پروژه کارشناسی در مورد صورت موجودی عرضه و تقاضای مستقل

پروژه کارشناسی در مورد صورت موجودی عرضه و تقاضای مستقل

تحقیق کارشناسی در مورد صورت موجودی عرضه و تقاضای مستقل

صورت موجودی عرضه و تقاضای مستقل

با سیستم های كامپیوتری شده، سطح یكنواخت كنترل ـ گاهی اوقات ـ برای تمام آیتم‌های به كاربرده می شود. با این وجود ـ مدیریت كردن موجودی ها هنوز به تنظیم دارایی ها نیاز دارد و مفهوم ABC اغلب در انجام این كار مفید است.

9/15 نكات كلیدی و مهم :

مدیریت موجودی، مسئولیت عملیات های مهم است چون بیشتر بر شرایط لازم سرمایه هزینه ها و سرویس مشتری تأثیر می گذارد. این فصل، مروری بر مدیریت موجودی و متدهای خاص مدیریت موجودی های مستقل تقاضا را ارائه می‌كند.

نكات مهم این فصل شامل موارد زیر می باشند:

• موجودی همان ذخیره (انبار) مواد بكار رفته است كه تولید را آسان می سازد یا تقاضا ی های مشتری را برآورده می‌كند. موجودی ها شامل مواد خام ـ كار در جریان گردش و كالاهای تولید شده می باشند.
• قانون تصمیم گیری مشخص می‌كند كه چقدرـ و چه زمان باید دستور بدهیم. در ارزیابی قوانین تصمیم گیری، 4 نوع هزینه های موجودی وجود دارند كه باید بررسی شوند: هزینه اجناس ـ هزینه سفارش (یا راه اندازی) ـ هزینة حمل (یا مخارج نگهداری) ـ و هزینه كمبود كالا (یا كسری كالا). هزینه های مربوطه شامل هزینه هایی می باشند كه با تصمیم گیری ایجاد شده، تغییر می‌كنند.

فرضیه های با صرفه ترین مقدار سفارش شامل مقدار تقاضای ثابت ـ زمان ناب ثابت ـ زمان تنظیم ثابت‌ ـ نداشتن هزینه های كمبود كالا ـ سفارش بسیار ـ نداشتن تخفیف ـ و تك محصولی می باشند. در این فرضیه ها، فرمول EOQ ، مجموع مخارج نگهداری و هزینه های سفارش را به حداقل می رساند.

• هر مسئله موجودی كالا می تواند با استفاده از مفهوم هزینة كل، برای (بهینه‌ترین) مقدار سفارش حل شود تا مجموع هزینه های مناسب را برای فرضیه هایی به حداقل برساند كه در وضعیت خاص به كاربرده می شوند.
• یك سیستم نظارت مداوم، روشی را فراهم می‌كند تا تقاضای تصادفی را اداره كند. وقتی كه وضعیت سهام در نقطة سفارش R افت پیدا می‌كند مقدار ثابت Q سفارش داده می شود. زمان سفارش ها،‌ بسته به تقاضای واقعی تغییر می‌كند. مقدار Q برابر با تنظیم می شود. و مقدار R بر اساس سطح سرویس مطلوب می باشد.
• یك سیستم نظارت دوره ای، روش دیگری را ارائه می‌كند تا تقاضای تصادفی را اداره كند. وضعیت سهام در فواصل ثابت P نظارت می شود و مقداری كه سفارش داده می شود برابر با موجودی نهایی T منهای وضعیت سهام می باشد. مقدار سفارش داده شده در هر دورة نظارت شده، بسته به تقاضای واقعی تغییر می‌كند. مقدار P با استفاده از تنظیم می شود و مقدار T بر اساس سطح سرویس مطلوب می باشد.
• انتخاب بین سیستم های Q P باید بر اساس زمان دوبارة پر سازی ـ نوع حفظ ركورد و هزینة جنس باشد. یك سیستم دوره ای باید زمانی بكار برده شود كه سفارش های موجودی باید به طور منظم زمان بندی شوند.
• سطوح بالای سرویس دهی نیاز به سطوح بالای سرمایه گذاری، با مقدار مشخص سفارش (Q) و انحراف معیار دارد. بنابراین مدیریت باید سطح سرویس و رابطة سرمایه گذاری را قبل از تنظیم سطوح مطلوب سرویس مطالعه كند. مقایسه های نسبت های گردش موجودی ـ از طریق خودشان ـ مبنای كافی را برای تصمیم گیری ها در سطح موجودی فراهم نمی كنند. همچنین مدیریت باید دائماً در جستجوی كاهش باشد.
• مفهوم موجودی ABC ، بر اساس مفهوم نسبتاً قابل توجه و بسیاری مفاهیم بی اهمیت می باشد. این مفهوم باید به كار برده شود تا به دقت آیتم های A قابل توجه را كنترل كند و تلاش و هزینه كمی را صرف آیتم های C.B كند.