نقش ارزیابی عملکرد در افزایش کارآیی کارکنان بانک کشاورزی

ارزشیابی كاركنان از جمله ابزارها و وسایل موثر در مدیریت منابع انسانی است كه با اعمال صحیح آن، نه تنها هدفها و ماموریت های سازمان با كارآیی مطلوب تحقق می یابد، بلكه منافع واقعی كاركنان و جامعه نیز تامین می گردد اساساً مدیران باید یك قضاوت دائمی از افراد تحت سرپرستی خود داشته باشند، بنابراین نیاز به ارزیابی و ارزشیابی امری بدیهی است و انجام آن در هر

مقدمه

ارزشیابی كاركنان از جمله ابزارها و وسایل موثر در مدیریت منابع انسانی است كه با اعمال صحیح آن، نه تنها هدفها و ماموریت های سازمان با كارآیی مطلوب تحقق می یابد، بلكه منافع واقعی كاركنان و جامعه نیز تامین می گردد. اساساً مدیران باید یك قضاوت دائمی از افراد تحت سرپرستی خود داشته باشند، بنابراین نیاز به ارزیابی و ارزشیابی امری بدیهی است و انجام آن در هر سازمان یك ضرورت است.

ارزشیابی در سازمان از مهمترین عواملی است كه به مدیران امكان بررسی قابلیت ها و توانمندی‌های پرسنل را به منظور دستیابی به اهداف سازمان ارایه می كند. از سوی دیگر از طریق ارزشیابی است كه سازمان به كمبودها و نقاط ضعف پرسنل در زمینه وظایف محوله پی می برد و به دنبال آن نیازهای آموزشی پرسنل برآورده می شود و به آنان آموزش های لازم داده می شود تا بتوانند از عهده انجام وظایف به نحو احسن برآیند. ارزشیابی به سازمان كمك می كند تا فرد مناسب را در شغل مناسب قرار داد یا برای شغل مناسب، افراد مناسب را پرورش داد.

در این پژوهش برآنیم تا با بررسی جنبه های مختلف این فرآیند، با فرض اینكه چرخه آن درست و صحیح انجام گیرد، تاثیر آن را بر میزان كارآیی كاركنان در بانك كشاورزی مورد اندازه‌گیری قرار دهیم و گامی ولو كوچك در شناسایی عوامل تاثیرگذار بر رفتار این عنصر مهم و غنی‌ سازمانی (انسان ) برداشته و در تبیین آن در محیط بانك كشاورزی سعی و كوشش نمائیم.

2- ادبیات تحقیق

ارزشیابی عبارتست از روشی كه بوسیله آن میزان نزدیكی به هدف مورد نظر سنجیده می‌شود و درك این مساله از طریق مقایسه وضع فعلی با هدف نهایی روشن می گردد. به عبارت دیگر، ارزشیابی مقایسه ای است بین آنچه وجود دارد و آنچه كمال مطلوب است. از نظر كلی ارزشیابی را می‌توان سنجش كمی و كیفی رشد یا تغییری دانست كه در موضوع موردنظر بوجود آمده است و منظور از این سنجش، كسب اطمینان و ایجاد انگیزه لازم برای اجرا یا ادامه برنامه است. بنابراین ارزشیابی یك سلسله اقدامات رسمی برای بررسی عملكرد كارمند در فاصله زمانی معین است و شامل تمامی رفتارهای فرد در ارتباط با كاركرد او در آن دوره زمانی می شود.

اهداف و منظورهای نظام ارزشیابی را می توان به صورت زیر خلاصه نمود:

1- باز آگاهی بازخور: ارزشیابی عملكرد، اطلاعات لازم در مورد كاركرد كاركنان را برای خود آنان فراهم می سازد.

2- شناخت خود: در یك نظام ارزشیابی خوب، كاركنانی كه وظایف خود را بخوبی انجام می‌دهند، برگه یا اطلاع رسمی مبنی بر شناخت عملكرد خود دریافت می دارند.

3- بهبود عملكرد: بازگشت اطلاعات، شناخت وسایل لازم برای بهبود عملكرد كارمند را فراهم می‌سازد.

4- سابقه خدمتی: ارزشیابی عملكرد به نام یك سابقه خدمتی مكتوب درباره عملكرد كارمند نگهداری می شود و می توان از آن در تصمیم گیری های مدیران استفاده نمود.

5- برنامه ریزی: ارزشیابی به مدیران این امكان را می دهد كه از اثربخشی برنامه های خود آگاه شوند.

6- بهسازی: ارزشیابی، برنامه لازم را برای بهسازی و رشد آینده كاركنان فراهم می سازد.

7- انتظارات: از طریق فراگرد ارزشیابی، مدیران و سرپرستان می توانند مشخصاً انتظارات خود را درباره كاركرد كاركنان، به آنان اعلام نمایند.

8- اجرای تعهدات قانونی: نظام ارزشیابی از سویی به تعهدات قانونی خود عمل می كند و از سوی دیگر موجب تامین حقوق افراد مبنی بر آگاهی كامل از كاركرد و پیشرفت براساس شایستگی می‌گردد.