پرسشنامه حمایت اجتماعی کاترونا و راسل بر پایه الگوی وایس

این پرسشنامه اولین بار توسط راسل و کاترونا در سال ۱۹۸۴ مطرح گردید . سؤالهای این پرسشنامه ۲۴ سؤالی میزان اعتقاد فرد را به حمایت اجتماعی هایی دریافتی خود ،مورد ارزیابی قرار می دهد . مقیاس حمایت اجتماعی کاترونا و راسل بر پایه الگوی وایس(Weies) در مورد شش شرط متکی بر روابط اجتماعی که افزایش دهنده دریافت حمایت اجتماعی ، هستند ؛ تنظیم شده است .

بر این اساس مقیاس کاترونا و راسل از شش خرده مقیاس راهنمایی و مشورت ، وابستگی ، انسجام اجتماعی ، خود ارزشمندی ، وصلت و پیوند و فرصت برای رشد و پرورش تشکیل شده است . هر خرده مقیاس ۴ سؤال دارد و به طور پراکنده در پرسشنامه حمایت اجتماعی مطرح می گردد . سؤالهای مربوط به هریک از خرده مقیاس ها در پرسشنامه حمایت اجتماعی عبارتند از: وابستگی: ۱۱ ، ۱۴ ، ۱۷ ، ۲۱ ؛ انسجام اجتماعی: ۲ ، ۵ ، ۸ ، ۲۲ ؛ خود ارزشمندی : ۶ ، ۹ ، ۱۳ ، ۲۰ ؛ وصلت و پیوند: ۱ ، ۱۰ ، ۱۸ ، ۲۳ ؛ فرصت برای رشد و تربیت :۴ ، ۷ ، ۱۵ ، ۲۴ ؛ راهنمایی و مشورت: ۳ ، ۱۲ ، ۱۶ ، ۱۹      تمام گویه های پرسشنامه دارای ۵ گزینه هستند که به صورت (۵،۱،۲،۳،۴ ) نمره گذاری می شوند . در نتیجه نمره کل فرد از ۲۴ تا ۱۲۰ متغیر خواهد بود. 

     در خرده مقیاس وابستگی ، داشتن احساس امنیت و اطمینان نسبت به دیگران و نیز وجود روابط نزدیک عاطفی با آنها مورد بررسی قرار می گیرد. خرده مقیاس انسجام اجتماعی، احساس تعلق داشتن به گروهی را که منافع،دلبستگی ها و سرگرمی های مشترکی با فرد دارند ، ارزیابی می نماید. خرده مقیاس خود ارزشمندی، در مورد اینکه فرد تا چه حد احساس می کند صلاحیتها ، مهارتها و ارزشهای او توسط دیگران ارزشمند و سودمند شمرده می شود ، بررسی به عمل می آورد . در خرده مقیاس وصلت و پیوند، اطمینان فرد از این که می تواند روی کمک های محسوس دیگران حساب کند، بررسی می شود . خرده مقیاس فرصت برای رشد و پرورش، این احساس را که فرد از سوی دیگران خوشبخت شمرده می شود و دیگران برای بهزیستی و پیشرفت خود به او تکیه دارند ، ارزیابی می کند . خرده مقیاس راهنمایی و مشورت به بررسی دسترسی فرد به اطلاعات ، دریافت پیشنهاد و نصیحت از سوی دیگران می پردازد .

     پایایی این پرسشنامه با اجرای آن بر روی ۱۷۹۲ نفر آزمودنی توسط کاترونا و راسل ۹۳/ ۰ گزارش شد و همچنین در نژادها و کشورهای گوناگون نیز به دست آمد( در جدول شماره۳-۲  نشان داده می شود) . در ایران دکتر محمد علی زکی ، پایایی و روایی این مقیاس را بر روی ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان بررسی نمود و اعتبار آن با آلفای کرونباخ ۸۵۳/۰، مورد تأیید قرار گرفت که در راستای بررسی های پیشین است ( دلبایر،۲۰۰۰؛ تیلور و میلر ،۲۰۰۲؛ تورماکانگاس،هایکاینن و جوهانی، ۲۰۰۳؛ موریرا و همکاران، ۲۰۰۳؛ هلند و هولاهان،۲۰۰۳ ؛ ترایستمان،۲۰۰۴ ؛واتسون، ۲۰۰۴؛ رابی،۲۰۰۵ ؛ برنت،۲۰۰۶؛ لیرا و هایکاینن ،۲۰۰۶؛ کیم و همکاران ،۲۰۰۶؛ دایلون و سوینبورن،۲۰۰۷؛ هانکس و همکاران ،۲۰۰۷؛ به نقل از زکی ،۱۳۸۷).