پکیج (پروتکل) روان نمایشگری (سایکو درام)

پکیج (پروتکل) روان نمایشگری (سایکو درام) در ۳۶ صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

·         توضیحات ابتدایی :

آماده سازی در ۱۰ جلسه درمانی

طراحی شده به صورت آموزش گروهی

آماده شده در بیش از  37  صفحه (فونت B lotus)

فرمت فایل : ورد (word) با فرمت  doc

نوع تایپ متن : کاملا استاندارد و قابل ویرایش

دارای رفرنس معتبر و به شیوه  APA

توجه: این پکیج (پروتکل) شامل شرح جلسات و تکنیک های درمانی به صورت کامل برای آموزش و اجرا می باشد. لازم به ذکر است که این پکیج برگفته از پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری دفاع شده می باشد و در تحقیقات مختلف مورد استفاده قرار گرفته و با جامعه و نمونه ایرانی سنخیت کامل دارد.

 پشتیبانی ۰۹۱۹۱۸۰۹۸۳۴  (لطفا فقط عنوان فایل، نام خریدار و مشکل خود را پیامک بزنید تا سوال و مشکل شما به متخصص مربوطه ارجاع شود).

نحوه دانلود : بلافاصله پس از پرداخت آنلاین قادر به دانلود فایل خواهید بود و همچنین یک نسخه از “لینک دانلود” نیز برای شما ایمیل می شود.

نمونه ای از جلسات درمانی پکیج مورد نظر:

این بسته آموزشی با توجه به منابع آموزشی در هشت جلسه و هر جلسه دو ساعت، اجرا می­گردد.

جلسه اول

جلسه اول آشنایی گروه و ضرورت اعتماد و راز داری در گروه مطرح می گردد و با استفاده از تکنیک پرتاب توپ اعضاء به معرفی خود می پردازند.

اعضا جلسه در مورد مشکل خود صحبت می کنند و از اعضاء خواسته می شود هر کدام یک خاطره از دوران کودکی خود را بازگو نمایند تا یکی از خاطرات منفی را دوباره به اجرا گذاشته شود. مراجعان هر کدام خاطره خود را بازگو می کنند و چند خاطره به مرحله اجرا گذاشته و یکی از اعضاء خاطره خودش را بیان می کند و به اجرا در می آورند و از یاور خواسته می شود که فن آینه را اجرا کند و نقش فرد را اجرا کنند و خود فرد از بیرون صحنه شاهد اجرای یاور می باشد و دیگر حضار نیز به یاور کمک می کنند و در پایان از خود فرد خواسته می شود که بگویید در این موقعیت چه دیدگاهی دارد و آیا اگر دوباره مشکلی برای او پیش آید دست به چنین اقدامی می زند. در پایان اعضا مشارکت و راهکارهای دیگری را بیان می کنند.

جلسه دوم

جلسه دوم توضیحاتی درباره مشکل مورد نظر داده می شود و سپس در مرحله گرم کردن از تکنیک پایکوبی استفاده شد.

در مرحله اجرا با استفاده از فنون ایفای نقش معکوس و فن آیینه خاطرات به نمایش گذاشته شد. در مرحله مشارکت اعضای گروه نظرات خود درباره متغییر و مشکل مورد نظر بیان نمودند.

در پایان جلسه از اعضای گروه خواسته شد در جلسه بعد درباره شکست و نحوه برخورد با شکست فکر کنند و شکست هایی که تا بحال خورده اند را یادداشت نموده و برای جلسه بعد به جلسه بیاورند.

جلسه سوم

جلسه سوم آغاز جلسه تکنیک نوشتن با دست غیر مسلط اجرا شد و سپس درباره برون ریزی هیجانی و خصوصا خشم و نحوه مدیریت و برون سازی هیجانی برای اعضاء توضیح داده شد و اعضاء بیشترین برون ریزی هیجانی را در رابطه با والدین خود مطرح نمودند و بیشترین خشم نسبت به کنترل والدین نسبت به استفاده از شبکه اجتماعی و دوستیهای اینترنتی و رابطه با جنس مخالف بیان نمودند از اعضاء خواسته با ایفای نقش معکوس در نقش والدین به نگرشی تازه دست یابند. اکثریت اعضاء در نقش والدین بسیار مشکل داشتند اظهار داشتند که واقعا نمی توانند به جای والدین خود فکر کنند چرا که والدین دو دهه سنی با آنها فاصله دارند کارگردان از آنان خواست که تصور ر کنند که اکنون سال ۲۰۴۰ میلادی می باشد و آنها ازدواج کردند و خود دارای یک نوجوان با عصر روبرو هستند که تکنولوژی پیشرفته تر از وات ساپ و لاین می باشد آنان چه خواهند کرد هر کدام تصویر ذهنی خود را بیان نمودند و یکی از تصورات بصورت نمایش به اجرا درآوردند. در مرحله مشارکت اعضا باز هم بر اعتقاد خود مبنی بر درک فرزندان تاکید نمودند اما تا حدودی پذیرفتند بسیار سخت است.

