پروتكل مدیریت گروه اینترنت (IGMP)

IGMP ، كه در RFC 3376 تعریف شده ، توسط میزبانها و مسیریاب ها برای مبادلة اطلاعات عضویت Multicast بر روی LAN استفاده می شود IGMP از ماهیت پخشی LAN استفاده می كند تا تكنیكی كارآمد برای تبادل اطلاعات بین چندین میزبان و مسیریاب‌ها را فراهم نماید در حالت كلی ، IGMP دو عملكرد اصلی را حمایت می كند

پروتكل مدیریت گروه اینترنت (IGMP)

IGMP ، كه در RFC 3376 تعریف شده ، توسط میزبانها و مسیریاب ها برای مبادلة اطلاعات عضویت Multicast بر روی LAN استفاده می شود . IGMP از ماهیت پخشی LAN استفاده می كند تا تكنیكی كارآمد برای تبادل اطلاعات بین چندین میزبان و مسیریاب‌ها را فراهم نماید . در حالت كلی ، IGMP دو عملكرد اصلی را حمایت می كند :

1ـ میزبان ها پیغامهایی به مسیر یاب ها می فرستند تا مشترك یك گروه Multicaset تعریف شده توسط یك آدرس Multicaset شوند یا اشتراك خود را از آن حذف نمایند .

2ـ مسیریاب ها به صورت دوره ای بررسی می نمایند كدام گروههای Multicaset ، مورد نظر كدام میزبانها می باشند .

IGMP در حال حاضر در روایت 3 قرار دارد . در IGMPV1 ، میزبانها می توانند به گروه Multicaset ملحق شوند و مسیریاب ها تایمری را برای حذف اشتراك اعضای گروه استفاده می كنند . IGMPV2 باعث می شود اشتراك یك میزبان به طور مشخص از یك گروه حذف شود . اولین دو روایت ، ضرورتاً از مدل عملیاتی زیر استفاده نموده اند :

· گیرنده ها باید مشترك گروههای Multicaset گردند .

· مبدأها نیازی به مشترك شدن در گروه های Multicaset ندارند .

· هر میزان می تواند ترافیك را به هر گروه Multicaset بفرستد.

این روش بسیار كلی است اما نقاط ضعفی نیز دارد :

1ـ گسترش گروههای Multicaset آسان است . حتی اگر فیلترهایی در سطح كاربرد برای حذف بسته های ناخواسته وجود داشته باشد ، این بسته ها هنوز منابع عمده ای را در شبكه و درگیرنده ای كه باید آنها را پردازش كند ، مصرف می كنند .

2ـ ایجاد درخت های توزیع Multicaset مشكل ساز است . دلیل آن ، مشخص نبودن محل مبدأها می باشد .

3ـ یافتن آدرس های Multicaset منحصر به فرد سراسری مشكل است . همیشه این امكان وجود دارد كه گروههای Multicaset دیگری ، همان آدرس Multicaset را بكار ببرند .

IGMPv3 این نقاط ضعف را اینگونه مورد توجه قرار می دهد :

1ـ دادن اجازه به میزبانها برای مشخص نمودن لیست میزبانهایی كه از آنها ترافیك یافت می شوكد . ترافیك از میزبانهای دیگر ،‌در مسیریاب ها مسدود می شود .

2ـ دادن امكان به میزبانها برای مسدود نمودن بسته هایی كه مبدأ آنها ترافیك ناخواسته می فرستد .

ادامة این بخش ، IGMPv3 را مورد بررسی قرار می دهد .

قالب پیغام IGMP

همة پیغامهای IGMP در قالب datagram های IP فرستاده می شود . روایت فعلی ، دو نوع پیغام تعریف می كند : درخواست عضویت و گزارش عضویت .

پیغام درخواست عضویت توسط مسیریاب Multicaset فرستاده می شود . سه نوع زیر نوع دارد : یك درخواست عمومی ، برای مشخص نمودن اینكه كدام گروهها اعضایی در یك شبكه دارند ؛ درخواست گروه خاص ،‌به منظور مشخص نمودن اعضای گروه خاص در شبكة متصل شده استفاده می شود ؛ و درخواست گروه – و – مبدأ خاص ،‌برای تعیین اینكه آیا هر دستگاه متصل ، خواهان دریافت بسته های ارسالی به آدرس Multicaset خاص ، از هر مبدأ مشخص شده در لیست ،‌می باشد . قالب پیغام را نشان می دهد كه شامل فیلترهای زیر است:

· نوع : نوع این پیغام را مشخص می كند .

· حداكثر زمان پاسخ : مشخص كنندة حداكثر زمان مجاز قبل از ارسال گزارش پاسخ در واحد ثانیه است .

·checksum : كد آشكار كنندة خطای محاسبه شده به صورت جمع متمم یك 16 بیتی همة كلمات 16 بیتی در پیغام می باشد . برای انجام محاسبه ، فیلد cheksum با صفر مقدار اولیه داده می شود . این همان الگوریتم Checksum استفاده شده در Ipv4 است .

·آدرس گروه : برای پیغام درخواست عمومی ، صفر است ؛ زمانی كه درخواست گروه – مبدأ خاص ارسال می شود، آدرس معتبر گروه multicast در IP.

·پرچمS: با یك شدن آن، به همة مسیریاب های گیرندة multicast اعلام می‌كند كه آنها باید به روزآوری های معمول تایمر را كه با دریافت درخواست انجام می دهند، كنار بگذارند.

·(querier’s robustness variable)QRV: اگر غیر صفر باشد، فیلد QRV حاوی مقدار RV استفاده شده توسط فرستنده درخواست است. مسیریاب ها مقدار RV را از جدیدترین درخواست دریافت شده، به عنوان مقدار RV خود استفااده می كنند، مگر اینكه جدیدترین RV دریافت شده، صفر باشد، كه در این حالت، گیرنده ها مقدار پیش فرض یا مقدار بدست آمدة آماری را استفاده می كنند. این RV نشان می دهد كه چند دفعه یك میزبان یك میزبان یك گزارش را مجدد ارسال كند تا مطمئن شود توسط هر مسیر یاب multicast از بین نمی رود.