دانلود تعریف کسب و کار 36 ص

دانلود تعریف کسب و کار 36 ص تحقیق تعریف کسب و کار 36 ص مقاله تعریف کسب و کار 36 ص تعریف کسب و کار 36 ص

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : 41 صفحه

تعریف کسب و کار مقدمه : نویسندگان مختلف، تعاریف متفاوتی از کسب و کار دارند.
در واژه نامه‌ی آکسفورد[1]، کسب و کار به معنی خرید و فروش و تجارت آمده است.
در واژه نامه‌ی لانگ من[2]، کسب و کار به فعالیت پول در آوردن و تجارتی که از آن پول حاصل شود، گفته می‌شود.
به زبان ساده، کسب و کار عبارت است از حالتی از مشغولیت و به طور عام، شامل فعالیت‌هایی است که تولید و خرید کالاها و خدمات با هدف فروش آنها را به منظور کسب سود، در بر می‌گیرد.
1.
بر طبق نظر (ارویک و هانت)[3] و کاری که در آن خدمات یا کارهایی که دیگر افراد جامعه به آن نیاز دارند و مایل به خرید آن هستند و توان پرداخت بهای آن را دارند، تولید، توزیع و عرضه می شود.
، کسب و کار عبارت است از هر نوع کسب 2.
(پترسن و پلومن)[4] بر این باورند که هر تبادلی که در آن خرید و فروش صورت گیرد، کسب و کار نیست، بلکه کسب و کار، هر نوع تبادل تکراری و تجدید شونده ی خرید و فروش است.
3.
پروفسور (اون)[5] ، کسب و کار را یک نوع کاسبی می داند که طی آن کالاها یا خدمات برای فروش در بازار تولید و توزیع می شوند.
بنابراین با توجه به تعاریف یاد شده می توان دریافت که کسب و کار با خرید و فروش کالاها، تولید کالاها یا عرضه ی خدمات، به منظور به دست آوردن سود، سر و کار دارد.
با توجه به تعاریف یاد شده، ویژگیهای کسب و کار، عبارتند از: 1.
فروش یا انتقال کالاها و خدمات برای کسب ارزش 2.
معامله ی کالاها و خدمات 3.
تکرا رمعاملات 4.
انگیزه ی سود (مهمترین و قدرتمندترین محرک اداره ی امور کسب و کار) 5.
فعالیت توأم با ریسک، کسب و کار، همیشه بر آینده متمرکز است و عدم اطمینان، ویژگی آینده است.
از این رو، همواره کسب و کار توأم با ریسک است.
کسب و کار روستایی اكنون توسعه‌ی روستایی بیش از گذشته با پدیده‌ی كارآفرینی سرو كار دارد.
مؤسسات و شخصیت‌های رواج دهنده‌ی توسعه‌ی روستایی، كارآفرینی را به منزله‌ی یك مداخله‌ی راه‌بردی می‌دانند كه می تواند فرایند توسعه‌ی روستایی را تسریع بخشد اما به نظر می‌رسد كه همگی آنها بر نیاز به گسترش بنگاه‌های اقتصادی روستایی نیز توافق دارند.
آژانس‌های توسعه، كارآفرینی روستا را به عنوان یك نیروی اشتغال‌زای بزرگ، سیاست‌مداران آن را همچون یك راه‌برد كلیدی برای جلوگیری از ناآرامی در مناطق روستایی، و كشاورزان، آن را وسیله‌ای برای بهبود درآمد خویش می‌دانند.
به این ترتیب، كارآفرینی از نقطه نظر تمام این گروه‌ها به عنوان وسیله‌ای برای بهبود كیفیت زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی و ابزاری برای تثبیت اقتصاد و محیطی سالم تلقی می‌گردد.
در شرایط وجود یك سمت‌گیری كارآفرینانه در قبال توسعه‌ی روستایی، این موضوع پذیرفته می‌گردد كه كارآفرینی، یك نیروی مركزی برای نیل به رشد و توسعه اقتصادی است.
بدون آن، دیگر عوامل توسعه به هدر رفته و تلف می‌شود؛ با این حال، پذیرش این نكته نمی‌تواند به تنهایی به توسعه‌ی روستایی و پیشبرد فعالیت‌های اقتصادی بیانجامد.
كارآفرینی در نواحی روستایی در جستجوی تركیب واحدی از منابع، هم در درون و هم در خارج از فعالیت‌های كشاورزی است.
مثال‌های متنوعی از كاربردهای غیركشاورزی منابع موجود ه