جلسه چهارم

جلسه چهارم با تکنیک خوشبختانه- بدبختانه جلسه را آغاز نموده و در مورد عزت نفس و خود باوری و بررسی توانمندیها صحبت شد اکثریت اعضاء در مورد صیانت ازعزت نفس مشکل داشته و به توانمندیها خود باورناکافی داشتند، با توجه به شخصیت اعضاء (استفاده از تکنیک فرافکنی آینده )توانمندیهای آنان را دوباره سازی کرده و از اعضاء خواسته شده که به آینده رفته و خود را در یک موقعیت عالی تصور کرده و آینده را به زمان حال بیاورند یکی از اعضاء که عضو تیم تکواندو بود نقش یک تکواندو کار موفق را بازی نمود. و یکی از اعضا دیگر هم که دوست داشت در آینده مشاور شود و نیز فوبی اجتماعی نیز تا حدی داشت خواسته شد تا نقش یک مشاور جلسه در آینده داشته باشد. بعد هر کدام از اعضا تصورات خود را از آینده بیان نمودند و یکی از اعضا نیز که چندان به آینده و توانمندیهای خود را باور نداشت از او خواسته شد که خودش نقش یک فرد موفق را اجرا کند و از تکنیک تک گویی استفاده شد از او خواسته شد که آنچه را می اندیشد بصورت کلامی بیان کند و افکارش را بدون سانسور بیان کند. اعضای گروه در مرحله مشارکت نسبت به بعضی از افکار او را آگاه نمودند.

فنون روان نمایشگری

درمانگر در طول مرحله اجرا از فنون مختلفی برای رسیدن به اهداف درمانی روان نمایشگری بهره می گیرد که این فنون عبارتند از:  

۱-  فن وارونگی نقش ( نقش معکوس): در این فن پروتاگونیست و یاریگر مقابلش نقشهایشان را با هم تعویض می کنند. به این صورت که شخص الف (پروتاگونیست) نقش شخص ب (خود یاریگر) و شخص ب نیز نقش شخص الف را می پذیرد. این تعویض نقش همراه با جابجایی مکان فیزیکی این دو نفر در صحنه صورت می گیرد. پروتاگونیست ضمن اجرای این فن و قرار گرفتن در نقش دیگران می‌تواند رفتارش را از نگاه آنها مشاهده کند و به درک و بینش عمیقتری دست یابد (بلاتنر، ۲۰۰۵).

۲-  فن بدل:  در این فن، خود یاریگر بعنوان بخشی از شخصیت (موجودیت) درونی پروتاگونیست به ایفای نقش می پردازد. بدل، پشت سر یا در کنار پروتاگونیست می ایستد و به دنبال او حرکت می کند و به بیان احساسات و عواطفی از شخص اول می پردازد که او از وجود آنها آگاه نیست و یا از بیانشان امتناع می کند. (هارولد و همکاران، ۱۹۹۳).

۳-  فن بدلهای متعدد: در این فن تعدادی از اعضاء بخشهای مختلف شخصیت کلی پروتاگونیست را به نمایش می گذارند (بلاتنر، ۲۰۰۷).

۴-  فن آینه:  از این فن هنگامی استفاده می شود که پروتاگونیست قادر به بیان مساله خود نیست، و یک یاریگر به جای او ایفای نقش می کند. در فن آینه پروتاگونیست از صحنه بیرون می رود و یاریگر در نقش او، رفتارها و عواطفش را بازی می کند چنانکه گویی پروتاگونیست خود را در آینه می بیند (نوابی نژاد، ۱۳۸۳).

