ترجمه مقاله تاثیر کمک تصمیمی بر ریسک¬گریزی در تصمیمات سرمایه¬گذاری ثابت

ترجمه مقاله تاثیر کمک تصمیمی بر ریسک¬گریزی در تصمیمات سرمایه¬گذاری ثابت

تاثیر کمک تصمیمی بر ریسک­گریزی در تصمیمات سرمایه­گذاری ثابت

گوویند لی­یر، دبورا مک براید، فیلیپ رکرز

کلمات کلیدی: گریز از ابهام، سرمایه­گذاری ثابت، کمک­های تصمیمی، اثربخشی

1. مقدمه

ریسک باتوجه به عدم قطعیت یا ابهام، اگر نگوییم در بیشترین، دستکم در بیشتر تصمیمات مهم زندگی وجود دارد و محققان نشان داده­اند که به طور مداوم انتخاب­های ما را در میان مجموعه­ای از زمینه­های تصمیم­گیری تحت تاثیر قرار می­دهد. به طور مشخص در کسب و کار، نتایج سرمایه­گذاری ثابت آینده­نگرانه ندرتا قطعی هستند و ابهام نتیجه قانون است نه استثناء. بعلاوه عدم قطعیت و ابهام به طور منفی تصمیمات تخصیص منابع مدیران را تحت تاثیر قرار می­دهند. اسپرینکل، ویلیامسون و آپتون (2007) به این نکته اشاره می­کنند که ریسک­گریزی افراد را به انتخاب تحقیق­های مطمئن هدایت می­کند که منافع شرکت را کاهش می­دهد (ص.437). در این مطالعه تاثیر کمک تصمیمی را بر کاهش ریسک­گریزی بررسی می­کنیم.

هنگام گرفتن تصمیمات سرمایه­گذاری ثابت، مدیران اغلب با چندین گزینه مواجه می­شوند که باید به نمایندگی از شرکت انتخاب کنند. عدم قطعیت و ابهام ذاتی در تصمیمات سرمایه­گذاری ثابت، پیچیدگی انتخاب و دشواری کار را افزایش می­دهد که به نوبه خود فرآیندهای مشورتی و انتخاب نهایی را تحت تاثیر قرار می­دهد. تحقیق پیشین نشان داد که افراد ظرفیت شناختی محدودی دارند و در نتیجه عموما بر ساده­سازی و/یا واکنش­های انفعالی در تصمیمات پیچیده محیطی تکیه می­کنند.

تصمیمات کمکی غالبا در وجوه عملی و تحقیقی بعنوان ابزاری برای هدایت تصمیم­گیری کارکنان در مسیر منافع شرکت به کار گرفته می­شوند. عموما زمانی که سازمان­ها منابع بنیادین خود را در توسعه، پیاده­سازی و کاربرد کمک­های تصمیمی سرمایه­گذاری می­کنند، منافع مطلوب اغلب درک نمی­شوند. تنوع افراد و متغیرهای وظیفه می­تواند اثربخشی کمک­های تصمیمی را محدود کرده یا افزایش دهد. اگر دلایل پنهان تصمیم­گیری پایین­تر از حد مطلوب با کمک نشان داده نشود آنگاه کمک تصمیمی به منفعت نمی­انجامد و هزینه­های توسعه هدر خواهد رفت. در زمینه تصمیم­گیری که ابهام نتیجه در آن برجستگی بیشتری برای تصمیم­گیرندگان دارد، افزایش مقدار ساختار وظیفه و شفافیت از طریق کمک تصمیمی ابزار موثری در تأثیرگذاری بر رفتار انتخاب است.(شکل 1)

ویژگی­های فردی مانند تحمل ابهام و تاثیر سرشتی برای تاثیر بر تصمیم­گیری در محیط غیر قطعی و ابهام نشان داده شده­اند. خصوصا، تحمل ابهام (TOA) بعنوان عامل تاثیر روی تصمیمات در میان شماری از زمینه­های کسب و کار نشان داده شده است که توسط بودجه­بندی سرمایه محدود نمی­شود. در زمینه کسب و کار که در محیط­های غیر قطعی و مبهم تنظیم شده­اند، تاثیر سرشتی نیز می­تواند قضاوت حسابرس، تصمیم­گیری اخلاقی و تصمیمات سرمایه­گذاری را تحت تاثیر قرار دهد. در نسبت با این امور، در تحقیق حاضر، ما تاثیر اختلاف کمک تصمیمی را در میان افرادی که سطوح مختلفی از تحمل ابهام و تاثیر مثبت و منفی را نشان دادند، فرض گرفتیم.