مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت دانش

مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت دانش

جزئیات:

توضیحات: فصل دوم پژوهش کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع :انگلیسی و فارسی دارد (به شیوهAPA)

فهرستـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

-1 مقدمه…………………………………… 12

2-2 تعاریف و مبانی نظری……………………… 13

2-2-1 سیر تحول مدیریت دانش…………………. 13

2-2-2 مفاهیم پایه در مدیریت دانش……………. 14

2-2-3 مفهوم داده…………………………. 14

2-2-4 مفهوم اطلاعات……………………….. 14

2-2-5 مفهوم دانش…………………………. 15

2-2-6 انواع دانش…………………………. 16

2-3 معناسازی و دانش آفرینی…………………… 17

2-4 مفهوم مدیریت دانش……………………….. 20

2-5 عوامل مؤثر در مدیریت دانش………………… 22

2-5-1 نقش فناوری اطلاعات در مدیریت دانش……… 22

2-5-2 نقش فرهنگ سازمانی در مدیریت دانش……… 23

2-5-3 نقش مدیریت در مدیریت دانش……………. 24

2-6 شیوه­های (مؤلفه­های) مدیریت دانش……………. 24

2-7 ابعاد مدیریت دانش……………………….. 27

2-7-1 مدیریت دانش سازمانی………………… 27

2-7-2 مدیریت دانش شخصی…………………… 28

2-8 جایگاه و ضرورت به کارگیری مدیریت دانش در مؤسسات آموزش عالی………………………………………….. 30

2-9 پیامدهای اقتصادی، فنی و اجتماعی مدیریت دانش در آموزش عالی ………………………………………….. 33

2- 10 نقش مدیریت دانش در برنامه­ریزی درسی و فعالیت­های آموزشی اعضای هیأت علمی………………………………….. 35

2- 11 مرور پیشینه پژوهش……………………… 40

2- 12 نتیجه­گیری ……………………………. 43

2-1 مقدمه

امروزه بهره­وری بهینه دانش، دغدغه سازمان­های قرن بیست و یکم است و اهمیت آن از اواسط دهه ١٩٩٠، در بسیاری از کنفرانس­های بین المللی مطرح شده است. در حال حاضر، اطلاعات و دانش به عنوان قدرت و سلاح استراتژیک تلقی می­شوند، سرمایه به حساب می­آیند و در مدیریت مدرن به عنوان منابعی پذیرفته شده­اند که مستعد مطالعه و پژوهش با استفاده از تکنیک­هایی که برای سایر حوزه­های کوشش انسانی ایجاد شده و به کار برده می­شوند، هستند. دانش، به عنوان نیرویی قدرتمند، برای سازمان­های بخش خصوصی و دولتی در دستیابی به سود رقابتی و مقایسه­ای، عامل حیاتی به شمار می­رود، اما اکثر مؤسسات و شرکت­های عصر اطلاعات، مدیریت اطلاعات و مدیریت دانش را به صورت تشریفاتی و روتین انجام می­دهند. اگر­چه تشخیص تفاوت میان داده­ها، اطلاعات، دانش و عقل برای این مؤسسات، ضروری است اما تغییر شکل داده­ها و اطلاعات و تبدیل آن­ها به دانش و سپس مدیریت این دانش به نفع یک مؤسسه، اقدامی فعالانه است و مدیران برای این عمل باید مؤثر و مبتکر باشند (مختار، 2004). بنابراین با توجه به تغییرات سریع و دائمی در جهان کنونی، ضروری است كه سازمان­ها بازگشت تمامی سرمایه­های خود را به بیش­ترین حد ممكن برسانند. یکی از سرمایه­هایی كه كم­ترین بهره­برداری را داشته است، دانشی است كه در اختیار افراد آن سازمان است. دانش به طور سنتی، یا در اذهان متخصصان (به شكل دانش ضمنی) و یا به شكل گزارش، ارائه مطالب، ویدئوها و اسناد (به شكل دانش صریح) ذخیره می­شود. ذخیره­سازی دانش شخصی به شكل سند و گزارش دشوار است و در صورتی كه به عنوان دانش ضمنی در اذهان متخصصان وجود داشته باشد، بازیابی و دسترسی به آن مشكل است. مدیریت دانش، توانایی استفاده از دانش قبلی را برای شناخت ارزش اطلاعات جدید، تلفیق و یكپارچه­سازی آن و به كاربردن آن برای تولید دانش و قابلیت­های جدید ترسیم می­كند (میتال، 2008).

از طرفی دیگر، مؤسسات دانشگاهی به عنوان مراکز تولید و اشاعه دانش بیش از هر سازمان دیگری نیازمند اجرای مدیریت دانش هستند. با این­که دانشگاه­ها خود مخازن دانش هستند، تاکنون به سرمایه­های فکری و منابع علمی تولید شده به ­وسیله جامعه دانشگاهی توجه کافی مبذول نشده است به طوری که تا به امروز هیچ­گونه کنترلی بر دانش غیر مکتوب، دانش موجود در اذهان، صورت نگرفته و اطلاعات مدون تولید شده در داخل نیز به ندرت به گونه­ای مجتمع و یکپارچه جمع­آوری و در چارچوبی نظام­مند مدیریت شده است. این ضعف مدیریتی سبب شده که بسیاری از سرمایه­های ارزشمند موجود برای همیشه ناشناخته و دور از دسترس و بسیاری از خلاء­های موجود هم­چنان به قوت خود باقی بمانند. از سوی دیگر عدم توجه به اطلاعات تولید شده در داخل و فقدان یک رویکرد تجاری، دانشگاه­ها را به لحاظ مادی نیز متضرر نموده و سبب شده است که بسیاری از این اطلاعات توسط ناشران خصوصی منتشر و در قالب منابع اطلاعاتی دوباره به خود دانشگاه­ها فروخته شود (حاضری و صراف­زاده، 1385).