۵- فن خود گویی:  در این فن، پروتاگونیست افکار و احساساتش را با صدای بلند بیان می کند، با این فرض ضمنی که دیگران آنها را نمی شنوند. استفاده از این فن برای انتقال افکار پنهان از عمق به سطح، بسیار مفید است (بلاتنر، ۲۰۰۵).

۶-  فن تحقق خود (خودبازنمایی): در این فن پروتاگونیست، ادراکات کاملا خصوصی و منحصر به فردی که از خود و یا دیگران دارد به نمایش می گذارد و در واقع همه نقشها را آنگونه که می پسندد بازی می کند.

۷- فن فرافکنی به آینده : این فن به پروتاگونیست کمک می کند که پیشگویی خود را در مورد آینده اش ارائه دهد. پروتاگونیست هنگام اجرای این فن، راههای مواجهه با موقعیتهای آینده را فرا می گیرد و بخشی از دلهره های وی، پیش از درگیری واقعی با آن موقعیت ها از بین می رود.

۸- فن توهم نمایی : این فن در مورد مراجعانی بکار می رود که دنیایی پر از توهم دارند و در زندگی خود صحنه هایی غیرعادی را تجربه می نمایند. در این صورت این توهمات و هذیان ها را به نمایش در می‌آورند (فتحی، ۱۳۸۰).

 9- فن رویای روان نمایشگری: در این فن پروتاگونیست به جای بازگوکردن رؤیاهایش، آنها را با کمک خودهای یاریگر، به طور عملی اجرا می کند (نوابی نژاد، ۱۳۸۳).

مراحل اجرای روان نمایشگری و شرح تکنیک ها

به طور کلی هر جلسه سایکودرام از سه مرحله تشکیل می شود (بلاتنر، ۲۰۰۷):

۱٫مرحله آماده سازی یا مرحله گرم کردن

گرم شدن لازمه نخستین گام هر فعالیت گروهی است و شامل بیان اطلاعاتی درباره گروه (مانند طول مدت گروه، اهداف کلی و نوع گروه) توسط رهبر گروه، آشناسازی افراد با یکدیگر و سپس روشن سازی وظائف افراد است. گرم کردن.. باعث برانگیختن خود جوشی و خلاقیت در افراد، تسهیل تعاملات درون گروه و افزایش اعتماد بین اعضاء می‌شود. در این مرحله پروتاگونیست انتخاب می‌شود و خود را برای ورود به صحنه آماده می کند.

در بخش اول، مرحله آماده سازی  درمانگر باید خودش را به گروه معرفی کند. در دومین بخش از آماده سازی درمانگر باید خودش را آماده سازد. درمانگر برای رسیدن به این هدف باید زمانی را برای افزایش تحرک جسمی، تغییر محل صندلی ها، گفتگو با گروه درباره موضوعات متعدد و متفرقه و دادن اطلاعات اولیه درباره نقش خود اختصاص دهد. همه این فعالیتها باعث می شود که خودش را از لحاظ ذهنی و جسمی آماده کند. در بخش سوم ، درمانگر درصدد ایجاد و توسعه انسجام و هویت گروهی بر می آید. برای این کار درمانگر از افراد می خواهد که دو به دو تشکیل گروه بدهند و با هم صحبت کنند و طی پرسش و پاسخی کوتاه با خصوصیات هم آشنا شوند. و پس از آنکه همه با هم آشنا شدند هرکسی زوج خودش ر به جمع معرفی می کند (کوری ۲۰۰۳).

در بخش انتهایی، مرحله آماده سازی درمانگر باید افراد گروه را برای قسمت عمده سایکودرام که همان مرحله اجراست آماده سازد. روش های زیادی برای آماده سازی وجود دارد که عبارتند(لوتون، ترجمه یزدخواستی و همکاران، ۱۳۸۸)

-۱آماده سازی کلامی: اولین آماده سازی کلامی را تشویق و تحرک بدنی را تحریک می کند. بدن اغلب توسط روان درمانی که فقط توسط کلمات، درمانگر و مراجع را بهم ارتباط می دهد، مورد غفلت قرار می گیرد. وقتی که اعضای گروه یک توپ واقعی یا خیالی را دست به دست می کنند، و آن را پاس می دهند، می گیرند یا پرتاب می کنند، گروه نیرومند می شود و تماس های انسانی گسترش می یابد.

