فداكاری برای فایده رساندن به دیگران می باشد(کریمی، 1386).
2-4- 3- نظریه توسعه خود:
الگوی توسعة خود را آرون ارائه كرده است. این الگو این گونه فرض می كند كه مردم برای توسعة خود، انگیزه دارند. توسعة خود، شامل متغیرهایی مانند دیدگاه ها، توانایی ها و هویتی قرار داده می شود. یكی از شیوه هایی كه برای تحقق این امر انجام خود است كه در اختیار است؛ زیرا در این روابط هر فرد، دیگران یعنی، روابط نزدیك می دهند، استفاده از درك خود دیدگاه ها، توانایی ها و هویتشان را تا حدی آن طور كه هست، جزئی از این می كند. به ویژه در مورد عشق گفته می شود كه عشق توصیف موقعیتی است كه در آن ، عاشق سطح بالایی از توسعة بالقوه را كه در دسترس است و از ارتباط با فرد دیگری نشئت گرفته، ادراك می كند. اگر اندازة توسعه یا توسعة بالقوه ادراك شده خیلی بالا باشد، تجربة عشق شدیدتر می شود (آرون، 1997)
مطالب زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال دیدگاه در سایت