بررسی مالکیت متمرکز و تاثیرات آن بر حق‌الزحمه حسابرسی

این پایان نامه در مورد تمرکز مالکیت و با عنوان بررسی مالکیت متمرکز و تأثیرات آن بر حق‌الزحمه حسابرسی می باشد. طبق مطالعات صورت گرفته، تمرکز مالکیت به دو صورت می‌تواند حق‌الزحمه حسابرسی را تحت تأثیر قرار دهد. از یک سو، افزایش تمرکز مالکیت ممکن است باعث افزایش تقاضا برای حسابرسی شود که معمولاً معیار اندازه‌گیری آن حق‌الزحمه حسابرسی است. از این دیدگاه حسابرسی یک هزینه نظارتی تلقی می‌شود که بستگی به میزان مشکلات نمایندگی شرکت دارد. اما از سوی دیگر نیز ممکن است باعث هم سویی منافع مدیریت با سهامداران و نظارت مؤثرتر بر عملکرد مدیریت گشته و با کاهش حدود رسیدگی منجر به کاهش حق‌الزحمه حسابرسی گردد. در این میان ماهیت مالکیت می‌تواند تأثیرات تمرکز مالکیت را تعدیل و یا تشدید کند. [۳۱].

یکی از عوامل تأثیرگذار بر کنترل و اداره شرکت‌ها ترکیب مالکیت و به خصوص تمرکز مالکیت سهام شرکت‌ها در دست سهامداران عمده است. چنین سهامدارانی، درصد قابل توجهی از سهام شرکت را در اختیار دارند. که به نوبه خود می‌توانند اداره شرکت‌ها را در دست گیرند. در مقابل سهامداران خرد تمایل چندانی به کنترل و نظارت بر مدیران ندارند. زیرا در این صورت مجبور می‌شوند تا هزینه‌های کنترل را به تنهایی تقبل نمایند، در حالی که سهم اندکی در سود شرکت دارند، وقتی تمرکز بالای مالکیت وجود دارد، امکان نظارت و کنترل بهتر بر عملکرد مدیریت شرکت فراهم می‌گردد و در نتیجه امکان ارائه گزارش‌گری مالی جعلی کمتر وجود دارد که موجب کاهش حق‌الزحمه حسابرسی می‌شود.

از طرف دیگر سهام داران عمده ممکن است منافع خویش و به زیان سهامداران اقلیت و دیگر سهامداران حرکت نمایند. به عبارتی دیگر بالا بودن تمرکز مالکیت سبب فراهم شدن امکان کنترل و اداره شرکت توسط عده معدودی سهامدار عمده می‌شود. نتیجه آن از یک طرف پیدایش مشکل نمایندگی بین تعداد معدودی سهامدار عمده و تعداد بیشتری سهامدار جزء است. با این حال منطقی است که فرض کنیم هم پوشانی بیشتر مالکیت و کنترل منجر به کاهش تضاد منافع و در نتیجه افزایش ارزش شرکت می گردد. [۶۶].

نظارت سهامدار یک مکانیزم داخلی حاکمیت شرکتی است. تئوری نمایندگی ادعا می کند که انگیزه بی درنگ نظارت کردن هیأت  مدیره را بهتر می کند، بدون اینکه توانایی اعضای هیأت مدیره را در نظر بگیرد. هیلمن و دالزیل  (2003) اشاره کردند که هم توانایی و هم انگیزه روی عملکرد هیأت مدیره اثر دارند. مخصوصاً، آن ها اشاره کردند که دو هیات مدیره با ترکیب یکسان از استقلال مدیران کارایی نظارتی مشابه ای را ارائه می کنند. نظارت سهامدار احتمالاً هم روی انگیزه و هم روی توانایی اعضای هیأت مدیره اثر می گذارد. رامسی و بلایر بر این عقیده-اند که افزایش تمرکز مالکیت سهامداران بزرگ، انگیزه کافی برای نظارت بر مدیران فراهم می آورد. دمستز و لهن به طور تجربی این دیدگاه را با این یافته که دارندگان سهام بیشتر، انگیزه تحمل هزینه های ثابت جمع آوری اطلاعات و دخالت در نظارت مدیریت را دارند، حمایت می-کنند. در مقابل مالکیت های پراکنده انگیزه کمی برای نظارت بر مدیریت دارند. در وضیعت هایی که سهامداران منافع کمتری در شرکت دارند، هیچ انگیزه ای برای نظارت بر مدیران ندارند یا انگیزه کمی دارند، زیرا هزینه های نظارت بر منافع نظارت مدیران فزونی خواهد داشت. [۶۶].

فهرست مطالب 
تعریف مفهومی تمرکز مالکیت
۲-۴ تمرکز مالکیت
۲-۴-۱ اهمیت تمرکز مالکیت
۲-۴-۲ تمرکز مالکیت و تأثیر آن بر گزارشگری مالی
۲-۴-۳ تمرکز مالکیت و سهامداران عمده در مقابل سهامداران خرد
۲-۵ مالکیت نهادی
۲-۵-۱ سهامداران نهادی و تئوری‌های مطرح
۲-۵-۲ انگیزه و اهداف سهامداران نهادی 
۲-۵-۳ روند رشد سهامداران نهادی

۲-۹ پیشینه تحقیق
۲-۹-۱ تحقیقات خارجی
۲-۹-۲ پیشینه تحقیقات داخلی
۲-۹-۲-۱ تحقیقات داخلی تمرکز مالکیت نهادی و مدیریتی
۲-۹-۲-۲ تحقیقات داخلی حق‌الزحمه حسابرسی

منابع