۲-پرتاب توپ: تکنیک به این صورت است که کارگردان توپ فرضی یا واقعی در دست دارد. قانون کار این است که هرکسی که توپ در دست او باشد باید صحبت کند و پس از اینکه صحبت خود را بیان کرد توپ را به فردی دیگری پاس می دهد فقط کسی که توپ را در اختیار دارد می تواند صحبت کند، این تکنیک موارد کاربرد بسیار متنوعی دارد.یکی از رایجترین آن ها  شروع اولین جلسه روان نمایشگری به منظور معرفی اعضا به یکدیگر است.

۳ – سوالات: طبق این تکنیک هر یک از اعضا می بایست به دیگر حضار نگاه کند و کسی را که نمی شناسد یا کمتر از دیگران می شناسد، انتخاب کرده و سوالاتی از او بپرسد. در ابتدا کیفیت این سوال چندان اهمیتی ندارد ولی در ادامه کارگردان تاکنید می کند که اعضا سوالات عمیقتری را از یکدیگر بپرسند (مثلاً راجع به احساسات).

۴-نوشتن با دست غیر مسلط: این تکنیک در واقع از رویکرد ارتباط متقابل اقتباس شده است. کارگردان کاغذ و مداد و یا مداد شمعی در اختیار تک تک اعضا قرار می دهد.سپس از اعضا می خواهد که با دست غیر مسلط خود با یادآوری اولین باری در کودکی شروع به نوشتن کردند با تمام جزییات  را آغاز نمایند، سپس کارگردان از اعضا می خواهد که یک داستان کوتاه در مورد خود را به عنوان یک نوآموز امتحان کنند.

کارگردان به اعضا تاکید می کند که برای آنچه که می خواهند بنویسند فکر نکنند و سعی کنند بیشتر با دست خود بنویسند تا با ذهن خود. و بعد از اتمام کار کارگردان از اعضا می خواهد بلند داستانشان را بخوانند.این آماده سازی یادآوری تجارب دوران کودکی را با وضوح حیرت آوری تسهیل می کند و همچنین به آزاد شدن احساسات و حس خود جوشی اعضا کمک می کند.

۵ – آگهی بازرگانی: در این تکنیک کارگردان از اعضا می خواهد که از اشیاء و وسایلی که دارند یک آگهی بازرگانی بسازند.این آماده سازی گروه را زنده می کند و برای انطباق با احساس نابسندگی در موقعیت های عمومی، اضطراب اجرا، در جهت مثبت با تخیل موفقیت بازرگانی  مورد استفاده قرار بگیرد.

۱-                خوشبختانه و بدبختانه : در این تکنیک کارگردان با جمله خوشبختانه شروع به گفتن جمله ای می کند و از اعضا می خواهد که جمله بعدی را  با کلمه بدبختانه ادامه دهند. هر یک از اعضا با خوشبختانه یا بدبختانه جمله خود را آغاز می کنند. این نوع آماده سازی بعنوان یک یخ شکن کاربرد دارد. نوجوانان از آن بسیار لذت می برند. این روش کمی قانون شکنی کلامی و شوخی و سر به سرگذاشتن را تشویق می کند.

۲-                داستان گویی: کارگردان شروع به گفتن یک داستان می کند که آغازگر جمله خود او می باشد و بعد از دیگر اعضا می خواهد هر کدام یک جمله به داستان اضافه کنند.

۳-                پایکوبی: در این تکنیک کارگردان از اعضا می خواهد که گروه یک دایره ایجاد کنند و با پاهایشان جست و خیز کنند و هرچه شدیدتر پایکوبی کنند. این تمرین را با افرادی که ممکن است بیش فعال یا خارج از کنترل شوند نمی توان انجام داد. اما برای زنده کردن یک گروه سرد و خسته با ارزش است.

• چرا اعتماد به ما ؟

وبسایتی که هم اکنون در آن قرار دارید زیر مجموعه سایت آفمَس به نشانی (ofmas.ir) می باشد و شما را به فروشگاه فایل آفمَس برای خرید انتقال می دهد. فروشگاه آفمَس دارای نماد اعتماد الکترونیک از وزارت صنعت، معدن و تجارت می باشد که در صفحه اصلی این سایت قابل مشاهده است .